ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა:
კაცმან უკუეთუ ცოდოს და უგულებით უგულებელს-ყვნეს მცნებანი უფლისანი და სტყუვოს მოყუასსა ვედრისათჳს, გინა ზიარებისათჳს, გინა ტაცებისათჳს, გინა თუ ავნოს რაჲმე მოყუასსა,
ანუ თუ Page of ms. O: 126r პოვა წარწყმედული და ტყუვა მისთჳს და ფუცა ნაცილად ერთისა ამათგანისათჳს, რომელი ყვის კაცმან და ცოდის ამათ შინა,
და იყოს, რაჟამს ცოდა და ბრალი ქმნა და მისცა მონატაცები იგი, რომელ მოსტაცა, გინა ვნებისა მისთჳს, რომელ ავნო, გინა ვედრისა მისთჳს, რომელ ვედრად აქუნდა მას, გინა წარწყმედულისა მისთჳს, რომელ პოვა,
ყოვლისათჳს საქმისა, რომლისაგან ფუცა ნაცილად, და მისცეს მას თავადი იგი და მეხუთჱ იგი შესძინოს მას ზედა. ვისაცა იყოს, მასვე მისცეს. რომელსაცა დღესა ემხილოს.
და ბრალისა მისთჳს შეწიროს ღმრთისა ვერძი ... უბიწოჲ სასყიდლითა, რომლისათჳს ბრალი ქმნა.
და ლხინება-ყოს მისთჳს მღდელმან მან წინაშე ღმრთისა და მიეტეოს მას ერთისა მათგანისათჳს, რომელ ქმნა საცოდავსა მას შინა.
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა:
ამცენ აჰრონს და ძეთა მისთა და არქუ: ესე არს შჯული ყოვლად დასაწუველთაჲ: ესე ყოლად დაწუვაჲ დაწუვასა მას ზედა საკურთხეველსა ზედა ღამე ყოველ განთიადმდე, და ცეცხლი იგი საკურთხეველისაჲ ეგზებოდის მას ზედა და არა დაშრტეს.
და შეიმოსოს მღდელმან მან სამოსელი სელისაჲ Page of ms. O: 126v და ნიფხავი შეიმოსოს სხეულთა მისთა და აღიღოს შესაწირავი იგი, რომელ განლია ცეცხლმან ყოვლად დამწუარი იგი, საკურთხეველისა მისგან, და დადვას იგი მახლობელად საკურთხეველსა მას.
და განიძარცოს სამოსელი მისი და შეიმოსოს სხუაჲ და განიღოს ნაყოფად შეწირული იგი გარეშე ბანაკსა მას ადგილსა წმიდასა.
და ცეცხლი ეგზებოდის საკურთხეველსა მას ზედა და არა დაშრტეს და აგზებდეს მღდელი იგი შეშასა განთიად-განთიად და დაზჳნოს მას ზედა ყოვლად დასაწუველი იგი და დასდვას ზედა ცმელი ცხორებისაჲ.
და ცეცხლი მარადის ეგზებოდის საკურთხეველსა ზედა და არა დაშრტეს.
ესე არს შჯული შესაწირავთაჲ, რომელ მოართოდიან ძეთა აჰრონისთა წინაშე ღმრთისა პირისპირ საკურთხეველსა.
და აღიღოს საკურთხეველისა მისგან სამინდოჲ მქელითა ზეთითურთ მისით გუნდრუკსა თანა მისსა, რომელ-იგი იყოს შესაწირავსა მას ზედა, და შეწიროს საკურთხეველსა მას ზედა ნაყოფად, სულად სულნელად, საჴსენებელი მისი უფლისა ღმრთისა.
ხოლო ნეშტი იგი მისგანი შეჭამოს აჰრონ და ძეთა მისთა, უცომოჲ შეიჭამოს იგი Page of ms. O: 127r ადგილსა წმიდასა ეზოსა კარვისა საწამებელისასა, სადა შეჭამოს იგი.
არა შეიცხოს ცომოვანი, ნაწილად მივსცე იგი მათ ნაყოფთაგან ღმრთისათაჲ: წმიდაჲ წმიდათაჲ არს, ვითარცა ცოდვისაჲ იგი და ვითარცა ბრალისაჲ იგი.
ყოველივე წული მღდელთაჲ ჭამდეს მას შჯულად საუკუნოდ ნათესავსა შოვრის თქუენსა ნაყოფად შესაწირავთა მათგან ღმრთისათა, ყოველი, რომელი შეეხოს მას, განწმიდნეს.
