TITUS
Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia
Part No. 1191
Previous part

Lemma: bara 
Number: 1191 
ბარა, ბარაფ-ი, ბარაფა (ბარას, ბარაფის) სახელი უბარს ზმნისა -- ბერვა. რაში უბარდჷნ, თინა რდჷ ორგილუანდჷნი...: მ. ხუბ., გვ. 127 - რაში რომ უბერავდა, ის იყო რომ აგრილებდა. უბარუ, უბარუ დო იშო გოხორცქუ - უბერა, უბერა და გასკდა იქით. ქშურიში ბარა, შურიში დობარაფა სულის დაბერვა: შური დოუბარუნი, თოლი გაანჯუ - სული რომ დაუბერა, თვალი გაახილა. უბარს (დუუბარუ დაუბერა, დუუბარუუ დაუბერავს, დონობარუე(ნ) დაუბერავდა თურმე) გრდმ. უბერავს. იბარე(ნ) (იბარუ შესაძლებელი გახდა დაბერვა, -- , -- ) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უბარს ზმნისა -- შეიძლება ბერვა (სულისა). აბარე(ნ) (აბარუ შეძლო ებერა (სული), ბარუუ ბარვია) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უბარს ზმნისა -- შეუძლია უბეროს (სული). ობარაფუანს (ობარაფუუ აბერვინა, უბარაფუაფუ უბერვინებია, ნობარაფუე(ნ) აბერვინებდა თურმე) კაუზ. უბარს ზმნისა -- აბერვინებს (სულს). მაბარალი (შურიში) მიმღ. მოქმ. მბერავი (სულისა). ობარალი მიმღ. ვნებ. მყ. საბერავი (სულისა). ნაბარა მიმღ. ვნებ. წარს. ნაბერი. ნა/ობარუერი მიმღ. ვნებ. წარს. ბერვის გასამრჯელო. უბარუ მიმღ. უარყ. {და}უბერავი. იხ. ბარუა. შდრ. ლაზ. ბარ: ობარუ ბერვა (ნ. მარი.).

Next part


This text is part of the TITUS edition of Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.