TITUS
Black Yajur-Veda: Vaikhanasa-Grhya-Sutra
Part No. 3
Khanda: 3
Sentence: 1
atʰātaḥ
pāṇigrahaṇamaṣṭau
vivāhā
bʰavanti
brāhmo
daivaḥ
prājāpatya
ārṣa
āsuro
gāndʰarvo
rākṣasaḥ
paiśāca
iti
yadabʰirūpaṃ
vr̥ttavayaḥsaṃpannamāhūyārhayitvā
kanyālaṃkr̥tā
dāsyate
sa
brāhma
iti
gīyate
yadr̥tvijo
yajñasyātmano
'laṃkr̥tya
kanyāṃ
pratipādayati
sa
daivo
yugapaddʰarmānuvartinau
syātāmiti
vācānumānyāgnikāryaṃ
svayaṃ
kr̥tvā
yatkanyāmarhayitvā
dadyātsa
prājāpatyo
bʰavati
yadgomitʰunenaikena
dvābʰyāṃ
vā
kanyāṃ
dadāti
tamārṣamācakṣate
yatkanyāmābʰaraṇamāropya
śaktyā
bandʰubʰyo
dʰanaṃ
dattvāharate
tamāsuramāmananti
kāmayogo
yadubʰayoḥ
sa
gāndʰarvaḥ
prasahya
yatkanyāharaṇaṃ
sa
rākṣasaḥ
suptāṃ
pramattāṃ
vā
rahasi
yadgaccʰati
sa
paśāco
bʰavatītyeteṣāṃ
pratʰame
catvārastoyapradānapūrvakāḥ
śastā
brāhmaṇasya
netare
jagʰanyā
yasmāttrīnpūrvāṃstrīnaparānārṣījātaḥ
ṣaṭ
pūrvānṣaḍaparānprājāpatyenoḍʰāyā
jātaḥ
sapta
pūrvānsaptāparāndaivīsuto
daśa
pūrvāndaśāparānātmānaṃ
caikaviṃśatikaṃ
brāhmīputraḥ
pāvayediti
\1\
Sentence: 2
māturasapiṇḍāṃ
piturasamānar̥ṣigotrajātāṃ
lakṣaṇasaṃpannāṃ
nagnikāṃ
kanyāṃ
varayitvā
pañcāheṣu
kulasya
pariśuddʰyai
sapiṇḍaiḥ
śrotriyaiḥ
saha
bʰūtaṃ
bʰuñjīta
yasmātsa
pūto
bʰavatīti
vijñāyate
kanikradādinā
kanyāgr̥ha
gatvā
pra
su
gmanteti
tāmīkṣitvābʰrātr̥gʰnīmiti
tayekṣyamāṇo
guruṇāgnimukʰe
kr̥te
kanyāprado
varagotranāma
śarmāntaṃ
tatʰaitāmasya
sahadʰarmacāriṇī
bʰavatīti
brāhme
vivāhe
dʰarmaprajāsaṃpattyartʰaṃ
yajñāpattyartʰaṃ
brahmadevarṣipitr̥tr̥ptyartʰaṃ
prajāsahatvakarmabʰyo
dadāmītyudakena
tāṃ
dadyāt
tāṃ
prajāpatiḥ
striyāmityudakena
harate
vastragandʰābʰaraṇādīni
saṃbʰr̥tya
kanikradādinā
kanyāgr̥haṃ
saha
bāndʰavairgatvā
teja
āyuḥ
śriyamiti
vastrādinālaṃkr̥tya
prajāpatiḥ
somamiti
tatʰābʰaraṇamāropyādadītetyeke
\2\
Sentence: 3
tataḥ
saha
snātāyā
badʰvā
navavastrālaṃkārāyāḥ
puṇyāhānte
pāṇiṃ
gr̥hītvā
sumaṅgalīriyaṃ
vadʰūrityagniśālāmāgatya
prāṅmukʰamāsayitvā
tasyai
śuddʰāmbaraveṣaḥ
kūrcaṃ
dadāti
tataḥ
paristīryāgniraitvimāmagnistrāyatāṃ
mā
te
gr̥he
dyauste
pr̥ṣṭʰamaprajastāṃ
devakr̥tamiti
pañcavāruṇāntaṃ
pradʰānāñjuhuyādagneraparasyāmāstīrṇeṣu
darbʰeṣvaśmānamātiṣṭʰeti
vadʰvāḥ
pādāṅguṣṭʰena
dakṣiṇena
sparśayati
pratyaṅmukʰa
iti
pāṇigrahaṇaṃ
sarasvatīti
visargamagʰoracakṣurityāsanaṃ
ca
kr̥tvemāṃllājānityabʰigʰāryeyaṃ
nārīti
tasyā
lājāñjalinā
juhotyudāyuṣetyuttiṣṭʰati
pratyaṅmukʰa
iti
vadʰūmukʰekṣaṇaṃ
sarasvatīti
