ესრე მრქუა მე უფალმან; წარვედ და მოიგე შენდად სახუეველი მჩურისაჲ, და იხჳე წელთა შენთა, და წყლითა არა განირცხეს იგი.
და მოვიგე სახუეველი, ვითარცა მრქუა მე უფალმან, და შევიხჳე წელთა ჩემთა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო მეორედ და მრქუა მე;
აღიღე სახუეველი ეგე შენი, რომელ მოიგე, რომელ არს წელთა შენთა ზედა, და აღდეგ და მივედ შენ კიდესა ევფრატისასა, და დამალე იგი მუნ ჴურელსა შინა კლდისასა.
და მივედ და ვმალე იგი კიდესა ევფრატისასა, ვითარცა მამცნო მე უფალმან,
და იყო შემდგომად მრავლისა დღისა, და მრქუა მე უფალმან; აღდეგ და მიგუალე ევფრატად, და მოიღე მიერ სახუეველი იგი, რომელ გიბრძანე შენ დამარხვად მუნ.
და წარვედ ევფრატად; აღმოვთხარე და მოვიდე სახუეველი Page of ms. J: A113r იგი მიერ ადგი/ლით, სადა იგი მუნ დამეფლა, და აჰა იყო იგი მუნ განრყუნილ, რომელ რა<დ>ადვე არღარა საჴმარ იყო.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, და მრქუა მე;
ესრე იტყჳს უფალი; ესრე განვრყუნე გინებაჲ იუდაჲსი და გინებაჲ იჱრუსალემისაჲ.
მრავალი ესე გინებაჲ; ერი ესე უკეთური, რომელთა არა ინებეს სმენად სიტყუათა ჩემთაჲ, და ვლენან განმარჯუებასა გულისა მათისა უკეთურისასა, და რომელნი ვლენან კუალსა ღმერთთა უცხოთასა მონებად მათა და თაყუანის-ცემად მათა.
და იყვნენ ვითარცა სახუეველი ესე, რომელ არღარა საჴმარ იყოს მერმე რადად ვე, რამეთუ ვითარცა შეეხჳის სახუეველი წელთა კაცისათა, ეგრე შემოვიახლე მე სახლი ისრაჱლისაჲ და ყოველი სახლი იუდაჲსი, თქუა უფალმან, ყოფად ერად სახელოვნად და სიქადულად და სადიდებელად, და არა ისმინეს ჩემი.
და აწ ჰრქუა ერსა ამას სიტყუაჲ ესე; ესრე იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ, ყოველი თხიერი აღივსოს ღჳნითა, და იყოს უკუეთუ გრქუან შენ, ვერ ვცანთ ცნობით, რამეთუ ყოველი თხიერი აღივსოს ღჳნითა.
და ჰრქუა მათ; ესრე იტყჳს უფალი; აჰა ესერა მე აღვავსნე ყოველნი მკჳდრნი ამის ქუეყანისანი, და მეფენი რომელნი სხენან ძენი დავითისნი საყდართა ზედა მისთა, და მღდელნი და წინაწარმეტყუელნი, და იუდაჲ და ყოველნი მკჳდრნი იჱრუსალემისანი აღვავსნე მთრვალობითა.
და განვაბნინე იგინი კაცი ძმისაგან და მამანი მათნი ერთბამად, იტყჳს უფალი; არა მწადიან, და არცა ვჰრიდო, <და არცა შევიწყალნე> განჴრწნისაგან მათისა.
ისმინეთ და ყურად-იღეთ, და ნუ აღჰმაღლდებით, რამეთუ უფალი იტყოდა;
მიეცით დიდებაჲ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, ვიდრე შერიჟუებადმდე და ვიდრე წარკუეთად ფერჴთა თქუენთა მთათა ზედა დაბნელებულთა; მოელოდეთ ნათელსა, და მუნ იყოს აჩრდილი სიკუდილისაჲ, და დაისხნეთ ბნელად.
და თუ არა ისმინოთ მისი, დაფარულად ტიროდის სული თქუენი პირისაგან გინებისაჲსა, და ცრემლოით ცრემლოოდის, და გარდამოსთხინენ თუალთა თქუენთა ცრემლნი, რამეთუ შეიმუსრა სამწყსოჲ უფლისაჲ.
არქუთ მეფესა Page of ms. J: A113v და რომელნი გმძლავრ/ობდენ თქუენ, დამდაბლდით <და> დასხედით, რამეთუ აღგძარცუა თავისაგან თქუენისა გჳრგჳნი დიდებისა თქუენისაჲ.
ქალაქნი ბღუარით კერძონი დაიჴშნეს, და არა ვინ იყო განმღებელ. წარიტყუენა იუდაჲ; აღასრულეს აღფხურაჲ სრულიადი მისაგებელისაჲ.
აღიხილენ თუალნი შენნი, იჱრუსალემ, და იხილენ მომავალნი ჩრდილოჲთ. სადა არს სამწყ<ს>ოჲ შენი, რომელ მოცემულ იყო შენდა, ცხოვარნი დიდებისა შენისანი.
რაჲ სთქუა ოდეს აღგიხილვიდენ შენ, და შენ ასწავე მათ შენ ზედა მოძღურებაჲ დასაბამად შენდა; სალმობათა შეგიპყრან შენ ვითარცა დედაკაცი მშობელი.
და <თუ> სთქუა გულსა შინა შენსა, რაჲსათჳს შემემთხჳნეს მე ესე; სიმრავლისათჳს უშჯულოებისა შენისა აღგეკეცა ქუემოჲ შენი განსაქიქებელად ტერფთა შენთა.
უკუეთუ ცვალოს ჰინდომან ტყავი თჳსი და ვეფხმან სიჭრელე თჳსი, <და> თქუენცა უძლოთ კეთილისა საქმედ, რომელთა გისწავიეს ძჳრი.
და განგაბნინე თქუენ ვითარცა ქარქუეტნი წარმიტაცებულნი ქარისაგან უდაბნოდ.
ესე არს ნახუედრები შენი, და ნაწილი ურჩებისა შენისაჲ ჩემდამო, იტყჳს უფალი, რამეთუ დამივიწყე მე და ესევდი სიცრუვესა.
და მე წარგკეცნე ქუემონი შენნი პირად შენდა, და გამოჩნდეს გინებულებაჲ შენი.
მრუშებაჲ შენი და ბოლბოლებაჲ შენი და უცხოებაჲ სიძვისა შენისაჲ, ბორცუთა ზედა და ველთა შინა ვიხილე საძაგელებაჲ იგი შენი. ვაჲ შენდა იჱრუსალემ, რამეთუ არა განჰწმიდნი შემდგომად ჩემსა, ვიდრემდის იყოს შენდა მერმე.;
