TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 156
Chapter: 5
Verse: 1
Οἴδαμεν
γὰρ
ὅτι
ἐὰν
ἡ
ἐπίγειος
ἡμῶν
οἰκία
τοῦ
σκήνους
καταλυϑῇ
,
οἰκοδομὴν
ἐκ
ϑεοῦ
ἔχομεν
οἰκίαν
ἀχειροποίητον
αἰώνιον
ἐν
τοῖς
οὐρανοῖς
.
Verse: 2
καὶ
γὰρ
ἐν
τούτῳ
στενάζομεν
,
τὸ
οἰκητήριον
ἡμῶν
τὸ
ἐξ
οὐρανοῦ
ἐπενδύσασϑαι
ἐπιποϑοῦντες
,
Verse: 3
εἴ
γε
καὶ
ἐνδυσάμενοι
οὐ
γυμνοὶ
εὑρεϑησόμεϑα
.
Verse: 4
καὶ
γὰρ
οἱ
ὄντες
ἐν
τῷ
σκήνει
στενάζομεν
βαρούμενοι
,
ἐϕ
'
ᾧ
οὐ
ϑέλομεν
ἐκδύσασϑαι
ἀλλ
'
ἐπενδύσασϑαι
,
ἵνα
καταποϑῇ
τὸ
ϑνητὸν
ὑπὸ
τῆς
ζωῆς
.
Verse: 5
ὁ
δὲ
κατεργασάμενος
ἡμᾶς
εἰς
αὐτὸ
τοῦτο
ϑεός
,
ὁ
δοὺς
ἡμῖν
τὸν
ἀρραβῶνα
τοῦ
πνεύματος
.
Verse: 6
Θαρροῦντες
οὖν
πάντοτε
καὶ
εἰδότες
ὅτι
ἐνδημοῦντες
ἐν
τῷ
σώματι
ἐκδημοῦμεν
ἀπὸ
τοῦ
κυρίου
,
Verse: 7
διὰ
πίστεως
γὰρ
περιπατοῦμεν
οὐ
διὰ
εἴδους
Verse: 8
ϑαρροῦμεν
δὲ
καὶ
εὐδοκοῦμεν
μᾶλλον
ἐκδημῆσαι
ἐκ
τοῦ
σώματος
καὶ
ἐνδημῆσαι
πρὸς
τὸν
κύριον
.
Verse: 9
διὸ
καὶ
ϕιλοτιμούμεϑα
,
εἴτε
ἐνδημοῦντες
εἴτε
ἐκδημοῦντες
,
εὐάρεστοι
αὐτῷ
εἶναι
.
Verse: 10
τοὺς
γὰρ
πάντας
ἡμᾶς
ϕανερωϑῆναι
δεῖ
ἔμπροσϑεν
τοῦ
βήματος
τοῦ
Χριστοῦ
,
ἵνα
κομίσηται
ἕκαστος
τὰ
διὰ
τοῦ
σώματος
πρὸς
ἃ
ἔπραξεν
,
εἴτε
ἀγαϑὸν
εἴτε
ϕαῦλον
.
Verse: 11
Εἰδότες
οὖν
τὸν
ϕόβον
τοῦ
κυρίου
ἀνϑρώπους
πείϑομεν
,
ϑεῷ
δὲ
πεϕανερώμεϑα
·
ἐλπίζω
δὲ
καὶ
ἐν
ταῖς
συνειδήσεσιν
ὑμῶν
πεϕανερῶσϑαι
.
Verse: 12
οὐ
πάλιν
ἑαυτοὺς
συνιστάνομεν
ὑμῖν
,
ἀλλὰ
ἀϕορμὴν
διδόντες
ὑμῖν
καυχήματος
ὑπὲρ
ἡμῶν
,
ἵνα
ἔχητε
πρὸς
τοὺς
ἐν
προσώπῳ
καυχωμένους
καὶ
μὴ
ἐν
καρδίᾳ
.
Verse: 13
εἴτε
γὰρ
ἐξέστημεν
,
ϑεῷ
·
εἴτε
σωϕρονοῦμεν
,
ὑμῖν
.
Verse: 14
ἡ
γὰρ
ἀγάπη
τοῦ
Χριστοῦ
συνέχει
ἡμᾶς
,
κρίναντας
τοῦτο
,
ὅτι
εἷς
ὑπὲρ
πάντων
ἀπέϑανεν
·
ἄρα
οἱ
πάντες
ἀπέϑανον
·
Verse: 15
καὶ
ὑπὲρ
πάντων
ἀπέϑανεν
ἵνα
οἱ
ζῶντες
μηκέτι
ἑαυτοῖς
ζῶσιν
ἀλλὰ
τῷ
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀποϑανόντι
καὶ
ἐγερϑέντι
.
Verse: 16
῞Ωστε
ἡμεῖς
ἀπὸ
τοῦ
νῦν
οὐδένα
οἴδαμεν
κατὰ
σάρκα
·
εἰ
καὶ
ἐγνώκαμεν
κατὰ
σάρκα
Χριστόν
,
ἀλλὰ
νῦν
οὐκέτι
γινώσκομεν
.
Verse: 17
ὥστε
εἴ
τις
ἐν
Χριστῷ
,
καινὴ
κτίσις
·
τὰ
ἀρχαῖα
παρῆλϑεν
,
ἰδοὺ
γέγονεν
καινά
·
Verse: 18
τὰ
δὲ
πάντα
ἐκ
τοῦ
ϑεοῦ
τοῦ
καταλλάξαντος
ἡμᾶς
ἑαυτῷ
διὰ
Χριστοῦ
καὶ
δόντος
ἡμῖν
τὴν
διακονίαν
τῆς
καταλλαγῆς
,
Verse: 19
ὡς
ὅτι
ϑεὸς
ἦν
ἐν
Χριστῷ
κόσμον
καταλλάσσων
ἑαυτῷ
,
μὴ
λογιζόμενος
αὐτοῖς
τὰ
παραπτώματα
αὐτῶν
,
καὶ
ϑέμενος
ἐν
ἡμῖν
τὸν
λόγον
τῆς
καταλλαγῆς
.
Verse: 20
ὑπὲρ
Χριστοῦ
οὖν
πρεσβεύομεν
ὡς
τοῦ
ϑεοῦ
παρακαλοῦντος
δι
'
ἡμῶν
·
δεόμεϑα
ὑπὲρ
Χριστοῦ
,
καταλλάγητε
τῷ
ϑεῷ
.
Verse: 21
τὸν
μὴ
γνόντα
ἁμαρτίαν
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἁμαρτίαν
ἐποίησεν
,
ἵνα
ἡμεῖς
γενώμεϑα
δικαιοσύνη
ϑεοῦ
ἐν
αὐτῷ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Novum Testamentum graece
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.