TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 3
Previous part

Chapter: 3    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Γ


Verse: 1       ᾽Ηέλιος δ' ἀνόρουσε, λιπὼν περικαλλέα λίμνην,
Verse: 2    οὐρανὸν ἐς πολύχαλκον, ἵν' ἀϑανάτοισι ϕαείνοι
Verse: 3    καὶ ϑνητοῖσι βροτοῖσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν·
Verse: 4    οἱ δὲ Πύλον, Νηλῆος ἐυκτίμενον πτολίεϑρον,
Verse: 5    ἷξον· τοὶ δ' ἐπὶ ϑινὶ ϑαλάσσης ἱερὰ ῥέζον,
Verse: 6    ταύρους παμμέλανας, ἐνοσίχϑονι κυανοχαίτῃ.
Verse: 7    ἐννέα δ' ἕδραι ἔσαν, πεντακόσιοι δ' ἐν ἑκάστῃ
Verse: 8    εἵατο, καὶ προύχοντο ἑκάστοϑι ἐννέα ταύρους.
Verse: 9    εὖϑ' οἱ σπλάγχνα πάσαντο, ϑεῷ δ' ἐπὶ μηρί' ἔκηαν,
Verse: 10    οἱ δ' ἰϑὺς κάταγον, τοὶ δ' ἱστία νηὸς ἐίσης
Verse: 11    στεῖλαν ἀείραντες, τὴν δ' ὥρμισαν, ἐκ δ' ἔβαν αὐτοί·
Verse: 12    ἐκ δ' ἄρα Τηλέμαχος νηὸς βαῖν', ἦρχε δ' ᾽Αϑήνη.
Verse: 13    τὸν προτέρη προσέειπε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·

Verse: 14       "Τηλέμαχ', οὐ μέν σε χρὴ ἔτ' αἰδοῦς, οὐδ' ἠβαιόν·
Verse: 15    τοὔνεκα γὰρ καὶ πόντον ἐπέπλως, ὄϕρα πύϑηαι
Verse: 16    πατρός, ὅπου κύϑε γαῖα καὶ ὅν τινα πότμον ἐπέσπεν.
Verse: 17    ἀλλ' ἄγε νῦν ἰϑὺς κίε Νέστορος ἱπποδάμοιο·
Verse: 18    εἴδομεν ἥν τινα μῆτιν ἐνὶ στήϑεσσι κέκευϑε.
Verse: 19    λίσσεσϑαι δέ μιν αὐτόν, ὅπως νημερτέα εἴπῃ.
Verse: 20    ψεῦδος δ' οὐκ ἐρέει· μάλα γὰρ πεπνυμένος ἐστί."

Verse: 21       τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 22       "Μέντορ, πῶς ταρ ἴω, πῶς ταρ προσπτύξομαι αὐτόν;
Verse: 23    οὐδέ τί πω μύϑοισι πεπείρημαι πυκινοῖσιν·
Verse: 24    αἰδὼς δ' αὖ νέον ἄνδρα γεραίτερον ἐξερέεσϑαι."

Verse: 25       τὸν δ' αὖτε προσέειπε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·

Verse: 26       "Τηλέμαχ', ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ ϕρεσὶ σῇσι νοήσεις,
Verse: 27    ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποϑήσεται· οὐ γὰρ ὀίω
Verse: 28    οὔ σε ϑεῶν ἀέκητι γενέσϑαί τε τραϕέμεν τε."

Verse: 29       ὣς ἄρα ϕωνήσασ' ἡγήσατο Παλλὰς ᾽Αϑήνη
Verse: 30    καρπαλίμως: ὁ δ' ἔπειτα μετ' ἴχνια βαῖνε ϑεοῖο.
Verse: 31    ἷξον δ' ἐς Πυλίων ἀνδρῶν ἄγυρίν τε καὶ ἕδρας,
Verse: 32    ἔνϑ' ἄρα Νέστωρ ἧστο σὺν υἱάσιν, ἀμϕὶ δ' ἑταῖροι
Verse: 33    δαῖτ' ἐντυνόμενοι κρέα τ' ὤπτων ἄλλά τ' ἔπειρον.
Verse: 34    οἱ δ' ὡς οὖν ξείνους ἴδον, ἁϑρόοι ἦλϑον ἅπαντες,
Verse: 35    χερσίν τ' ἠσπάζοντο καὶ ἑδριάασϑαι ἄνωγον.
Verse: 36    πρῶτος Νεστορίδης Πεισίστρατος ἐγγύϑεν ἐλϑὼν
Verse: 37    ἀμϕοτέρων ἕλε χεῖρα καὶ ἵδρυσεν παρὰ δαιτὶ
Verse: 38    κώεσιν ἐν μαλακοῖσιν, ἐπὶ ψαμάϑοις ἁλίῃσι,
Verse: 39    πάρ τε κασιγνήτῳ Θρασυμήδειὴ καὶ πατέρι ᾧ·
Verse: 40    δῶκε δ' ἄρα σπλάγχνων μοίρας, ἐν δ' οἶνον ἔχευε
Verse: 41    χρυσείῳ δέπαιὴ· δειδισκόμενος δὲ προσηύδα
Verse: 42    Παλλάδ' ᾽Αϑηναίην, κούρην Διὸς αἰγιόχοιο·

Verse: 43       "εὔχεο νῦν, ὦ ξεῖνε, Ποσειδάωνι ἄνακτι·
Verse: 44    τοῦ γὰρ καὶ δαίτης ἠντήσατε δεῦρο μολόντες.
Verse: 45    αὐτὰρ ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ εὔξεαι, ἣ ϑέμις ἐστί,
Verse: 46    δὸς καὶ τούτῳ ἔπειτα δέπας μελιηδέος οἴνου
Verse: 47    σπεῖσαι, ἐπεὶ καὶ τοῦτον ὀίομαι ἀϑανάτοισιν
Verse: 48    εὔχεσϑαι· πάντες δὲ ϑεῶν χατέουσ' ἄνϑρωποι.
Verse: 49    ἀλλὰ νεώτερός ἐστιν, ὁμηλικίη δ' ἐμοὶ αὐτῷ·
Verse: 50    τοὔνεκα σοὶ προτέρῳ δώσω χρύσειον ἄλεισον."

Verse: 51       ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίϑει δέπας ἡδέος οἴνου·
Verse: 52    χαῖρε δ' ᾽Αϑηναίη πεπνυμένῳ ἀνδρὶ δικαίῳ,
Verse: 53    οὕνεκα οἷ προτέρῃ δῶκε χρύσειον ἄλεισον.
Verse: 54    αὐτίκα δ' εὔχετο πολλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι·

Verse: 55       "κλῦϑι, Ποσείδαον γαιήοχε, μηδὲ μεγήρῃς
Verse: 56    ἡμῖν εὐχομένοισι τελευτῆσαι τάδε ἔργα.
Verse: 57    Νέστορι μὲν πρώτιστα καὶ υἱάσι κῦδος ὄπαζε,
Verse: 58    αὐτὰρ ἔπειτ' ἄλλοισι δίδου χαρίεσσαν ἀμοιβὴν
Verse: 59    σύμπασιν Πυλίοισιν ἀγακλειτῆς ἑκατόμβης.
Verse: 60    δὸς δ' ἔτι Τηλέμαχον καὶ ἐμὲ πρήξαντα νέεσϑαι,
Verse: 61    οὕνεκα δεῦρ' ἱκόμεσϑα ϑοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ."