pāṇigrahaṇamagʰoracakṣuriti
visargamimāṃllājāniti
lājapūraṇamiyaṃ
nārīti
homamudāyuṣetyagnipraṇāmaṃ
kuryādityeke
\3\
Sentence: 4
viśvā
uta
tvayetyagniṃ
pradakṣiṇaṃ
kr̥tvātigāhemahi
dviṣa
ityāsitvā
tridʰaivaṃ
lājahomaṃ
juhuyāttato
mūlahomānte
'gniṃ
patigʰnyantaṃ
vāyuḥ
ninditāntamādityaṃ
gʰorāntaṃ
gandʰarvaṃ
yaśogʰnyantaṃ
candraṃ
putragʰnyantaṃ
hutvā
vyāhr̥tiḥ
prāsāvīrityantaiścaturbʰiḥ
pravāhaṇaṃ
kr̥tvā
punaḥ
paristīrya
sviṣṭakr̥nmindāhutī
viccʰinnamr̥ddʰisaptasamidvyāhr̥tīśca
juhuyādagneraparasyāmāstīryodagagrānsapta
barhiṣo
vadʰvā
saha
dakṣiṇena
pādenaikamiṣe
viṣṇuriti
dve
ūrja
iti
trīṇi
vratāyeti
catvārīti
pañca
paśubʰya
iti
ṣaḍrāyaspoṣāyeti
sapta
saptabʰya
iti
tānparyāyeṇākramya
gatvā
sakʰeti
nivarteta
mama
hr̥daya
iti
tasyā
hr̥dayamabʰimr̥śati
prokṣaṇaiḥ
prokṣya
puṇyāhaṃ
svastigʰoṣeṇārundʰatīndrāṇyaditiḥ
śrīriveti
vadʰvā
manuḥ
prajāpatiḥ
puruṣottamo
mahendra
iveti
varasya
ca
catvāri
stomānyāropayeyuriti
pāṇigrahaṇaṃ
dʰruvadarśanāntamityeke
tataḥ
prabʰr̥ti
gārhastʰyaṃ
dʰarmamanutiṣṭʰatīti
vijñāyate
\4\
Sentence: 5
atʰa
caturtʰīvāso
vaivāhikamagniṃ
vadʰvā
sahādāya
saṃpravāhārayanviti
vadʰūṃ
samaṃ
vadʰvetyagniṃ
saṃśāsti
dakṣiṇaṃ
pādamagre
'tihara
dehaliṃ
mādʰiṣṭʰā
ityāvasatʰe
praviśya
prācyāmardʰe
samādadʰītāgneraparasyāmānaḍuhaṃ
carma
lohitaṃ
kr̥ṣṇājinaṃ
vā
prācīnagrīvamuttaralomāstr̥ṇāti
tatra
prāṅmukʰamudaṅmukʰaṃ
vā
vadʰūmupaveśya
patiriha
gāvaḥ
prajāyadʰvamiti
paścānniṣīdetā
jyotiṣāṃ
darśanādvācaṃyamāvanyatarānupetāvāsātāmudite
nakṣatre
prācīmudīcīṃ
vā
devīḥ
ṣaḍurvīriti
diśamupastʰāya
mā
hāsmahi
prajayeti
candraṃ
saptarṣaya
iti
saptarṣīnkr̥ttikā
nakṣatrāṇyarundʰatīṃ
ca
dʰruvakṣitiriti
dʰruvaṃ
ca
dr̥ṣṭvopatiṣṭʰeyātāṃ
manojñaṃ
tayā
saha
saṃbʰāṣyātʰāgneyaḥ
stʰālīpākaḥ
prajā
stʰālīmiti
stʰālīmabʰimr̥śyāgnaye
juṣṭaṃ
nirvapāmīti
stʰālyāṃ
taṇḍulānnirvāpya
vācaspataye
pavasveti
vadʰvā
caruṃ
śrapayatyabʰigʰāryodagudvāsya
paristīryāgnimupasamādʰāya
havyavāhamiti
sviṣṭakr̥tā
yajeta
hutaśeṣeṇa
śrotriyaṃ
brāhmaṇaṃ
tarpayitvā
tasmā
r̥ṣabʰaṃ
dattvānr̥ṇo
bʰavatīti
vijñāyate
\5\
Sentence: 6
ata
ūrdʰvaṃ
parvaṇi
stʰālīpākena
yajeta
nityaṃ
yavairvrīhibʰirvā
hastena
sūryāya
svāhā
prajāpataye
svāheti
prātarāhutī
agnaye
svāhā
prajāpataye
svāheti
sāyamāhutī
juhuyādagnyantarasaṃsarge
'nugate
vā
patnī
kr̥ccʰraṃ
carati
śrotriyāgārānmatʰitvā
vāgnimādāya
punaraupāsanamādadʰīto
dakyāśuṣyādisaṃsarge
ca
vidʰānaṃ
yajñaprāyaścitte