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა:
ესე არს შესაწირავი აჰრონისი და ძეთა მისთაჲ. რომელი შეწირონ ღმრთისა დღესა მას, რომელსა სცხო მათ მეათჱ სათუელისაჲ სამინდოჲ მსხუერპლად სამარადისოდ, ზოგი მისი განთიად და ზოგი მისი მწუხრი.
ტაპაკსა ზედა ზეთითა შესუარული შექმნეს იგი, შეწიროს იგი, გულარძნილი იგი, მსხუერპლი განატეხთაჲ, შესაწირავი, სულად სულნელად ღმრთისა,
მღდელმან ცხებულმან მის წილ ძეთა მისთაგანმან ყოს იგი, შჯულად საუკუნოდ ყოლადვე საკურთხეველსა ზედა.
Page of ms. O: 127v და ყოველი მსხუერპლი მღდელისაჲ ყოვლად დამწუარი იყოს და არა იჭამოს.
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა:
ეტყოდე შენ აჰრონს და ძეთა მისთა და არქუ: ესე არს შჯული ცოდვისაჲ: ადგილსა მას, სადა-იგი დაჰკლვიდენ ყოვლად დასაწუველთა, დაკლან ცოდვისაჲ იგი წინაშე ღმრთისა: წმიდაჲ წმიდათაჲ არს.
მღდელმან მან, რომელმან შეწიროს იგი, მანვე შეჭამოს იგი, ადგილსა წმიდასა შეჭამოს იგი, ეზოსა მას კარვისა საწამებელისასა.
ყოველი, რომელი შეეხოს ჴორცსა მას, განწმიდნეს და რომელსა ჰსხურეს სისხლისა მისისაგანი სამოსელსა და დაიბღალოს, გამოირცხენ იგი ადგილსა წმიდასა.
და ჭურჭერი კეცისაჲ, რომლითა შეიგბოს იგი, შეიმუსრენ. უკუეთუ ჭურჭრითა რვალისაჲთა შეიგბას, მოხუეტენ იგი და გამოირცხენ წყლითა.
ყოველი წული მღდელთაჲ ჭამდეს მას: წმიდაჲ წმიდათაჲ არს ღმრთისაჲ.
და ყოველივე, რომელი ცოდვისათჳს არს, რომელი შეიწიროს სისხლისა მათისაგანი კარავსა მას საწამებელისასა სალხინებელად სიწმიდესა შინა, არა იჭამოს, ცეცხლითა დაიწუეს იგი.
და ესე არს შჯული ვერძისაჲ მის, რომელი იყოს ცოდვისათჳს, რამეთუ წმიდაჲ წმიდათაჲ არს.
ადგილსა მას, სადაცა დაკლნიან ყოვლად დასაწუვ/ელები Page of ms. O: 128r იგი, და დაკლან ვერძი იგი ცოდვისაჲ წინაშე ღმრთისა და სისხლი მისი მოაპკურონ თანა საკურთხეველისასა.
და ცმელი მისი მოიღოს მისგან, მუცლისაჲ და ყოველივე ცმელი, გარდაბურვილი შინაგან, და ყოველივე ცმელი, რომელი არს ნაწლევთაჲ.
და ორნი იგი თირკუმელნი და ცმელი მას ზედა, რომელ არს ბარკალთაჲ და ღჳძლის ყური იგი თირკუმლითურთ მოჰჴადოს.
და შეწიროს მღდელმან მან საკურთხეველსა ზედა, ნაყოფად, სულად სულნელად ღმრთისა, რამეთუ ცოდვისაჲ არს.
ყოველივე წული მღდელთაგანი ჭამდეს; ადგილსა წმიდასა ჭამდენ მას, რამეთუ წმიდაჲ წმიდათაჲ არს.
ვითარცა-იგი ცოდვისაჲ, ეგრეცა ბრალისაჲ შჯული ერთი არს მათთჳს: მღდელისა. რომელმან ყოს ლხინებაჲ, მისა იყავნ იგი.
მღდელი იგი, რომელი შესწირვიდეს მსხუერპლსა მას კაცისასა, ტყავი იგი ყოვლად დასაწუველისაჲ მის, რომელი მან შეწიროს, მისაცა იყოს.
და ყოველივე შესაწირავი, რომელი იქმნეს თორნესა, და ყოველი, რომელი იქმნეს, ლანძუსა გინა ტაპაკსა, მღდელისა მის შემწირველისა იყოს იგი.
რამეთუ ყოველივე შესაწირავი, ქმნული ზეთითა გინა უქმნელი ზეთითა, ყოველთაჲვე ძეთა აჰრონისთაჲ იყოს, Page of ms. O: 128v კაცად-კაცადისაჲ სწორად.