Verse: 62       ὣς ἄρ' ἔπειτ' ἠρᾶτο καὶ αὐτὴ πάντα τελεύτα·
Verse: 63    δῶκε δὲ Τηλεμάχῳ καλὸν δέπας ἀμϕικύπελλον.
Verse: 64    ὣς δ' αὕτως ἠρᾶτο ᾽Οδυσσῆος ϕίλος υἱός.
Verse: 65    οἱ δ' ἐπεὶ ὤπτησαν κρέ' ὑπέρτερα καὶ ἐρύσαντο,
Verse: 66    μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ' ἐρικυδέα δαῖτα.
Verse: 67    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 68    τοῖς ἄρα μύϑων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 69       "νῦν δὴ κάλλιόν ἐστι μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσϑαι
Verse: 70    ξείνους, οἵ τινές εἰσιν, ἐπεὶ τάρπησαν ἐδωδῆς.
Verse: 71    ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ; πόϑεν πλεῖϑ' ὑγρὰ κέλευϑα;
Verse: 72    ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησϑε,
Verse: 73    οἷά τε ληιστῆρες, ὑπεὶρ ἅλα, τοί τ' ἀλόωνται
Verse: 74    ψυχὰς παρϑέμενοι, κακὸν ἀλλοδαποῖσι ϕέροντες..."

Verse: 75       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα
Verse: 76    ϑαρσήσας: αὐτὴ γὰρ ἐνὶ ϕρεσὶ ϑάρσος ᾽Αϑήνη
Verse: 77    ϑῆχ', ἵνα μιν περὶ πατρὸς ἀποιχομένοιο ἔροιτο·

Verse: 79       "ὦ Νέστορ Νηληιάδη, μέγα κῦδος ᾽Αχαιῶν,
Verse: 80    εἴρεαι ὁππόϑεν εἰμέν· ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω.
Verse: 81    ἡμεῖς ἐξ ᾽Ιϑάκης ῾Υπονηίου εἰλήλουϑμεν·
Verse: 82    πρῆξις δ' ἧδ' ἰδίη, οὐ δήμιος, ἣν ἀγορεύω.
Verse: 83    πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι, ἤν που ἀκούσω,
Verse: 84    δίου ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος, ὅν ποτέ ϕασι
Verse: 85    σὺν σοὶ μαρνάμενον Τρώων πόλιν ἐξαλαπάξαι.
Verse: 86    ἄλλους μὲν γὰρ πάντας, ὅσοι Τρωσὶν πολέμιζον,
Verse: 87    πευϑόμεϑ', ἧχι ἕκαστος ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέϑρῳ,
Verse: 88    κείνου δ' αὖ καὶ ὄλεϑρον ἀπευϑέα ϑῆκε Κρονίων.
Verse: 89    οὐ γάρ τις δύναται σάϕα εἰπέμεν ὁππόϑ' ὄλωλεν,
Verse: 90    εἴ ϑ' ὅ γ' ἐπ' ἠπείρου δάμη ἀνδράσι δυσμενέεσσιν,
Verse: 91    εἴ τε καὶ ἐν πελάγει μετὰ κύμασιν ᾽Αμϕιτρίτης.
Verse: 92    τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναϑ' ἱκάνομαι, αἴ κ' ἐϑέλῃσϑα
Verse: 93    κείνου λυγρὸν ὄλεϑρον ἐνισπεῖν, εἴ που ὄπωπας
Verse: 94    ὀϕϑαλμοῖσι τεοῖσιν ἢ ἄλλου μῦϑον ἄκουσας
Verse: 95    πλαζομένου· πέρι γάρ μιν ὀιζυρὸν τέκε μήτηρ.
Verse: 96    μὴ δέ τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ' ἐλεαίρων,
Verse: 97    ἀλλ' εὖ μοι κατάλεξον ὅπως ἤντησας ὀπωπῆς.
Verse: 98    λίσσομαι, εἴ ποτέ τοί τι πατὴρ ἐμός, ἐσϑλὸς ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 99    ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε
Verse: 100    δήμῳ ἔνι Τρώων, ὅϑι πάσχετε πήματ' ᾽Αχαιοί·
Verse: 101    τῶν νῦν μοι μνῆσαι, καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες."