vakṣyāmo
viyoge
pakṣasyopāvaroheti
samidʰaṃ
yāvatkr̥ṣṇaṃ
tāvattaptvā
samāropya
gaccʰedaharahastāṃ
prajvālya
hutvā
tatʰānyāṃ
samidʰaṃ
nidadʰāti
\6\
Sentence: 7
pacane
vāvasatʰye
carumabʰigʰārya
vaiśvadevaṃ
yatʰā
heti
maṇḍalaṃ
pradakṣiṇamupalipya
parimr̥jyāgnaye
svāhā
somāya
svāhetyuttaradakṣiṇayormadʰye
vyāhr̥tīrviśvebʰyo
devebʰyaḥ
svāhā
dʰanvantaraye
svāhā
kuhvai
svāhānumatyai
svāhā
prajāpataye
svāhā
dyāvāpr̥tʰivībʰyām̐
svāhā
vyāhr̥tīrimā
me
agna
iti
caruṃ
sedʰmaṃ
juhuyādagnihotrāya
svāhā
vaiśvadevayajñāya
svāhā
brahmayajñāya
svāhā
devayajñāya
svāhā
bʰūtayajñāya
svāhā
manuṣyayajñāya
svāhā
pitr̥yajñāya
svadʰā
namaḥ
svāhā
pañcamahāyajñāya
svāhā
vyāhr̥tīḥ
sviṣṭakr̥dvyāhr̥tīratʰa
gr̥hadevatābʰyo
yatʰādiśaṃ
baliharaṇaṃ
brahmaṇe
namo
brahmapuruṣebʰyo
namo
vāstoṣpataye
nama
iti
gr̥hamadʰye
indrāya
nama
indrapuruṣebʰyo
namo
yamāya
namo
yamapuruṣebʰyo
namo
varuṇāya
namo
varuṇapuruṣebʰyo
namaḥ
somāya
namaḥ
somapuruṣebʰyo
namo
'gnaye
namo
nirr̥taye
namo
vāyave
nama
īśānāya
nama
iti
sarvaṃ
dakṣiṇe
pitr̥bʰyo
jñātivargapatnyantebʰyaḥ
kr̥topavītī
yāvanto
'nnārtʰinastāvadbʰyo
nirvapāmīti
nirūpyākāśe
viśvebʰyo
devebʰyo
namo
divācarebʰyo
namo
bʰūtebʰyo
namo
naktaṃcarebʰyo
nama
ityuccʰīrṣake
śriyā
iti
pādato
bʰadrakālyā
iti
pratidvāraṃ
pūrvāntamuttarāntaṃ
vā
bʰuvaṃgayormarudbʰya
iti
culyāḥ
pakṣayoragnaya
ityudadʰānyāmadbʰya
iti
peṣaṇyorubʰayordr̥ṣada
ityulūkʰalamusalayorvanaspatibʰya
iti
śūrpa
oṣadʰībʰya
iti
vāstupr̥ṣṭʰe
śunāṃ
ca
patitānāṃ
ca
śvapacāṃ
pāparogiṇām
\
vayasāṃ
ca
krimīṇāṃ
ca
bʰūmāvannaṃ
vapāmyahamiti
baliśeṣaṃ
nirvapati
pūrvavatpravāhaṇaṃ
kr̥tvā
bʰūtiḥ
smeti
bʰasmaālipyāpo
hi
ṣṭʰeti
prokṣya
yatte
agne
tejastenetyagnimudvayamityādityaṃ
copatiṣṭʰeta
nityaṃ
sāyaṃprātaḥ
patnī
vā
puṣṭikāmā
baliṃ
haredvaiśvadevakāle
prāptamatitʰiṃ
śaktyā
tarpayedvaiśvānaro
hyeṣa
bʰavati
\7\
Sentence: 8
tadevaṃ
trirātram
haviṣyāśinau
brahmacāriṇau
dʰautavalavratacāriṇau
syātāṃ
tato
'parasyāṃ
rātrau
caturtʰyāmalaṃkr̥tyāgnimupasamādʰāya
nava
prāyaścittāni
juhuyādagne
vāyavādityāditya
vāyavagne
'gne
vāyavāditya
vyāhr̥tirbʰūrbʰanamiti
caturbʰirvadʰūmūrdʰnyājyena
juhuyādagniṃ
pradakṣiṇaṃ
kr̥tvā
prācyāmudīcyāṃ
vā
tāmupaveśyābʰiṣṭvā
pañcaśākʰeneti
yonimabʰimr̥śya
saṃ
nā
mana
ityupagaccʰedimāmanuvratetyāliṅganaṃ
madʰu
he
madʰvidamiti
maitʰunaṃ
kurvīta
suprajāstvāyetyupagamanaṃ
saṃ
nā
mana
ityāliṅganamimāmanuvrateti
vadʰūmukʰekṣaṇamityeke
