TITUS
Parsadan Gorgijanidze, Istoria
Part No. 33
Previous part

Chapter: (33)  
Line of ed.: 3       სიკვდილი მეფის ბაგრატისა და მეფობა მის სშვილს სვიმონს უბოძა ყა\ენმან
Line of ed.: 4    და ყარჩაღა ხან დიდის ლაშქრით თან გამოატანეს. მოვრავსა და ზურაბ
Line of ed.: 5    ერისთავს ბატონის თეიმურაზის მტერობას სწამობდეს. ამისთვის მეფეს სვი\მონს
Line of ed.: 6    თან გამოატანეს და ყარჩიღა ხანსაც უბძანეს, რომ რაც ქნას, იმათ შე\კითხოს.
Line of ed.: 7    მეფე სვიმონ ქალაქში გააბატონეს და ყარჩღა ხან ბატონს თეიმურაზს
Line of ed.: 8    ზედ წაიყვანეს. გაუწყრა ღმერთი და ჰგმეს ყაენის პურმარილი, სწვალეს პატ\რონყმობა,
Line of ed.: 9    მრავლის სიკეთის მაგიერად იმუხანათეს და ქვეშ ქვეშ დაუწყეს
Line of ed.: 10    ბირება, ბატონს თეიმურაზს შეჰფიცეს და საფიცარი გამოართვეს და ასრე
Line of ed.: 11    დაარიგეს: ამა და ამ დროს ლაშქრით მოგვიხეო და რა ცხენს შეჯდომა შეიქ\ნებისო,
Line of ed.: 12    მე თვითან ყარჩღა ხანს შუბს შევცემო და მოვჰკლავო და მერმე რო\მელი
Line of ed.: 13    გაპრიანებისო, ისრე ჰქენითო. ეს ანბავი ბატონს თეიმურაზს მისწერეს.
Line of ed.: 14    მეორეს დღეს ანაზდათ ყარაული დაიძახეს: ზედამენ ლაშქარი გამოჩნდაო. შე\იქნა
Line of ed.: 15    ცხენს შესხდომა და ყარჩღა ხან ბრძანა: ცხენები მზათ დაიჭირეთო და
Line of ed.: 16    მოვრავს დაუძახეთო. ამის თქმაში მოვრავი შეკაზმული თავისის ჯარით ყარ\ჩიღა
Line of ed.: 17    ხანს კარავს წინ მოვიდა, ცხენით ჩამოხტომა დაჰპატიჯეს. ამან თქვა:
Line of ed.: 18    რა დრო არისო, ლაშქარმან მოატანაო, გამოვიდეს, ცხენს შეჯდესო. საჩქაროთ
Line of ed.: 19    ცხენი მოჰგვარეს. ყარჩიღა ხან გამოვიდა შესაჯდომლათ, ფეხი ავჟანდში ჩაჰყო
Line of ed.: 20    შესაჯ(დ)ომლად, ამაღლდა. გაუწყრა ღმერთი მოვრავს, თავისის ჴელით შუბი
Line of ed.: 21    გვერდში გასჩარა და მიწას დასცა და წაუშინეს და მამაცა და შვილიც მოკ\ლეს
Line of ed.: 22    ქართველთა და კახთ ლაშქარნი ურდოში შემოესივნეს. ზოგნი დახოცეს და
Line of ed.: 23    ზოგნი გაიქცნეს. ურდო შეუძრავი და ყიზილბაშთ საქონელი, მორჭმა ქონება
Line of ed.: 24    ცხენჯორი, აქლემი და ბარგი ყველა ქართველთ დარჩა. მეფე სვიმონ ყაენთან
Line of ed.: 25    წავიდა, ქართლი ბატონმან თეიმურაზ დაიჭირა და ქალაქის ციხეს შემოდგნენ,
Line of ed.: 26    თაბორით თოფი დაუშინეს და დაბალი ციხე აიღეს. ნარინყალას ვერ შეუვიდ\ნენ.
