მოვიდეს ორნი იგი ანგელოზნი სოდომად მიმწუხრი და ლოტ ჯდა ბჭეთა ზედა ქალაქისათა. და ვითარ იხილნა იგინი ლოტ, აღდგა შემთხუევად მათა და თაყუანის-სცა ქუეყანასა ზედა.
და ჰრქუა: აჰა, უფალნო, მოაქციეთ სახიდ მონისა თქუენისა და დადეგით და დაიბანენით ფერჴნი თქუენნი და აღიმსთუეთ და წარვედით გზასა თკუენსა. ხოლო მათ თქუეს: არა, არამედ უბანთა ზედა ვიყვნეთ.
და აიძულა მათ და მიაქციეს მისა და შევიდეს სახლსა მისსა. და უმზადეს მათ სერი და უქმნეს მათ უცომოჲ და ჭამეს
ვიდრე დაძინებადმდე.
ხოლო კაცნი იგი ქალაქისა სოდომელნი გარე მოადგეს Page of ms. O: 9v სახლსა მას ჭაბუკითგან ვიდრე მოხუცებულადმდე და ყოველი ერი ერთბამად.
გამოჰხადოდეს ლოტს და ეტყოდეს მას: სადა არიან კაცნი იგი, რომელ შემოვიდეს შენდა ღამე? გამოიყვანენ იგინი ჩუენდა, რაჲთა თანა-ვეყვნეთ მათ.
გამოვიდა მათა ლოტ წინაშე კარსა და კარი შემოიწება ზურგით.
და ჰრქუა მათ: ნუსადა ჰზამთ მაგას, ძმანო, და ნუ იქმთ ბოროტსა.
არიან ორნი ასულნი ჩემნი, რომელთა არა იციან მამაკაცი. გამოგგუარნე იგინი თქუენ და იჴმიენით იგინი, ვითარცა სათნო-გიჩს თქუენ, გარნა კაცთა მათ ნურას უყოფთ ბოროტსა, ვინაჲთგან შემოვიდეს ქუეშე სართულსა სახლისა ჩემისასა.
მათ ჰრქუეს მას: გარე იქი! და ჰრქუეს: შემოხუედ მწირობით, ნუ საშჯელისაცა ყოფად. აწ შენ ბოროტი გიყოთ. და ჰმძლავრობდეს კაცსა მას ლოტს ფრიად. და მიიწინეს კართა შემუსრვად.
განყვნეს კაცთა მათ ჴელნი მათნი და შეიტაცეს ლოტ შინა სახიდ და კარნი იგი სახლისანი დაიჴშნეს.
ხოლო კაცნი, რომელ იყვნეს კართა ზედა, იგუემნეს იგინი სიბრმითა მცირითგან ვიდრე დიდადმდე და განიბნინეს და ეძიებდეს კაცსა წინამძღუარსა.
ჰრქუეს კაცთა მათ ლოტს: არიან ნუ აქა ვინმე შენნი ძენი, Page of ms. O: 10r ანუ სიძენი, ანუ ასულნი, გინა თუ სხუაჲ ვინ არს შენი ამას ქალაქსა, განიყვანე ამიერ ადგილით,
რამეთუ წარვსწყმედთ ჩუენ ამას ადგილსა, რამეთუ ამაღლდა ღაღადებაჲ მათი წინაშე უფლისა და მოგუავლინნა ჩუენ უფალმან შემუსრვად მაგას.
განვიდა ლოტ თხრობად სიძეთა თჳსთა, რომელ(თა) მიეყვანნეს ასულნი მისნი, და ჰრქუა მათ: აღდეგით ამიერ ადგილით, რამეთუ წარსწყმედს უფალი ქალაქსა ამას. და ბასრობა -- უჩნდა მათ ესე წინაშე მათსა.
და რაჟამს ცისკარი იყო, ასწრაფებდეს ანგელოზნი იგი ლოტს და ეტყოდეს: აღდეგ და განიყვანე ცოლი შენი და ასულნი შენნი, რომელნი არიან შენ თანა, და განვედ, რაჲთა არა წარსწყმდე უშჯულოებასა თანა ამის ქალაქისასა.
და შეძრწუნდეს და უპყრეს ანგელოზნი მათ ჴელი ცოლისა მისისაჲ და ჴელნი ორთა ასულთა მისთანი რიდებასა მას უფლისასა მათ ზედა.
და განიყვანნა იგინი გარე და ჰრქუეს: განირინე თავი შენი და ნუ გარეუკუნ იხილავ, ნუცა სდგა ყოველსა ამას სანახებსა . მთად კერძო ივ1ტოდე ნუუკუე თანა-შეიპყრა.