\8\
Sentence: 9
atʰa
trirātramr̥tau
malavadvāsāḥ
snānāñjanādīni
varjayedekabʰaktā
syādakʰarveṇāñjalināyasena
vā
pibenna
śulbenāśnāti
na
grahānīkṣeta
na
divā
svape
dyatʰoktaṃ
vrataṃ
kuryāccaturtʰyāṃ
dantadʰāvanaṃ
gandʰāmalakādibʰiḥ
snātvā
śvetavastrānulepanā
strīśūdrābʰyāmanabʰibʰāṣyāparamadr̥ṣṭvā
bʰartāraṃ
paśyedyasmādr̥tusnātā
yādr̥śaṃ
puruṣaṃ
paśyettādr̥śī
prajā
bʰavati
r̥turātrayo
dvādaśa
bʰavanti
ṣoḍaśeti
cācakṣate
pratʰamāstisro
na
gamyāḥ
pumānsamāsu
viṣamāsu
strī
jāyate
śālivrīhiyavānāmannaṃ
payasā
prāśnīyādyasmādāhāramūlā
dʰātavo
bʰavanti
lakṣmīvaṭaśuṅgasahadevīnāmanyatamamabʰiṣūya
prakṣipeddakṣiṇe
nāsāpuṭe
putrakāmāyā
vāme
strīkāmāyā
na
niṣṭʰīvanaṃ
kuryāccʰokaroṣau
varjayati
tata
enāṃ
yanme
garbʰādibʰiḥ
prokṣaṇaiḥ
prokṣya
viṣṇuryoniṃ
kalpayatviti
tāmupagaccʰet
pariṣicya
vaiśvadevaṃ
vaiṣṇavaṃ
mūlahomāṅgahomau
hutvā
viṣṇuryoniṃ
kalpayatvityupagamanamityeke
\9\
Sentence: 10
atʰa
gr̥hītagarbʰāliṅgāni
śarīrāṭopaḥ
saktʰisīdanaṃ
dveṣo
bʰarturarucirāhāro
lālāprakopaḥ
kʰaratā
vācaḥ
spʰuraṇaṃ
yoneriti
garbʰasya
daivānubandʰaṃ
jñātvāpūryamāṇapakṣe
puṇye
puṃnāmni
śubʰe
nakṣatra
ājyenāgʰāraṃ
hutvā
tāṃ
maṅgalayuktāmupaveśya
pariṣicya
dʰātādi
pañca
vāruṇaṃ
mūlahomaṃ
sviṣṭākāraṃ
ca
hutvā
vr̥ṣo
'sīti
yavāndadāti
payo
dadʰi
gʰr̥taṃ
samaṃ
gr̥hītaṃ
trivr̥dityāmananti
bʰūstvayi
dadāmītyenāṃ
trivr̥tprāśayedācāntāyā
nābʰerūrdʰvamābʰiṣṭvāhaṃ
parāñceti
darbʰeṇa
trirunmārjya
puṇyāhaṃ
kuryādbrāhmaṇānannena
tarpayati
\10\
Sentence: 11
atʰa
garbʰādʰānādicaturtʰe
māsi
puṃsavanaṃ
bʰavati
śuklapakṣe
śuddʰe
'hani
pūrvāhne
'gnimupasamādʰāya
pūrvavatsviṣṭakārāntaṃ
hutvā
dakṣiṇato
'gneraparasyāmāsīnāyā
vr̥ṣo
'sīti
sarṣapamiśritānyavānāṇḍau
stʰa
iti
dadyādalābʰe
māṣadʰānyau
pratinidʰī
syātāmoṃ
bʰūrbʰuvaḥ
suvo
rākāmahaṃ
yāste
rāke
soma
eva
viśvā
uta
tvayetyudaramabʰimr̥śetpūrvavattrivr̥tprāśanādīnīti
vijñāyate
\11\
Sentence: 12
atʰa
garbʰādʰānādyaṣṭame
māsi
sīmantonnayanaṃ
kuryātpakṣo
dinaṃ
ca
vyākʰyātaṃ
pūrvavaddʰātādi
hutvā
treṇyā
śalalyā
saha
śalāṭuglapsaṃ
sāgrapatraṃ
kuśāṅkuraṃ
ca
darbʰeṇa
trirābadʰyoṃ
bʰūrbʰuvaḥ
suvariti
gr̥hītvā
tasyāstatʰāsīnāyāḥ
sraggandʰavatyāḥ
sīmante
rākāmahaṃ
yāste
rāka
iti
stʰāpayitvonnayanaṃ
kuryātsoma
eveti
purastādiva
kuryātpūrvavattrivr̥tprāśanaṃ
puṇyāhāntamityeke
\12\
Sentence: 13
atʰa
viṣṇubalimuttarapraṇidʰāvagnyādīndevānoṃ
bʰūḥ
puruṣamoṃ
bʰuvaḥ
puruṣom̐
suvaḥ
puruṣamoṃ
bʰūrbʰuvaḥ
suvaḥ
puruṣaṃ