Verse: 102       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 103       "ὦ ϕίλ', ἐπεί μ' ἔμνησας ὀιζύος, ἣν ἐν ἐκείνῳ
Verse: 104    δήμῳ ἀνέτλημεν μένος ἄσχετοι υἷες ᾽Αχαιῶν,
Verse: 105    ἠμὲν ὅσα ξὺν νηυσὶν ἐπ' ἠεροειδέα πόντον
Verse: 106    πλαζόμενοι κατὰ ληίδ', ὅπῃ ἄρξειεν ᾽Αχιλλεύς,
Verse: 107    ἠδ' ὅσα καὶ περὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
Verse: 108    μαρνάμεϑ'· ἔνϑα δ' ἔπειτα κατέκταϑεν ὅσσοι ἄριστοι.
Verse: 109    ἔνϑα μὲν Αἴας κεῖται ᾽Αρήιος, ἔνϑα δ' ᾽Αχιλλεύς,
Verse: 110    ἔνϑα δὲ Πάτροκλος, ϑεόϕιν μήστωρ ἀτάλαντος,
Verse: 111    ἔνϑα δ' ἐμὸς ϕίλος υἱός, ἅμα κρατερὸς καὶ ἀμύμων,
Verse: 112    ᾽Αντίλοχος, πέρι μὲν ϑείειν ταχὺς ἠδὲ μαχητής:
Verse: 113    ἄλλά τε πόλλ' ἐπὶ τοῖς πάϑομεν κακά· τίς κεν ἐκεῖνα
Verse: 114    πάντά γε μυϑήσαιτο καταϑνητῶν ἀνϑρώπων;
Verse: 115    οὐδ' εἰ πεντάετές γε καὶ ἑξάετες παραμίμνων
Verse: 116    ἐξερέοις ὅσα κεῖϑι πάϑον κακὰ δῖοι ᾽Αχαιοί·
Verse: 117    πρίν κεν ἀνιηϑεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο.
Verse: 118    εἰνάετες γάρ σϕιν κακὰ ῥάπτομεν ἀμϕιέποντες
Verse: 119    παντοίοισι δόλοισι, μόγις δ' ἐτέλεσσε Κρονίων.
Verse: 120    ἔνϑ' οὔ τίς ποτε μῆτιν ὁμοιωϑήμεναι ἄντην
Verse: 121    ἤϑελ', ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἐνίκα δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 122    παντοίοισι δόλοισι, πατὴρ τεός, εἰ ἐτεόν γε
Verse: 123    κείνου ἔκγονός ἐσσι· σέβας μ' ἔχει εἰσορόωντα.
Verse: 124    ἤτοι γὰρ μῦϑοί γε ἐοικότες, οὐδέ κε ϕαίης
Verse: 125    ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυϑήσασϑαι.
Verse: 126    ἔνϑ' ἤτοι εἵως μὲν ἐγὼ καὶ δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 127    οὔτέ ποτ' εἰν ἀγορῇ δίχ' ἐβάζομεν οὔτ' ἐνὶ βουλῇ,
Verse: 128    ἀλλ' ἕνα ϑυμὸν ἔχοντε νόῳ καὶ ἐπίϕρονι βουλῇ
Verse: 129    ϕραζόμεϑ' ᾽Αργείοισιν ὅπως ὄχ' ἄριστα γένοιτο.
Verse: 130    αὐτὰρ ἐπεὶ Πριάμοιο πόλιν διεπέρσαμεν αἰπήν,
Verse: 131    βῆμεν δ' ἐν νήεσσι, ϑεὸς δ' ἐκέδασσεν ᾽Αχαιούς,
Verse: 132    καὶ τότε δὴ Ζεὺς λυγρὸν ἐνὶ ϕρεσὶ μήδετο νόστον
Verse: 133    ᾽Αργείοις, ἐπεὶ οὔ τι νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι
Verse: 134    πάντες ἔσαν· τῶ σϕεων πολέες κακὸν οἶτον ἐπέσπον
Verse: 135    μήνιος ἐξ ὀλοῆς γλαυκώπιδος ὀβριμοπάτρης,
Verse: 136    ἥ τ' ἔριν ᾽Ατρείδῃσι μετ' ἀμϕοτέροισιν ἔϑηκε.
Verse: 137    τὼ δὲ καλεσσαμένω ἀγορὴν ἐς πάντας ᾽Αχαιούς,
Verse: 138    μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐς ἠέλιον καταδύντα ή
Verse: 139    οἱ δ' ἦλϑον οἴνῳ βεβαρηότες υἷες ᾽Αχαιῶν ή,
Verse: 140    μῦϑον μυϑείσϑην, τοῦ εἵνεκα λαὸν ἄγειραν.
Verse: 141    ἔνϑ' ἤτοι Μενέλαος ἀνώγει πάντας ᾽Αχαιοὺς
Verse: 142    νόστου μιμνήσκεσϑαι ἐπ' εὐρέα νῶτα ϑαλάσσης,
Verse: 143    οὐ δ' ᾽Αγαμέμνονι πάμπαν ἑήνδανε· βούλετο γάρ ῥα
Verse: 144    λαὸν ἐρυκακέειν, ῥέξαί ϑ' ἱερὰς ἑκατόμβας,
Verse: 145    ὡς τὸν ᾽Αϑηναίης δεινὸν χόλον ἐξακέσαιτο,
Verse: 146    νήπιος, οὐδὲ τὸ ᾔδη, ὃ οὐ πείσεσϑαι ἔμελλεν·
Verse: 147    οὐ γάρ τ' αἶψα ϑεῶν τρέπεται νόος αἰὲν ἐόντων.
Verse: 148    ὣς τὼ μὲν χαλεποῖσιν ἀμειβομένω ἐπέεσσιν
Verse: 149    ἕστασαν· οἱ δ' ἀνόρουσαν ἐυκνήμιδες ᾽Αχαιοὶ
Verse: 150    ἠχῇ ϑεσπεσίῃ, δίχα δέ σϕισιν ἥνδανε βουλή.
Verse: 151    νύκτα μὲν ἀέσαμεν χαλεπὰ ϕρεσὶν ὁρμαίνοντες
Verse: 152    ἀλλήλοις: ἐπὶ γὰρ Ζεὺς ἤρτυε πῆμα κακοῖο·
Verse: 153    ἠῶϑεν δ' οἱ μὲν νέας ἕλκομεν εἰς ἅλα δῖαν
Verse: 154    κτήματά τ' ἐντιϑέμεσϑα βαϑυζώνους τε γυναῖκας:
Verse: 155    ἡμίσεες δ' ἄρα λαοὶ ἐρητύοντο μένοντες
Verse: 156    αὖϑι παρ' ᾽Ατρείδῃ ᾽Αγαμέμνονι, ποιμένι λαῶν·
Verse: 157    ἡμίσεες δ' ἀναβάντες ἐλαύνομεν. αἱ δὲ μάλ' ὦκα
Verse: 158    ἔπλεον, ἐστόρεσεν δὲ ϑεὸς μεγακήτεα πόντον.
Verse: 159    ἐς Τένεδον δ' ἐλϑόντες ἐρέξαμεν ἱρὰ ϑεοῖσιν,
Verse: 160    οἴκαδε ἱέμενοι· Ζεὺς δ' οὔ πω μήδετο νόστον,
Verse: 161    σχέτλιος, ὅς ῥ' ἔριν ὦρσε κακὴν ἔπι δεύτερον αὖτις.
Verse: 162    οἱ μὲν ἀποστρέψαντες ἔβαν νέας ἀμϕιελίσσας
Verse: 163    ἀμϕ' ᾽Οδυσῆα ἄνακτα δαί:ϕρονα, ποικιλομήτην,
Verse: 164    αὖτις ἐπ' ᾽Ατρείδῃ ᾽Αγαμέμνονι ἦρα ϕέροντες:
Verse: 165    αὐτὰρ ἐγὼ σὺν νηυσὶν ἀολλέσιν, αἵ μοι ἔποντο,
Verse: 166    ϕεῦγον, ἐπεὶ γίνωσκον ὃ δὴ κακὰ μήδετο δαίμων.
Verse: 167    ϕεῦγε δὲ Τυδέος υἱὸς 'Αρήιος, ὦρσε δ' ἑταίρους.
Verse: 168    ὀψὲ δὲ δὴ μετὰ νῶι κίε ξανϑὸς Μενέλαος,
Verse: 169    ἐν Λέσβῳ δ' ἔκιχεν δολιχὸν πλόον ὁρμαίνοντας,
Verse: 170    ἢ καϑύπερϑε Χίοιο νεοίμεϑα παιπαλοέσσης,
Verse: 171    νήσου ἐπὶ Ψυρίης, αὐτὴν ἐπ' ἀριστέρ' ἔχοντες,
Verse: 172    ἦ ὑπένερϑε Χίοιο, παρ' ἠνεμόεντα Μίμαντα.
Verse: 173    ἠ/τέομεν δὲ ϑεὸν ϕῆναι τέρας: αὐτὰρ ὅ γ' ἥμιν
Verse: 174    δεῖξε, καὶ ἠνώγει πέλαγος μέσον εἰς Εὔβοιαν
Verse: 175    τέμνειν, ὄϕρα τάχιστα ὑπ' ἐκ κακότητα ϕύγοιμεν.
Verse: 176    ὦρτο δ' ἐπὶ λιγὺς οὖρος ἀήμεναι· αἱ δὲ μάλ' ὦκα
Verse: 177    ἰχϑυόεντα κέλευϑα διέδραμον, ἐς δὲ Γεραιστὸν
Verse: 178    ἐννύχιαι κατάγοντο· Ποσειδάωνι δὲ ταύρων
Verse: 179    πόλλ' ἐπὶ μῆρ' ἔϑεμεν, πέλαγος μέγα μετρήσαντες.
Verse: 180    τέτρατον ἦμαρ ἔην, ὅτ' ἐν ῎Αργειὴ νῆας ἐίσας
Verse: 181    Τυδείδεω ἕταροι Διομήδεος ἱπποδάμοιο
Verse: 182    ἵστασαν· αὐτὰρ ἔγωγε Πύλον δ' ἔχον, οὐδέ ποτ' ἔσβη
Verse: 183    οὖρος, ἐπεὶ δὴ πρῶτα ϑεὸς προέηκεν ἀῆναι.
Verse: 184    ὣς ἦλϑον, ϕίλε τέκνον, ἀπευϑής, οὐδέ τι οἶδα
Verse: 185    κείνων, οἵ τ' ἐσάωϑεν ᾽Αχαιῶν οἵ τ' ἀπόλοντο.
Verse: 186    ὅσσα δ' ἐνὶ μεγάροισι καϑήμενος ἡμετέροισι
Verse: 187    πεύϑομαι, ἣ ϑέμις ἐστί, δαήσεαι, οὐδέ σε κεύσω.
Verse: 188    εὖ μὲν Μυρμιδόνας ϕάσ' ἐλϑέμεν ἐγχεσιμώρους,
Verse: 189    ουἠς ἄγ' ᾽Αχιλλῆος μεγαϑύμου ϕαίδιμος υἱός,
Verse: 190    εὖ δὲ Φιλοκτήτην, Ποιάντιον ἀγλαὸν υἱόν.
Verse: 191    πάντας δ' ᾽Ιδομενεὺς Κρήτην εἰσήγαγ' ἑταίρους,
Verse: 192    οἳ ϕύγον ἐκ πολέμου, πόντος δέ οἱ οὔ τιν' ἀπηύρα.
Verse: 193    ᾽Ατρείδην δὲ καὶ αὐτοὶ ἀκούετε νόσϕιν ἐόντες,
Verse: 194    ὥς τ' ἦλϑ' ὥς τ' Αἴγισϑος ἐμήσατο λυγρὸν ὄλεϑρον.
Verse: 195    ἀλλ' ἤτοι κεῖνος μὲν ἐπισμυγερῶς ἀπέτισεν,
Verse: 196    ὡς ἀγαϑὸν καὶ παῖδα καταϕϑιμένοιο λιπέσϑαι
Verse: 197    ἀνδρός, ἐπεὶ καὶ κεῖνος ἐτίσατο πατροϕονῆα,
Verse: 198    Αἴγισϑον δολόμητιν, ὅ οἱ πατέρα κλυτὸν ἔκτα.
Verse: 199    καὶ σύ, ϕίλος, - μάλα γάρ σ' ὁρόω καλόν τε μέγαν τε -
Verse: 200    ἄλκιμος ἔσσ', ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων ἔυ εἴπῃ."