Line of ed.: 27    ჭანოას შვილს მოქალაქეს გარსოას ქალაქის მინბაშსათვის ასრე შეეთვალა:
Line of ed.: 28    როსაც ყაენის კარგი ვანბავი (sic) მოვაო, წითელს რასმეს მოვისხამო, ციხისაკენ
Line of ed.: 29    გარდმოვდგებიო და მაგრად იყვენითო და ნარინყალას წყალი დაუწყვიტეს და
Line of ed.: 30    უწყლობამ ციხოანთ ძალი უყო და ქალაქის მინბაში და გორელი გორგიჯანა\შვილი
Line of ed.: 31    გიორგი ძმობილნი არიანო. მინბაშს იმასთან კაცი გამოეგზავნა, რომ
Line of ed.: 32    კარგი დრო არისო, ყაენის ოჯახს ერთი ვალი დასდევო, უწყლობამ ნამეტნავად
Line of ed.: 33    შეგვაღონაო, წყლით რამე გვიღონეო. იმასაც იმავე ღამეს ერთის კაცით
Line of ed.: 34    ასულიყო და ხის ღარები აღებული ისრევე თავის ალ(ა)გზედ დაეწყო და სარ\სარავის
Line of ed.: 35    წყალი მიშვა (sic) და გათენებამდისინ ნარინყალაში ედინა და ჭები და
Line of ed.: 36    აბ აბრები (sic) აევსოთ. მეორეს დღეს შორიდამენ დაინახეს, რომ კლდით წყა\ლი
Line of ed.: 37    გარდმოდის, იწყინეს და კაცი აგზავნეს და წყალი ისრევე დაუწყვიტეს, მაგ\რა
Line of ed.: 38    ჩამგდებელი ვერ იპოვნეს და ციხოანნი იმ წყლის შოვნით გამ(ა)გრდნენ და
Line of ed.: 39    ციხე აღარ მოსცეს და ციხიდამენ ორნი კაცნი გამოიპარნეს და მოვრავსთან
Line of ed.: 40    მოვიდნენ და ციხის ანბავი გამოჰკითხა. მათ ასრე მოახსენეს: ციხე ამისთვის
Line of ed.: 41    არ მოგცესო, რომ ერთს მოქალაქეს გარსოა ჰქვიანო, იმასა და მინბაშსშვა
Line of ed.: 42    ნიშანი არისო -- თუ ყაენისაგან კარგი ანბავი მოვაო, წითელს წამოისხამსო, ცი\ხოანთ
Line of ed.: 43    ეჩვენებისო, ამისთვის გამაგრდებიანო და წყალიო გორელმან გორგი\ჯანამ
Line of ed.: 44    მოსცაო მინბაშის ძმობილისათვისო. რა ეს გაიგონეს, აღარ გაიკს,ითხე
Page of ed.: 234   Line of ed.: 1    გარსოას თავი მოჰკვეთეს და გორგიჯანას კისრით ჩამოჰკიდეს და ქალაქი და
Line of ed.: 2    ლაშქარი ჩამოატარეს და იმერეთით ქუთათელი ელჩათ მოსრულიყვნენ, იმათ
Line of ed.: 3    კარზედ გატარებაში იცნეს და ჴელით გამოართვეს და იპატივეს. ამასობაში ანბავი
Line of ed.: 4    მოვიდა, ისახან ყორჩიბაშიო სარდრათ ქნესო და მეფე სვიმონ დიდის ლაშქრით
Line of ed.: 5    საქართველოს გამოუძახესო. ეს ანბავი ტაბახმელას მჯდომს ბატონს თეიმურაზს
Line of ed.: 6    მოახსენეს და ფიცხლავ ქართველნი მოიხმო და და კახნი შემოიფიცა თავის ერთ\გულობაზედ,
Line of ed.: 7    ყიზილბაშის შებმაზე. იქნა რჩევა, მოიხმეს კაცნი ომში ნაცადნი. ზოგთ
Line of ed.: 8    ასრე არჩ(ი)ვეს, ციხეთამდინ აუშვათო და ზოგმან მაღლითა და ზოგმან გაღმა გამო\ღმიდამ
Line of ed.: 9    დაუშინოთო და სიმაგრე ჩვენ გვექნებისო და ჴელთოფით ამოვსწყვეტთო
Line of ed.: 10    და მოვრავმა და აღათანგიმ ასრე თქვეს: თუ მაგას ვიქთო, ბარათიან(ნი) ჩვენ
Line of ed.: 11    წაგვივლენო და იმათ მიუვლენო და გზები კარგად იციანო, დიდგორ(ი)ს გზით
Line of ed.: 12    ლაშქარს წამოუძღვებიანო და წინა უკანას გვიზმენო და რადგან ბევრი ლაშ\ქარი
Line of ed.: 13    გვახლავსო, ესე სჯობსო, რომ მინდორში ჩავეგებნეთო და ისინი შუბის
Line of ed.: 14    ომსაო ჩვენ ვერ გაგვიძლებენო, რა ერთხელ გატყდებიან, ვეღარ შემოგვბედვენო.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Parsadan Gorgijanidze, Istoria.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.