cetyāvāhya
tatʰaiva
nirvāpādyāgʰāraṃ
hutvāgneḥ
pūrvasyāṃ
darbʰāsaneṣu
keśavaṃ
nārāyaṇaṃ
mādʰavaṃ
govindaṃ
viṣṇuṃ
madʰusūdanaṃ
trivikramaṃ
vāmanaṃ
śrīdʰaraṃ
hr̥ṣīkeśaṃ
padmanābʰaṃ
dāmodaramiti
nāmabʰirdevaṃ
viṣṇumāvāhyāpohiraṇyapavamānaiḥ
snāpayitvā
tattannāmnārcayatyato
devādyairviṣṇornu
kaṃ
tadasya
priyaṃ
pra
tadviṣṇuḥ
paromātrayā
vicakrame
trirdeva
iti
dvādaśāhutīrājyena
hutvā
pāyasamājyasaṃyuktaṃ
havirdevaṃ
nivedya
dvādaśanāmabʰirato
devādyairviṣṇornukādyairājyamiśraṃ
pāyasaṃ
juhuyādr̥gyajuḥsāmātʰarvabʰirmantrairvaiṣṇavairdevaṃ
saṃstūya
namo
'ntairnāmabʰiḥ
praṇametpāyasaśeṣaṃ
patnīṃ
prāśayati
\13\
Sentence: 14
atʰa
jātakarma
vyākʰyāsyāmo
'riṣṭāṃgāraṃ
yatʰoktaṃ
kr̥tvā
vr̥ṣabʰoṣitaṃ
tilasarṣapairdʰūpayitvā
tāṃ
praveśayettajjñāḥ
striyastisraścatasro
vā
parigr̥hyaināṃ
saṃvāhayeyuḥ
kukṣau
śitʰile
hr̥dayabandʰaṃ
muktvā
saśūle
jagʰane
prajāyata
ityavadʰārayet
garbʰasaṅgeviśalyāṃ
suvarcalāṃ
vā
yonau
niṣpīḍya
nidadʰyāddʰūpayetpiṇḍītakenāhikr̥ttyā
vā
yoniṃ
hiraṇyapuṣpyā
mūlaṃ
hastapādayorādadʰāti
yadā
nāsāgraṃ
dr̥śyate
tadāsya
grahastʰitiṃ
jñātvā
śubʰāśubʰaṃ
parīkṣeta
yasmāttadguṇānvitaṃ
vardʰayejjāyamāne
māturudakumbʰaṃ
dakṣiṇataḥ
śirobʰāge
stʰāpayitvā
tatastūryantīṃ
pādato
nidʰāya
yatʰaiva
somaḥ
pavata
ityudaramabʰimr̥śetkumāre
jāte
dvāravāme
'śmani
paraśuṃ
tasminhiraṇyaṃ
stʰāpayitvāśmā
bʰavetyadʰaramuttaraṃ
karoti
tasyoparyaṅgādaṅgāditi
kumāramekayā
striyā
dʰārayettamadbʰirabʰyukṣya
tilade
'vapadyasveti
satilamakṣataṃ
mūrdʰnyādʰāyaupāsanamaraṇyāṃ
nirharati
\14\
Sentence: 15
cullyāṃ
kapālamāropya
vr̥ṣabʰaśakr̥tpiṇḍairjātakāgniṃ
sādʰayettamenamuttapanīyamityudāharanti
tenaiva
dʰūpaṃ
dadyāddvārasya
dakṣiṇato
nidʰāyāṅgāravarṇe
paristīrya
kaṇasarṣapairhastena
śaṇḍe
ratʰo
'yaḥ
śaṇḍo
marka
ālikʰanvilikʰannaryamṇa
āntrīmukʰaḥ
keśinīretāngʰnataitānpūrva
eṣāṃ
miśravāsaso
naktaṃcāriṇo
niśītʰacāriṇī
tāsāṃ
tvamayaṃ
te
yonirmama
nāmeti
vyāhr̥tīśca
hutvā
prakṣālya
pāṇimavanīmālabʰya
yatte
susīma
iti
medʰāyai
gʰr̥taṃ
karoti
vacā
patʰyā
hiraṇyaṃ
madʰu
sarpiriti
medʰājananāni
bʰavanti
brāhmīgʰr̥taṃ
payo
vacādʰikaṃ
cāmananti
suvarṇaṃ
darbʰeṇa
baddʰvāntardʰāya
gʰr̥taṃ
bʰūrr̥ca
iti
prāṅmukʰaṃ
prāśayati
nityaṃ
sāyaṃprātarevamaharaharhutvā
medʰāyai
pāyayeduṣṇaśītābʰiradbʰirenaṃ
snāpayitvā
kṣetriyai
tveti
nītvā
yā
daivīriti
māturaṅke
stʰāpayitvā
tāsāṃ
tveti
stanau
prakṣālyāyaṃ
kumāra
iti
dakṣiṇādi
pāyayedāpo
haviṣṣviti