Verse: 201       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 202       "ὦ Νέστορ Νηληιάδη, μέγα κῦδος ᾽Αχαιῶν,
Verse: 203    καὶ λίην κεῖνος μὲν ἐτίσατο, καί οἱ ᾽Αχαιοὶ
Verse: 204    οἴσουσι κλέος εὐρὺ καὶ ἐσσομένοισιν ἀοιδήν.
Verse: 205    αἲ γὰρ ἐμοὶ τοσσῆνδε ϑεοὶ δύναμιν περιϑεῖεν,
Verse: 206    τίσασϑαι μνηστῆρας ὑπερβασίης ἀλεγεινῆς,
Verse: 207    οἵ τέ μοι ὑβρίζοντες ἀτάσϑαλα μηχανόωνται.
Verse: 208    ἀλλ' οὔ μοι τοιοῦτον ἐπέκλωσαν ϑεοὶ ὄλβον,
Verse: 209    πατρί τ' ἐμῷ καὶ ἐμοί· νῦν δὲ χρὴ τετλάμεν ἔμπης."

Verse: 210       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 211       "ὦ ϕίλ', ἐπεὶ δὴ ταῦτά μ' ἀνέμνησας καὶ ἔειπες,
Verse: 212    ϕασὶ μνηστῆρας σῆς μητέρος εἵνεκα πολλοὺς
Verse: 213    ἐν μεγάροις, ἀέκητι σέϑεν, κακὰ μηχανάασϑαι.
Verse: 214    εἰπέ μοι ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι, ἦ σέγε λαοὶ
Verse: 215    ἐχϑαίρουσ' ἀνὰ δῆμον, ἐπισπόμενοι ϑεοῦ ὀμϕῇ.
Verse: 216    τίς δ' οἶδ' εἴ κέ ποτέ σϕι βίας ἀποτίσεται ἐλϑών,
Verse: 217    ἢ ὅ γε μοῦνος ἐὼν ἢ καὶ σύμπαντες ᾽Αχαιοί;
Verse: 218    εἰ γάρ σ' ὣς ἐϑέλοι ϕιλέειν γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη
Verse: 219    ὡς τότ' ᾽Οδυσσῆος περικήδετο κυδαλίμοιο
Verse: 220    δήμῳ ἔνι Τρώων, ὅϑι πάσχομεν ἄλγε' ᾽Αχαιοί ή
Verse: 221    οὐ γάρ πω ἴδον ὧδε ϑεοὺς ἀναϕανδὰ ϕιλεῦντας
Verse: 222    ὡς κείνῳ ἀναϕανδὰ παρίστατο Παλλὰς ᾽Αϑήνη ή,
Verse: 223    εἴ σ' οὕτως ἐϑέλοι ϕιλέειν κήδοιτό τε ϑυμῷ,
Verse: 224    τῶ κέν τις κείνων γε καὶ ἐκλελάϑοιτο γάμοιο."

Verse: 225       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 226       "ὦ γέρον, οὔ πως τοῦτο ἔπος τελέεσϑαι ὀίω·
Verse: 227    λίην γὰρ μέγα εἶπας: ἄγη μ' ἔχει. οὐκ ἂν ἔμοιγε
Verse: 228    ἐλπομένῳ τὰ γένοιτ', οὐδ' εἰ ϑεοὶ ὣς ἐϑέλοιεν."

Verse: 229       τὸν δ' αὖτε προσέειπε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·

Verse: 230       "Τηλέμαχε, ποῖόν σε ἔπος ϕύγεν ἕρκος ὀδόντων.
Verse: 231    ῥεῖα ϑεός γ' ἐϑέλων καὶ τηλόϑεν ἄνδρα σαώσαι.
Verse: 232    βουλοίμην δ' ἂν ἔγωγε καὶ ἄλγεα πολλὰ μογήσας
Verse: 233    οἴκαδέ τ' ἐλϑέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσϑαι
Verse: 234    ἢ ἐλϑὼν ἀπολέσϑαι ἐϕέστιος, ὡς ᾽Αγαμέμνων
Verse: 235    ὤλεϑ' ὑπ' Αἰγίσϑοιο δόλῳ καὶ ἧς ἀλόχοιο.
Verse: 236    ἀλλ' ἤτοι ϑάνατον μὲν ὁμοίιον οὐδὲ ϑεοί περ
Verse: 237    καὶ ϕίλῳ ἀνδρὶ δύνανται ἀλαλκέμεν, ὁππότε κεν δὴ
Verse: 238    μοῖρ' ὀλοὴ καϑέλῃσι τανηλεγέος ϑανάτοιο."