ჰრქუა მათ ლოტ: გევედრები თქუენ, უფალნო ჩემნო,
რამეთუ პოვა წყალობაჲ მონამან თქუენმან წინაშე თქუენსა და განადიდეთ წყალობაჲ თქუენი, რომელსა ჰყოფთ ჩემ ზედა Page of ms. O: 10v განრინებად სულისა ჩემისა: მე ვერ ძალ-მიც განრინებად მთად კერძო, ნუუკუე მეწიოს მე ბოროტი ესე და მოვკუდე.
აჰა-ესერა ქალაქი ესე ახლოს არს მივლტოლვად ჩემდა მუნ, არს მცირჱ და განვერე, სადა მცირჱ არს, და განერეს სული ჩემი შენ ძლით.
და ჰრქუა მას უფალმან: აჰა ეგერა თუალ-გახუენ სიტყუასა მაგას, რაჲთა არა დავაქციო ქალაქი ესე, რომლისათჳს სთქუ.
იწრაფე უკუე განრინებად მუნ, რამეთუ ვერ ჴელ-მეწიფების ყოფად საქმისა მის, ვიდრე შესლვადმდე შენდა მუნ. ამისთჳს ეწოდა სახელი ქალაქისაჲ მის სეგორ.
მზჱ მოეფინა ქალაქსა და ლოტ შევიდა სეგორდ.
და უფალმან აწჳმა სოდომს ზედა და გომორსა წუნწუბაჲ და ცეცხლი უფლისა მიერ ზეცით.
და დააქცია ქალაქები იგი და ყოველი სანახები და ყოველნი დამკჳდრებულნი მის ქალაქისანი და ყოველივე მცენარჱ ქუეყანისაჲ.
და მიიხილა ცოლმან ლოთისმან მართლუკუნ და იქმნა იგი ძეგლ მარილის.
აღიმსთო აბრაჰამ ადგილსა მას განთიად, სადა დგა წინაშე უფლისა,
და მიჰხედა პირსა ზედა სოდომაჲსასა და გომორაჲსასა და პირსა ყოვლისა ქუეყანისა სანახებისასა და იხილა: და აჰა-ესერა აღვიდოდა ალი ცეცხლისაჲ ქუეყანით, ვითარცა არმური საჴუმილისაჲ.
და იყო დაქცევასა მას უფლისა მიერ ქალაქებისა მის სანახებისასა Page of ms. O: 11r მოეჴსენა უფალსა აბრაჰამ და გამოიყვანა ლოტ შოვრის დაქცევისა მისგან, რაჟამს დააქცია უფალმან ქალაქები იგი, რომელსა შინა დამკჳდრებულ იყო ლოტ.
აღვიდა ლოტ სეგორით და დაჯდა მთასა ზედა და ორნი ასულნი მისნი მის თანა. რამეთუ შეეშინა სეგორს შინა დამკჳდრებაჲ. და დაემკჳდრა ქუაბსა შინა იგი და ორნი ასულნი მის თანა.
ჰრქუა უხუცესმან უმრწემესსა მას: მამაჲ ჩუენი მოხუცებულ არს და არავინ არს ქუეყანასა ზედა, ვინმცა შემოვიდა ჩუენდა, ვითარცა-იგი წესი არს ყოვლისა ქუეყანისაჲ.
მოვედ და ვასუათ მამასა ჩუენსა ღჳნოჲ და დავწვეთ მის თანა და აღვადგინოთ მამისაგან თესლი.
და ასუეს მას ღჳნოჲ ღამე . და შევიდა უხუცესი და დაწვა მამისა თჳსისა თანა მას ღამესა. და არა ცნა დაწოლაჲ მისი და აღდგომაჲ ლოთ.
და იყო ხვალისაგან ჰრქუა უხუცესმან უმრწემესსა მას: აჰა-ესერა მე დავწევ გუშინ მამისა ჩუენისა თანა-ვასუათ მას ღჳნოჲ ამასცა ღამესა და შევედ და დაწევ მის თანა და აღვადგინოთ მამისა ჩუენისაგან თესლი.
ასუეს მას ღამესა მამასა მათსა ღჳნოჲ და შევიდა უმრწემესი იგი და დაწვა მამისა თჳსისა თანა. და არა აგრძნა დაწოლაჲ მისი და აღდგომაჲ.
და მიუდგეს ორნივე იგი ასულნი ლოთისგან მამისა თჳსისა.
და შვა უხუ/ცესმან Page of ms. O: 11v მან ძჱ და უწოდა სახელი მისი მოაბ და თქუა: მამისა ჩემისაგანი. ესე არს მამაჲ მოაბელთაჲ ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
შვა უმრწემესმან მანცა ძჱ და უწოდა სახელი მისი ამან: ძჱ ნათესავისა ჩემისაჲ. ესე არს მამაჲ ამანელთაჲ ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