nyastamudakumbʰaṃ
śodʰayitvā
nityaṃ
sāyaṃprātarādadʰāti
tatʰaiva
gʰr̥taprāśanāntaṃ
karma
kr̥tvā
snātvaupāsananirharaṇādi
karotītyeke
tr̥tīye
pañcame
saptame
navame
cāhni
śayanādikaṃ
śodʰayatīti
\15\
Sentence: 16
atʰa
vāstusavanaṃ
vyākʰyāsyāmo
nave
vāstunyuṣite
'pi
sūtakapretakayorvāpayitvā
mr̥nmayāni
bʰāṇḍāni
purāṇāni
tyaktvā
navāni
parigr̥hyānyānpariccʰadānyatʰoktaṃ
śodʰayitvā
bʰūmiyajñeneṣṭvā
nivasedyasmādvāstusavanena
śuddʰivastūnāmāgʰāro
vāstusavanasya
vāstoṣpate
pratijānīhi
vāstoṣpate
śagmayeti
dvābʰyāṃ
yajeta
bʰūmiyajñāya
svāhā
yajñadaivataṃ
prasodaryai
svāheti
dvau
bʰūmiyajñadaivatyau
medinī
devī
devī
hiraṇyagarbʰiṇī
samudravatī
sāvitrī
śr̥ṅge
śr̥ṅge
vāyuparī
jalaśayanīti
pañca
bʰūmidaivatyā
vyāhr̥tīrhutvā
puṇyāhamahamagne
agniṃ
gr̥hṇāmītyagniṣṭʰāddarbʰapūlenāgniṃ
gr̥hītvā
pratʰamādaindrādbʰuvaṃgādārabʰya
vāstunaḥ
kuḍyamūlādbahirantaśca
vāmaṃ
parītyā
brahmastʰānātparyagniṃ
kārayitvāparadvāreṇa
visr̥jettatʰaivāṇoraṇīyāniti
pātreṇānvapaḥ
srāvayitvā
śiṣṭābʰiḥ
sarvatra
prokṣayatyevaṃ
vāruṇādbʰuvaṃgādvā
yāmyātsaumyādārabʰya
paryagnyādʰāvasrutī
syātām
\16\
Sentence: 17
ye
te
śataṃ
varuṇoduttamamayāścāgna
āpaḥ
sr̥jantu
snigdʰānīti
catvāro
varuṇadaivatyā
viśve
devasya
viśve
adyeti
dvau
vaiśvadevāvato
devā
idaṃ
viṣṇustrīṇi
padā
viṣṇoḥ
karmāṇi
tadviṣṇoḥ
paramaṃ
tadviprāsa
iti
ṣaḍvaiṣṇavā
dvāvādyāvityeke
rudramanyaṃ
tryambakamiti
dvau
rudradaivatyau
brahma
jajñānaṃ
hiraṇyagarbʰa
iti
dvau
brahmadaivatyau
miśravāsasa
etāngʰnataitāniti
dvau
kauberau
yuvametānyagnīṣomāvānyaṃ
diva
iti
trayo
'gnīṣomīyā
br̥haspatirdevānāṃ
br̥haspatiḥ
somaṃ
br̥haspate
ati
yadupayāmagr̥hīta
iti
catvāro
bārhaspatyāḥ
trātāramindraṃ
mahām̐
indro
ya
ojasā
mahām̐
indro
nr̥vadbʰuvastvamindrenda
sānasiṃ
pra
sasāhiṣe
'smākamindro
bʰūtasyendro
dyaurindraṃ
praṇavantamindro
vr̥tramindro
babʰūvendro
'smāniti
trayodaśaindrāḥ
yamo
dādʰāra
namaste
nirr̥taya
iti
dvau
yāmyau
mitrasya
carṣaṇīdʰr̥to
mitro
janānpra
sa
mitreti
trayo
maitrāḥ
bʰūmiyajñadaivatyādayo
vyāhr̥tyantā
ijyante
tasmād
dvyuttaraṃ
śatamāhutayo
vāstusavanasyāntahomamiti
vijñāyate
\17\
Sentence: 18
atʰa
daśame
dvādaśe
vāhni
bʰavatyuttʰānaṃ
tatʰaiva
jātakāgniṃ
samāropya
yāvantyasya
karmāṇi
tāni
sarvāṇi
matʰitvāsminneva
kuryādvisr̥jya
laukikāgnāvityeke
snātvāgāraṃ
yatʰoktaṃ
śodʰayet
kṣurakarmādinā
śuddʰo
bʰūmiyajñamasagotreṇa
yājayedityeke
tatʰā
haraṇamaupāsanasya
dʰātādi
pañca
vāruṇaṃ
mūlahomo