Verse: 239       τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 240       "Μέντορ, μηκέτι ταῦτα λεγώμεϑα κηδόμενοί περ·
Verse: 241    κείνῳ δ' οὐκέτι νόστος ἐτήτυμος, ἀλλά οἱ ἤδη
Verse: 242    ϕράσσαντ' ἀϑάνατοι ϑάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν.
Verse: 243    νῦν δ' ἐϑέλω ἔπος ἄλλο μεταλλῆσαι καὶ ἔρεσϑαι
Verse: 244    Νέστορ', ἐπεὶ περίοιδε δίκας ἠδὲ ϕρόνιν ἄλλων·
Verse: 245    τρὶς γὰρ δή μίν ϕασιν ἀνάξασϑαι γένε' ἀνδρῶν,
Verse: 246    ὥς τέ μοι ἀϑάνατος ἰνδάλλεται εἰσοράασϑαι.
Verse: 247    ὦ Νέστορ Νηληιάδη, σὺ δ' ἀληϑὲς ἐνίσπες:
Verse: 248    πῶς ἔϑαν' ᾽Ατρείδης εὐρυκρείων ᾽Αγαμέμνων;
Verse: 249    ποῦ Μενέλαος ἔην; τίνα δ' αὐτῷ μήσατ' ὄλεϑρον
Verse: 250    Αἴγισϑος δολόμητις... ἐπεὶ κτάνε πολλὸν ἀρείω.
Verse: 251    ἦ οὐκ ῎Αργεος ἦεν ᾽Αχαιικοῦ, ἀλλά πῃ ἄλλῃ
Verse: 252    πλάζετ' ἐπ' ἀνϑρώπους, ὁ δὲ ϑαρσήσας κατέπεϕνε;"

Verse: 253       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 254       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληϑέα πάντ' ἀγορεύσω.
Verse: 255    ἤτοι μὲν τόδε καὐτὸς ὀίεαι, ὥς κεν ἐτύχϑη,
Verse: 256    εἰ ζωόν γ' Αἴγισϑον ἐνὶ μεγάροισιν ἔτετμεν
Verse: 257    ᾽Ατρείδης Τροίηϑεν ἰών, ξανϑὸς Μενέλαος:
Verse: 258    τῶ κέ οἱ οὐδὲ ϑανόντι χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν,
Verse: 259    ἀλλ' ἄρα τόν γε κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατέδαψαν
Verse: 260    κείμενον ἐν πεδίῳ ἑκὰς [Αργεος, οὐδὲ κέ τίς μιν
Verse: 261    κλαῦσεν ᾽Αχαιιάδων· μάλα γὰρ μέγα μήσατο ἔργον.
Verse: 262    ἡμεῖς μὲν γὰρ κεῖϑι πολέας τελέοντες ἀέϑλους
Verse: 263    ἥμεϑ'· ὁ δ' εὔκηλος μυχῷ ῎Αργεος ἱπποβότοιο
Verse: 264    πόλλ' ᾽Αγαμεμνονέην ἄλοχον ϑέλγεσκ' ἐπέεσσιν.
Verse: 265    ἡ δ' ἤτοι τὸ πρὶν μὲν ἀναίνετο ἔργον ἀεικές,
Verse: 266    δῖα Κλυταιμνήστρη· ϕρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαϑῇσι.
Verse: 267    πὰρ δ' ἄρ' ἔην καὶ ἀοιδὸς ἀνήρ, ᾧ πόλλ' ἐπέτελλεν
Verse: 268    ᾽Ατρείδης Τροίην δὲ κιὼν εἴρυσϑαι ἄκοιτιν.
Verse: 269    ἀλλ' ὅτε δή μιν μοῖρα ϑεῶν ἐπέδησε δαμῆναι,
Verse: 270    δὴ τότε τὸν μὲν ἀοιδὸν ἄγων ἐς νῆσον ἐρήμην
Verse: 271    κάλλιπεν οἰωνοῖσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσϑαι,
Verse: 272    τὴν δ' ἐϑέλων ἐϑέλουσαν ἀνήγαγεν ὅν δὲ δόμον δέ.
Verse: 273    πολλὰ δὲ μηρί' ἔκηε ϑεῶν ἱεροῖς ἐπὶ βωμοῖς,
Verse: 274    πολλὰ δ' ἀγάλματ' ἀνῆψεν, ὑϕάσματά τε χρυσόν τε,
Verse: 275    ἐκτελέσας μέγα ἔργον, ὃ οὔ ποτε ἔλπετο ϑυμῷ.
Verse: 276    ἡμεῖς μὲν γὰρ ἅμα πλέομεν Τροίηϑεν ἰόντες,
Verse: 277    ᾽Ατρείδης καὶ ἐγώ, ϕίλα εἰδότες ἀλλήλοισιν·
Verse: 278    ἀλλ' ὅτε Σούνιον ἱρὸν ἀϕικόμεϑ', ἄκρον ᾽Αϑηνέων,
Verse: 279    ἔνϑα κυβερνήτην Μενελάου Φοῖβος ᾽Απόλλων
Verse: 280    οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεϕνε,
Verse: 281    πηδάλιον μετὰ χερσὶ ϑεούσης νηὸς ἔχοντα,
Verse: 282    Φρόντιν ᾽Ονητορίδην, ὃς ἐκαίνυτο ϕῦλ' ἀνϑρώπων
Verse: 283    νῆα κυβερνῆσαι, ὁπότε σπέρχοιεν ἄελλαι.
Verse: 284    ὣς ὁ μὲν ἔνϑα κατέσχετ' ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο,
Verse: 285    ὄϕρ' ἕταρον ϑάπτοι καὶ ἐπὶ κτέρεα κτερίσειεν.
Verse: 286    ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ κεῖνος, ἰὼν ἐπὶ οἴνοπα πόντον
Verse: 287    ἐν νηυσὶ γλαϕυρῇσι, Μαλειάων ὄρος αἰπὺ
Verse: 288    ἷξε ϑέων, τότε δὴ στυγερὴν ὁδὸν εὐρύοπα Ζεὺς
Verse: 289    ἐϕράσατο, λιγέων δ' ἀνέμων ἐπ' ἀυτμένα χεῦε
Verse: 290    κύματά τε τροϕόεντα πελώρια, ἶσα ὄρεσσιν.
Verse: 291    ἔνϑα διατμήξας τὰς μὲν Κρήτῃ ἐπέλασσεν,
Verse: 292    ἧχι Κύδωνες ἔναιον ᾽Ιαρδάνου ἀμϕὶ ῥέεϑρα.
Verse: 293    ἔστι δέ τις λισσὴ αἰπεῖά τε εἰς ἅλα πέτρη
Verse: 294    ἐσχατιῇ Γόρτυνος, ἐν ἠεροειδέι πόντῳ,
Verse: 295    ἔνϑα Νότος μέγα κῦμα ποτὶ σκαιὸν ῥίον ὠϑεῖ,
Verse: 296    ἐς Φαιστόν, μικρὸς δὲ λίϑος μέγα κῦμ' ἀποέργει.
Verse: 297    αἱ μὲν ἄρ' ἔνϑ' ἦλϑον, σπουδῇ δ' ἤλυξαν ὄλεϑρον
Verse: 298    ἄνδρες, ἀτὰρ νῆάς γε ποτὶ σπιλάδεσσιν ἔαξαν
Verse: 299    κύματ'· ἀτὰρ τὰς πέντε νέας κυανοπρῳρείους
Verse: 300    Αἰγύπτῳ ἐπέλασσε ϕέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ.
Verse: 301    ὣς ὁ μὲν ἔνϑα πολὺν βίοτον καὶ χρυσὸν ἀγείρων
Verse: 302    ἠλᾶτο ξὺν νηυσὶ κατ' ἀλλοϑρόους ἀνϑρώπους:
Verse: 303    τόϕρα δὲ ταῦτ' Αἴγισϑος ἐμήσατο οἴκοϑι λυγρά,
Verse: 306    ἑπτάετες δ' ἤνασσε πολυχρύσοιο Μυκήνης,
Verse: 304    κτείνας ᾽Ατρείδην, δέδμητο δὲ λαὸς ὑπ' αὐτῷ·
Verse: 306    τῷ δέ οἱ ὀγδοάτῳ κακὸν ἤλυϑε δῖος ᾽Ορέστης
Verse: 307    ἂψ ἀπ' ᾽Αϑηνάων, κατὰ δ' ἔκτανε πατροϕονῆα,
Verse: 308    Αἴγισϑον δολόμητιν, ὅ οἱ πατέρα κλυτὸν ἔκτα.
Verse: 309    ἤτοι ὁ τὸν κτείνας δαίνυ τάϕον ᾽Αργείοισι
Verse: 310    μητρός τε στυγερῆς καὶ ἀνάλκιδος Αἰγίσϑοιο·
Verse: 311    αὐτῆμαρ δέ οἱ ἦλϑε βοὴν ἀγαϑὸς Μενέλαος,
Verse: 312    πολλὰ κτήματ' ἄγων, ὅσα οἱ νέες ἄχϑος ἄειραν.
Verse: 313    καὶ σύ, ϕίλος, μὴ δηϑὰ δόμων ἄπο τῆλ' ἀλάλησο,
Verse: 314    κτήματά τε προλιπὼν ἄνδράς τ' ἐν σοῖσι δόμοισιν
Verse: 315    οὕτω ὑπερϕιάλους, μή τοι κατὰ πάντα ϕάγωσι
Verse: 316    κτήματα δασσάμενοι, σὺ δὲ τηυὴσίην ὁδὸν ἔλϑῃς.
Verse: 317    ἀλλ' ἐς μὲν Μενέλαον ἐγὼ κέλομαι καὶ ἄνωγα
Verse: 318    ἐλϑεῖν· κεῖνος γὰρ νέον ἄλλοϑεν εἰλήλουϑεν,
Verse: 319    ἐκ τῶν ἀνϑρώπων ὅϑεν οὐκ ἔλποιτό γε ϑυμῷ
Verse: 320    ἐλϑέμεν, ὅν τινα πρῶτον ἀποσϕήλωσιν ἄελλαι
Verse: 321    ἐς πέλαγος μέγα τοῖον, ὅϑεν τέ περ οὐδ' οἰωνοὶ
Verse: 322    αὐτόετες οἰχνεῦσιν, ἐπεὶ μέγα τε δεινόν τε.
Verse: 323    ἀλλ' ἴϑι νῦν σὺν νηί τε σῇ καὶ σοῖς ἑτάροισιν·
Verse: 324    εἰ δ' ἐϑέλεις πεζός, πάρα τοι δίϕρός τε καὶ ἵπποι,
Verse: 325    πὰρ δέ τοι υἷες ἐμοί, οἵ τοι πομπῆες ἔσονται
Verse: 326    ἐς Λακεδαίμονα δῖαν, ὅϑι ξανϑὸς Μενέλαος.
Verse: 327    λίσσεσϑαι δέ μιν αὐτός, ἵνα νημερτὲς ἐνίσπῃ.
Verse: 328    ψεῦδος δ' οὐκ ἐρέει· μάλα γὰρ πεπνυμένος ἐστίν."

