TITUS
Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia
Part No. 9581
Previous part

Lemma: k'ak'ut'-i 
Number: 9581 
კაკუტ-ი, კარკუნტ-ი (კაკუტის, კარკუნტის) 1. ხელკავი; მოხრილი ხისგან გამოთლილი საცეხველი (ს. მაკალ., გვ. 183). კაკუტის ქომუჩანა, ღუმუს მოჩხვარაფუანა: მასალ., გვ. 60 - ხელკავს მომცემენ, ღომს მაცეხვინებენ. ეუკუნათ კაკუტეფც, ხანდა ქომუჩანა ხვეს: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 134 - აღვმართოთ ხელკავები, შრომა მოგვცემს ხვავს. იხ. ჩამური. შდრ. იმერ. კაკუტი სიმინდის საფშვენი ხელკავი (ვ. ბერ.). 2. ლარძაყინი, ნივნივი; გარდიგარდმო გადებული თავხე, რომელსაც ეყრდნობა სახლის სახურავი (ი. ყიფშ.); სახლის სახურავის ხე (პ. ჭარ.). ჟი ქიმკისოფუ კაკუტემს კოჩინ, ქოძირჷ: მ. ხუბ., გვ. 81 - ზევით კაკუტებთან რომ ხლაფორთობს კაცი, ნახა.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.