bʰojanaṃ
brāhmaṇānām
\18\
Sentence: 19
atʰa
nāmakaraṇamā
catvāriṃśaddivasādā
pañcāśaddinādvā
pāke
naināṃ
niyuñjīta
tatraiva
śubʰe
puṃnāmni
nakṣatre
paristīryāgniṃ
tatʰāsīnasyākṣataṃ
kumārasya
mūrdʰni
vinyasya
pañca
vāruṇaṃ
prājāpatyaṃ
sviṣṭākāraṃ
ca
hutvāsya
pūrvavattrivr̥tprāśanaṃ
dīrgʰāntamabʰiniṣṭʰāntaṃ
vā
gʰoṣavadādyantaraṃ
dvipratiṣṭʰitāntastʰaṃ
mr̥ṣṭākṣarapadasvaraṃ
dvivarṇaṃ
caturvarṇaṃ
vā
nāma
śasyate
yatʰoktaṃ
mama
nāma
pratʰamamiti
gotranāmayuktaṃ
tadarhaṃ
nāma
kuryāt
dve
nāmanī
tu
nakṣatranāma
rahasyamagnyādʰānātparamāhitāgnyādisvakarmāntaṃ
prakāśaṃ
nāma
bʰavedakṣatodakapuṣpānnarasagandʰasamaiḥ
pāṇibʰyāṃ
dakṣiṇetarābʰyāṃ
kumārasya
śāṅkaririveti
kanyāyā
nandevānandadāyinīti
vadanpādata
ārabʰya
krameṇa
dehāṅgasandʰau
śirasi
ca
nikṣipetpuṇyāham
\19\
Sentence: 20
atʰa
varṣavardʰanaṃ
dārakasya
janmanakṣatraṃ
yaddaivatyaṃ
sāsya
devatā
pradʰānā
bʰavati
tasmādāgʰāraṃ
hutvā
tadadʰidevatā
nakṣatrāṇi
ca
juhuyādagnaye
kr̥ttikābʰyaḥ
prajāpataye
rohiṇyai
somāya
mr̥gaśīrṣāya
rudrāyārdrāyā
adityai
punarvasūbʰyāṃ
br̥haspataye
tiṣyāya
sarpebʰya
āśreṣābʰyaḥ
pitr̥bʰyo
magʰābʰyo
'ryamṇe
pʰalgunībʰyāṃ
bʰagāya
pʰalgunībʰyāṃ
savitre
hastāya
tvaṣṭre
citrāyai
vāyave
niṣṭyāyā
indrāgnibʰyāṃ
viśākʰābʰyāṃ
mitrāyānūrādʰebʰya
indrāya
jyeṣṭʰāyai
prajāpataye
mūlāyādbʰyo
'ṣāḍʰābʰyo
viśvebʰyo
devebʰyo
'ṣāḍʰābʰyo
brahmaṇe
'bʰijite
viṣṇave
śroṇāyai
vasubʰyaḥ
śraviṣṭʰābʰyo
varuṇāya
śatabʰiṣaje
'jāyaikapade
proṣṭʰapadebʰyo
'haye
budʰniyāya
proṣṭʰapadebʰyaḥ
pūṣṇe
revatyā
aśvibʰyāmaśvayugbʰyāṃ
yamāyāpabʰaraṇībʰyaḥ
svāheti
vyāhr̥tiḥ
\20\
Sentence: 21
r̥ṣabʰaṃ
vairavaṇamagnīṣomīyaṃ
vaiṣṇavaṃ
dʰātādi
mūlahomaṃ
yaddevādi
kūśmāṇḍahomamā
sāvitravratabandʰājjuhotyupanītasya
ca
tattadvratasūktāni
vedasnātakasya
yadahni
vivāho
bʰavati
māsike
vārṣike
cāhni
tasminyatstriya
āhuḥ
pāraṃparyāgataṃ
śiṣṭācāraṃ
tattatkaroti
tatʰāgniṣṭomādiyajñānāmādʰānanakṣatre
varṣānte
karoti
tadevaṃ
vartamānasya
yadyaṣṭamāsādʰikāśītivarṣāṇi
ravivarṣeṇādʰigānyadʰigaccʰeyuḥ
sa
dr̥ṣṭasahasracandro
bʰavati
tamenaṃ
kriyāyuktaṃ
puṇyakr̥ttamaṃ
brahmaśarīramityācakṣate
tasmānnāndīmukʰaṃ
kr̥tvā
śuklapakṣe
śuddʰe
'hani
pūrvāhṇe
purvavaddʰutvā
tatʰaiva
kapila
iveti
vr̥ddʰasya
vr̥ddʰāyā
vā
vadannakṣatodakādīnmūrdʰnyādadʰyātsarvadevatāḥ
sahasraṃ
ca
brāhmaṇānāmarcanabalibʰyāmannena
tarpayet
grāmaṃ
pradakṣiṇīkr̥tya
sāyaṃ
stʰaṇḍile
sahasraṃ
piṣṭena
somarūpāṇi
karoti
rājatena