Verse: 329       ὣς ἔϕατ', ἠέλιος δ' ἄρ' ἔδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλϑε.
Verse: 330    τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·

Verse: 331       "ὦ γέρον, ἤτοι ταῦτα κατὰ μοῖραν κατέλεξας:
Verse: 332    ἀλλ' ἄγε τάμνετε μὲν γλώσσας, κεράασϑε δὲ οἶνον,
Verse: 333    ὄϕρα Ποσειδάωνι καὶ ἄλλοις ἀϑανάτοισι
Verse: 334    σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεϑα· τοῖο γὰρ ὥρη.
Verse: 335    ἤδη γὰρ ϕάος οἴχεϑ' ὑπὸ ζόϕον, οὐδὲ ἔοικε
Verse: 336    δηϑὰ ϑεῶν ἐν δαιτὶ ϑαασσέμεν, ἀλλὰ νέεσϑαι."

Verse: 337       ἦ ῥα Διὸς ϑυγάτηρ, οἱ δ' ἔκλυον αὐδησάσης.
Verse: 338    τοῖσι δὲ κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
Verse: 339    κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
Verse: 340    νώμησαν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσι·
Verse: 341    γλώσσας δ' ἐν πυρὶ βάλλον, ἀνιστάμενοι δ' ἐπέλειβον.
Verse: 342    αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τε πίον ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός,
Verse: 343    δὴ τότ' ᾽Αϑηναίη καὶ Τηλέμαχος ϑεοειδὴς
Verse: 344    ἄμϕω ἱέσϑην κοίλην ἐπὶ νῆα νέεσϑαι.
Verse: 345    Νέστωρ δ' αὖ κατέρυκε καϑαπτόμενος ἐπέεσσι·

Verse: 346       "Ζεὺς τό γ' ἀλεξήσειε καὶ ἀϑάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι,
Verse: 347    ὡς ὑμεῖς παρ' ἐμεῖο ϑοὴν ἐπὶ νῆα κίοιτε
Verse: 348    ὥς τέ τευ ἢ παρὰ πάμπαν ἀνείμονος ἠὲ πενιχροῦ,
Verse: 349    ᾧ οὔ τι χλαῖναι καὶ ῥήγεα πόλλ' ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 350    οὔτ' αὐτῷ μαλακῶς οὔτε ξείνοισιν ἐνεύδειν.
Verse: 351    αὐτὰρ ἐμοὶ πάρα μὲν χλαῖναι καὶ ῥήγεα καλά.
Verse: 352    οὔ ϑην δὴ τοῦδ' ἀνδρὸς ᾽Οδυσσῆος ϕίλος υἱὸς
Verse: 353    νηὸς ἐπ' ἰκριόϕιν καταλέξεται, ὄϕρ' ἂν ἔγωγε
Verse: 354    ζώω, ἔπειτα δὲ παῖδες ἐνὶ μεγάροισι λίπωνται,
Verse: 355    ξείνους ξεινίζειν, ὅς τίς κ' ἐμὰ δώμαϑ' ἵκηται."

