ՍԻՐԵՑԷ́Ք զարդարութիւն՝ ոյք դատիք զերկիր։ Խորհեցարո́ւք զտ(եառն)է բարու(թեամ)բ. եւ միամտու(թեամ)բ սրտիւ խնդրեցէ́ք զնա։
Զի գտանի́ այնոցիկ որ ո́չ փորձեն զնա. եւ երեւի́ որոց ո́չ թերահաւատեն ՛ի նմանէ։
Զի խորհո́ւրդք թեւրք անջատեն յա(ստուածո)յ. եւ զօրութի(ւն) փորձ՝ յանդիմանէ́ զանզգամս։
Զի յանձն չարարուեստ՝ իմաստութի(ւն) ո́չ մտցէ, եւ ո́չ բնակէ ՛ի մարմնի վարեցելո́յ մեղօք։
Զի ս(ուր)բ հոգին իմաստութե(ան) փախիցէ́ ՛ի նենգութ(են)է. եւ մերժեսցի ՛ի խորհրդոց անմտաց, եւ յանդիմանեսցէ́ ՛ի հասանել ՛ի վ(ե)ր(այ) անիրաւութե(ան)ց։
Զի մարդասէր հոգին իմաստու(թ)ե(ան)՝ ո́չ արդարացուցանէ զհայհոյիչն ՛ի շրթանց իւրոց. զի երիկամանց ն(ո)ր(ա) է վկա́յ ա(ստուա)ծ, եւ սրտի ն(ո)ր(ա) ոստիկա́ն ճշմարիտ. եւ լեզուի ն(ո)ր(ա) ունկնդիր։
Զի հոգի տ(եառ)ն ելից զտիեզերս, եւ որ ունի զամ(ենայն)՝ ունի́ զգիտու(թ)ի(ւն)Ի բարբառոյ։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ՝ եւ որ շըշնջեն զանիրաւս ո́չ ծածկեսցի. եւ ո́չ իրաւունք առ նովաւ առանց կշտամբու(թ)ե(ան) անցցեն։
Զի խորհրդոց ամպարշտաց՝ հա́րց եւ փորձ եղիցի. եւ բա́նի́ց ն(ո)ց(ա) լուր՝ առ տ(է)ր հասցէ ՛ի կշտամբութի(ւն) անօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա)։
Զի ունկն նախանձաւորութե(ան) լսէ́ զամ(ենայն). եւ շըշնջիւն քրթմնջանաց՝ ո́չ ծածկեսցի։
Այսուհետեւ զգո́յշ լերուք յանօգուտ քրթմնջանէ. եւ ՛ի բամբասանաց խնայեցէ́ք զլեզու։ զի շըշունջ գաղտնի՝ դատարկ ո́չ անցցէ, եւ բերան ստախօս՝ սպանանէ զանձն։
Մի́ ցանկայք մահու մոլորութ(եամ)բ կենաց ձերոց. եւ մի́ ձգէք յանձինս զսատակումն գործովք ձեռաց ձերոց։
Զի ա(ստուա)ծ զմահ ո́չ արար, եւ ո́չ խնդայ ընդ կորուստ կենդանեաց։
Քանզի հաստատեաց ՛ի լինել զամ(ենայն). եւ ՛ի փրկութի(ւն) են գործք աշխարհի։ Չի́ք ՛ի ն(ո)ս(ա) դեղ սատակման. եւ ո́չ թագաւորութի(ւն) դժոխոց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի.
զի արդարու(թ)ի(ւն)՝ անմա́հ է։
Իսկ ամպարիշտք ձեռօք եւ բանիւք կոչեցին զնա առ իւրեանս։ բարեկա́մ համարեցան զնա, եւ հալեցան, եւ դաշինս կռեցին ը(նդ) նմա. զի արժանի́ իսկ են բաժանակի́ց նմա լինելոյ։