pātreṇa
kumudapatraiḥ
somasyārcanaṃ
tasya
dakṣiṇe
rohiṇīgaṇaṃ
vāme
cānāvr̥ṣṭigaṇamarcayati
sahasraśaḥ
suvarṇarajatamuktādīni
śaktyā
vastrataṇḍulāpūpāni
ca
dadyādaśvamedʰapʰalāvāptyai
varṣavardʰanamiti
vijñāyate
\21\
Sentence: 22
atʰa
ṣaṣṭʰe
māsyannaprāśanaṃ
śuklapakṣe
dine
śuddʰe
tatrājyenāgʰāro
dʰātādi
mūlahomaṃ
pūrvavattrivr̥tprāśanaṃ
prāṅmukʰaṃ
maṅgalayuktaṃ
kumāraṃ
viṣṭaramāropya
bʰūrapāmiti
pāyasamannaṃ
prāśayedyoge
yoge
tavastaramityācamanaṃ
dadātyatʰa
pravāsāgamanaṃ
puṣpāpūpadakṣiṇādisaṃbʰārānkumāraṃ
ca
gr̥hītvā
kanikradādimālayaṃ
guhasya
gaccʰetpradakṣiṇamarcanaṃ
praṇāmo
guhasya
taccʰiṣṭena
puṣpādinā
guhasya
śeṣamiti
tannāmohitvā
bālamalaṃkr̥tya
śāntiṃ
vācayitvā
nivartayetprokṣyāgataṃ
somasya
tvetyaṅgamāropyāyuṣe
varcasa
iti
pitā
mūrdʰni
jigʰrati
vr̥ṣabʰaṃ
namaskr̥tya
dakṣiṇapāṇeḥ
sāṅguṣṭʰamaṅgulīrgr̥hītvā
kaniṣṭʰādyagnirāyuṣmānityādikairvisarjanamāyuṣṭe
viśvataḥ
pratiṣṭʰa
vāyāviti
dakṣiṇādikarṇayorjapanamudaṅmukʰaṃ
brahmādidevānāṃ
gurūṇāṃ
ca
praṇāmaṃ
kārayet
pādodakaṃ
dattvā
pūrvavatsaguḍabʰakṣyasyānnasya
sapiṇḍaiḥ
śrotriyaiḥ
saha
bʰojanaṃ
svastivācanaṃ
piṇḍavardʰanamiti
vijñāyate
\22\
Sentence: 23
atʰa
varṣe
pratʰame
tr̥tīye
vā
cauḍakamuttarāyaṇe
pakṣa
āpūryamāṇe
puṃnāmnyāgʰāro
mūlahomānte
maṅgalayuktamagneraparasyāṃ
kumāramupaveśyottare
sākṣataṃ
gośakr̥ccʰarāve
gr̥hītvā
mātā
brahmacārī
vā
dʰārayeccʰivo
nāmāsīti
grahaṇaṃ
kṣurasya
śivā
no
bʰavatʰeti
śilāyāṃ
tīkṣṇīkaraṇaṃ
godānamunaktviti
gavādidakṣiṇākaraṇamāpa
undantvityapāṃ
sekaṃ
śirasyoṣadʰe
trāyasvainamiti
sākṣatāṅkuradarbʰau
prāguttarāgrau
mastake
stʰāpayetsvadʰite
mainam̐
hiṃsīriti
kṣuraṃ
nidʰāyordʰvāgramoṣadʰīriti
yenāvapaditi
yena
pūṣetyasāvāyuṣeti
pūrvādipradakṣiṇaṃ
darbʰaṃ
saromāṇaṃ
cʰittvā
jyok
ca
sūryaṃ
dr̥śa
iti
cūḍāṃ
vibʰajedr̥ṣikrameṇa
svasyaikārṣadvyārṣatryārṣapañcārṣasaptārṣāccūḍā
vibʰajedanuditasyaikāmidamahamamuṣyetyudumbaradarbʰayormūle
goṣṭʰe
vāccʰādayetsnātaṃ
vastrādinālaṃkr̥tyopaveśya
dakṣiṇe
pañca
prāyaścittādi
dʰātādi
pañca
vāruṇaṃ
mūlahomaṃ
hutvā
puṇyāhaṃ
kr̥tvā
nāpitāyānnadānaṃ
gavādidakṣiṇāṃ
gurave
surāṇāṃ
pūjanaṃ
tarpaṇaṃ
brāhmaṇānāmannena
karotītyaṣṭādaśa
saṃskārāḥ
śārīrāḥ
\23\
Sentence: col.
tr̥tīyaḥ
praśnaḥ
samāptaḥ
This text is part of the
TITUS
edition of
Black Yajur-Veda: Vaikhanasa-Grhya-Sutra
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 22.4.2012. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.