Verse: 356       τὸν δ' αὖτε προσέειπε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·

Verse: 357       "εὖ δὴ ταῦτά γ' ἔϕησϑα, γέρον ϕίλε· σοὶ δὲ ἔοικε
Verse: 358    Τηλέμαχον πείϑεσϑαι, ἐπεὶ πολὺ κάλλιον οὕτως.
Verse: 359    ἀλλ' οὗτος μὲν νῦν σοι ἅμ' ἕψεται, ὄϕρά κεν εὕδῃ
Verse: 360    σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν· ἐγὼ δ' ἐπὶ νῆα μέλαιναν
Verse: 361    εἶμ', ἵνα ϑαρσύνω ϑ' ἑτάρους εἴπω τε ἕκαστα.
Verse: 362    οἶος γὰρ μετὰ τοῖσι γεραίτερος εὔχομαι εἶναι·
Verse: 363    οἱ δ' ἄλλοι ϕιλότητι νεώτεροι ἄνδρες ἕπονται,
Verse: 364    πάντες ὁμηλικίη μεγαϑύμου Τηλεμάχοιο.
Verse: 365    ἔνϑά κε λεξαίμην κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ
Verse: 366    νῦν· ἀτὰρ ἠῶϑεν μετὰ Καύκωνας μεγαϑύμους
Verse: 367    εἶμ', ἔνϑα χρεῖός μοι ὀϕέλλεται, οὔ τι νέον γε
Verse: 368    οὐδ' ὀλίγον. σὺ δὲ τοῦτον, ἐπεὶ τεὸν ἵκετο δῶμα,
Verse: 369    πέμψον σὺν δίϕρῳ τε καὶ υἱέι· δὸς δέ οἱ ἵππους,
Verse: 370    οἵ τοι ἐλαϕρότατοι ϑείειν καὶ κάρτος ἄριστοι."

Verse: 371       ὣς ἄρα ϕωνήσασ' ἀπέβη γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη
Verse: 372    ϕήνῃ εἰδομένη· ϑάμβος δ' ἕλε πάντας ἰδόντας.
Verse: 373    ϑαύμαζεν δ' ὁ γεραιός, ὅπως ἴδεν ὀϕϑαλμοῖσι·
Verse: 374    Τηλεμάχου δ' ἕλε χεῖρα, ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 375       "ὦ ϕίλος, οὔ σε ἔολπα κακὸν καὶ ἄναλκιν ἔσεσϑαι,
Verse: 376    εἰ δή τοι νέῳ ὧδε ϑεοὶ πομπῆες ἕπονται.
Verse: 377    οὐ μὲν γάρ τις ὅδ' ἄλλος ᾽Ολύμπια δώματ' ἐχόντων,
Verse: 378    ἀλλὰ Διὸς ϑυγάτηρ, κυδίστη Τριτογένεια,
Verse: 379    ἥ τοι καὶ πατέρ' ἐσϑλὸν ἐν ᾽Αργείοισιν ἐτίμα.
Verse: 380    ἀλλά, ἄνασσ', ἵληϑι, δίδωϑι δέ μοι κλέος ἐσϑλόν,
Verse: 381    αὐτῷ καὶ παίδεσσι καὶ αἰδοίῃ παρακοίτι·
Verse: 382    σοὶ δ' αὖ ἐγὼ ῥέξω βοῦν ἤνιν εὐρυμέτωπον,
Verse: 383    ἀδμήτην, ἣν οὔ πω ὑπὸ ζυγὸν ἤγαγεν ἀνήρ·
Verse: 384    τήν τοι ἐγὼ ῥέξω χρυσὸν κέρασιν περιχεύας."

Verse: 385       ὣς ἔϕατ' εὐχόμενος, τοῦ δ' ἔκλυε Παλλὰς ᾽Αϑήνη.
Verse: 386    τοῖσιν δ' ἡγεμόνευε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
Verse: 387    υἱάσι καὶ γαμβροῖσιν, ἑὰ πρὸς δώματα καλά.
Verse: 388    ἀλλ' ὅτε δώμαϑ' ἵκοντο ἀγακλυτὰ τοῖο ἄνακτος,
Verse: 389    ἑξείης ἕζοντο κατὰ κλισμούς τε ϑρόνους τε,
Verse: 390    τοῖς δ' ὁ γέρων ἐλϑοῦσιν ἀνὰ κρητῆρα κέρασσεν
Verse: 391    οἴνου ἡδυπότοιο, τὸν ἑνδεκάτῳ ἐνιαυτῷ
Verse: 392    ὤιξεν ταμίη καὶ ἀπὸ κρήδεμνον ἔλυσε·
Verse: 393    τοῦ ὁ γέρων κρητῆρα κεράσσατο, πολλὰ δ' ᾽Αϑήνῃ
Verse: 394    εὔχετ' ἀποσπένδων, κούρῃ Διὸς αἰγιόχοιο.

Verse: 395       αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τε πίον ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός,
Verse: 396    οἱ μὲν κακκείοντες ἔβαν οἶκον δὲ ἕκαστος,
Verse: 397    τὸν δ' αὐτοῦ κοίμησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
Verse: 398    Τηλέμαχον, ϕίλον υἱὸν ᾽Οδυσσῆος ϑείοιο,
Verse: 399    τρητοῖς ἐν λεχέεσσιν, ὑπ' αἰϑούσῃ ἐριδούπῳ,
Verse: 400    πὰρ δ' ἄρ' ἐυμμελίην Πεισίστρατον, ὄρχαμον ἀνδρῶν,
Verse: 401    ὅς οἱ ἔτ' ἠίϑεος παίδων ἦν ἐν μεγάροισιν.
Verse: 402    αὐτὸς δ' αὖτε καϑεῦδε μυχῷ δόμου ὑψηλοῖο,
Verse: 403    τῷ δ' ἄλοχος δέσποινα λέχος πόρσυνε καὶ εὐνήν.

