TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 145
Previous part

Chapter: 10 
Verse: 1    Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελϕοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεϕέλην ἦσαν καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον,
Verse: 2    καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ἐβαπτίσαντο ἐν τῇ νεϕέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ,
Verse: 3    καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν βρῶμα ἔϕαγον,
Verse: 4    καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν ἔπιον πόμα· ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας· ἡ πέτρα δὲ ἦν ὁ Χριστός.
Verse: 5    ἀλλ' οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν εὐδόκησεν ὁ θεός, κατεστρώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
Verse: 6    ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύμησαν.
Verse: 7    μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αὐτῶν· ὥσπερ γέγραπται, ᾽Εκάθισεν ὁ λαὸς ϕαγεῖν καὶ πεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίζειν.
Verse: 8    μηδὲ πορνεύωμεν, καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν, καὶ ἔπεσαν μιᾷ ἡμέρᾳ εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες.
Verse: 9    μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν κύριον, καθώς τινες αὐτῶν ἐξεπείρασαν, καὶ ὑπὸ τῶν ὄϕεων ἀπώλλυντο.
Verse: 10    μηδὲ γογγύζετε, καθάπερ τινὲς αὐτῶν ἐγόγγυσαν, καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὁλοθρευτοῦ.
Verse: 11    ταῦτα δὲ τυπικῶς συνέβαινεν ἐκείνοις, ἐγράϕη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατήντηκεν.
Verse: 12    ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ.
Verse: 13    πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληϕεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑπενεγκεῖν.
Verse: 14    Διόπερ, ἀγαπητοί μου, ϕεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρίας.
Verse: 15    ὡς ϕρονίμοις λέγω· κρίνατε ὑμεῖς ὅ ϕημι.
Verse: 16    τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία ἐστὶν τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν;
Verse: 17    ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν, οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν.
Verse: 18    βλέπετε τὸν ᾽Ισραὴλ κατὰ σάρκα· οὐχ οἱ ἐσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰσίν;
Verse: 19    τί οὖν ϕημι; ὅτι εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν; ἢ ὅτι εἴδωλόν τί ἐστιν;
Verse: 20    ἀλλ' ὅτι ἃ θύουσιν [τὰ ἔθνη], δαιμονίοις καὶ οὐ θεῷ θύουσιν, οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι.
Verse: 21    οὐ δύνασθε ποτήριον κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων.
Verse: 22    ἢ παραζηλοῦμεν τὸν κύριον; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;
Verse: 23    Πάντα ἔξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα συμϕέρει. πάντα ἔξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.
Verse: 24    μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου.
Verse: 25    Πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν,
Verse: 26    τοῦ κυρίου γὰρ ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.
Verse: 27    εἴ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν.
Verse: 28    ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ, Τοῦτο ἱερόθυτόν ἐστιν, μὴ ἐσθίετε δι' ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν
Verse: 29    συνείδησιν δὲ λέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου. ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως;
Verse: 30    εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω, τί βλασϕημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῶ;
Verse: 31    εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε.
Verse: 32    ἀπρόσκοποι καὶ ᾽Ιουδαίοις γίνεσθε καὶ ῞Ελλησιν καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ,
Verse: 33    καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω, μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ σύμϕορον ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσιν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.