Verse: 404       ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 405    ὤρνυτ' ἄρ' ἐξ εὐνῆϕι Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
Verse: 406    ἐκ δ' ἐλϑὼν κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ ξεστοῖσι λίϑοισιν,
Verse: 407    οἵ οἱ ἔσαν προπάροιϑε ϑυράων ὑψηλάων
Verse: 408    λευκοί, ἀποστίλβοντες ἀλείϕατος: οἷς ἔπι μὲν πρὶν
Verse: 409    Νηλεὺς ἵζεσκεν, ϑεόϕιν μήστωρ ἀτάλαντος:
Verse: 410    ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη κηρὶ δαμεὶς ῎Αιδος δὲ βεβήκει,
Verse: 411    Νέστωρ αὖ τότ' ἐϕῖζε Γερήνιος, οὖρος ᾽Αχαιῶν,
Verse: 412    σκῆπτρον ἔχων. περὶ δ' υἷες ἀολλέες ἠγερέϑοντο
Verse: 413    ἐκ ϑαλάμων ἐλϑόντες, ᾽Εχέϕρων τε Στρατίος τε
Verse: 414    Περσεύς τ' ῎Αρητός τε καὶ ἀντίϑεος Θρασυμήδης.
Verse: 415    τοῖσι δ' ἔπειϑ' ἕκτος Πεισίστρατος ἤλυϑεν ἥρως,
Verse: 416    πὰρ δ' ἄρα Τηλέμαχον ϑεοείκελον εἷσαν ἄγοντες.
Verse: 417    τοῖσι δὲ μύϑων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 418       "καρπαλίμως μοι, τέκνα ϕίλα, κρηήνατ' ἐέλδωρ,
Verse: 419    ὄϕρ' ἤτοι πρώτιστα ϑεῶν ἱλάσσομ' ᾽Αϑήνην,
Verse: 420    ἥ μοι ἐναργὴς ἦλϑε ϑεοῦ ἐς δαῖτα ϑάλειαν.
Verse: 421    ἀλλ' ἄγ' ὁ μὲν πεδίον δ' ἐπὶ βοῦν ἴτω, ὄϕρα τάχιστα
Verse: 422    ἔλϑῃσιν, ἐλάσῃ δὲ βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ·
Verse: 423    εἷς δ' ἐπὶ Τηλεμάχου μεγαϑύμου νῆα μέλαιναν
Verse: 424    πάντας ἰὼν ἑτάρους ἀγέτω, λιπέτω δὲ δύ' οἴους:
Verse: 425    εἷς δ' αὖ χρυσοχόον Λαέρκεα δεῦρο κελέσϑω
Verse: 426    ἐλϑεῖν, ὄϕρα βοὸς χρυσὸν κέρασιν περιχεύῃ.
Verse: 427    οἱ δ' ἄλλοι μένετ' αὐτοῦ ἀολλέες, εἴπατε δ' εἴσω
Verse: 428    δμῳῇσιν κατὰ δώματ' ἀγακλυτὰ δαῖτα πένεσϑαι,
Verse: 429    ἕδρας τε ξύλα τ' ἀμϕὶ καὶ ἀγλαὸν οἰσέμεν ὕδωρ."

Verse: 430       ὣς ἔϕαϑ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐποίπνυον. ἦλϑε μὲν ἂρ βοῦς
Verse: 431    ἐκ πεδίου, ἦλϑον δὲ ϑοῆς παρὰ νηὸς ἐίσης
Verse: 432    Τηλεμάχου ἕταροι μεγαλήτορος, ἦλϑε δὲ χαλκεὺς
Verse: 433    ὅπλ' ἐν χερσὶν ἔχων χαλκήια, πείρατα τέχνης,
Verse: 434    ἄκμονά τε σϕῦράν τ' εὐποίητόν τε πυράγρην,
Verse: 435    οἷσίν τε χρυσὸν εἰργάζετο· ἦλϑε δ' ᾽Αϑήνη
Verse: 436    ἱρῶν ἀντιόωσα. γέρων δ' ἱππηλάτα Νέστωρ
Verse: 437    χρυσὸν ἔδωχ'· ὁ δ' ἔπειτα βοὸς κέρασιν περίχευεν
Verse: 438    ἀσκήσας, ἵν' ἄγαλμα ϑεὰ κεχάροιτο ἰδοῦσα.
Verse: 439    βοῦν δ' ἀγέτην κεράων Στρατίος καὶ δῖος ᾽Εχέϕρων.
Verse: 440    χέρνιβα δέ σϕ' ῎Αρητος ἐν ἀνϑεμόεντι λέβητι
Verse: 441    ἤλυϑεν ἐκ ϑαλάμοιο ϕέρων, ἑτέρῃ δ' ἔχεν οὔλας
Verse: 442    ἐν κανέῳ. πέλεκυν δὲ μενεπτόλεμος Θρασυμήδης
Verse: 443    ὀξὺν ἔχων ἐν χειρὶ παρίστατο, βοῦν ἐπικόψων.
Verse: 444    Περσεὺς δ' ἀμνίον εἶχε· γέρων δ' ἱππηλάτα Νέστωρ
Verse: 445    χέρνιβά τ' οὐλοχύτας τε κατήρχετο, πολλὰ δ' ᾽Αϑήνῃ
Verse: 446    εὔχετ' ἀπαρχόμενος, κεϕαλῆς τρίχας ἐν πυρὶ βάλλων.

Verse: 447       αὐτὰρ ἐπεί ῥ' εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο,
Verse: 448    αὐτίκα Νέστορος υἱός, ὑπέρϑυμος Θρασυμήδης,
Verse: 449    ἤλασεν ἄγχι στάς: πέλεκυς δ' ἀπέκοψε τένοντας
Verse: 450    αὐχενίους, λῦσεν δὲ βοὸς μένος: αἱ δ' ὀλόλυξαν
Verse: 451    ϑυγατέρες τε νυοί τε καὶ αἰδοίη παράκοιτις
Verse: 452    Νέστορος, Εὐρυδίκη, πρέσβα Κλυμένοιο ϑυγατρῶν.
Verse: 453    οἱ μὲν ἔπειτ' ἀνελόντες ἀπὸ χϑονὸς εὐρυοδείης
Verse: 454    ἔσχον· ἀτὰρ σϕάξεν Πεισίστρατος, ὄρχαμος ἀνδρῶν.
Verse: 455    τῆς δ' ἐπεὶ ἐκ μέλαν αἷμα ῥύη, λίπε δ' ὀστέα ϑυμός,
Verse: 456    αἶψ' ἄρα μιν διέχευαν, ἄϕαρ δ' ἐκ μηρία τάμνον
Verse: 457    πάντα κατὰ μοῖραν, κατά τε κνίσῃ ἐκάλυψαν
Verse: 458    δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοϑέτησαν.
Verse: 459    καῖε δ' ἐπὶ σχίζῃς ὁ γέρων, ἐπὶ δ' αἴϑοπα οἶνον
Verse: 460    λεῖβε· νέοι δὲ παρ' αὐτὸν ἔχον πεμπώβολα χερσίν.
Verse: 461    αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρ' ἐκάη καὶ σπλάγχνα πάσαντο,
Verse: 462    μίστυλλόν τ' ἄρα τἆλλα καὶ ἀμϕ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν,
Verse: 463    ὤπτων δ' ἀκροπόρους ὀβελοὺς ἐν χερσὶν ἔχοντες.

Verse: 464       τόϕρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Verse: 465    Νέστορος ὁπλοτάτη ϑυγάτηρ Νηληιάδαο.
Verse: 466    αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
Verse: 467    ἀμϕὶ δέ μιν ϕᾶρος καλὸν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα,
Verse: 468    ἔκ ῥ' ἀσαμίνϑου βῆ δέμας ἀϑανάτοισιν ὁμοῖος:
Verse: 469    πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

Verse: 470       οἱ δ' ἐπεὶ ὤπτησαν κρέ' ὑπέρτερα καὶ ἐρύσαντο,
Verse: 471    δαίνυνϑ' ἑζόμενοι· ἐπὶ δ' ἀνέρες ἐσϑλοὶ ὄροντο
Verse: 472    οἶνον οἰνοχοεῦντες ἐνὶ χρυσέοις δεπάεσσιν.
Verse: 473    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 474    τοῖσι δὲ μύϑων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Verse: 475       "παῖδες ἐμοί, ἄγε Τηλεμάχῳ καλλίτριχας ἵππους
Verse: 476    ζεύξαϑ' ὑϕ' ἅρματ' ἄγοντες, ἵνα πρήσσῃσιν ὁδοῖο."

Verse: 477       ὣς ἔϕαϑ', οἱ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίϑοντο,
Verse: 478    καρπαλίμως δ' ἔζευξαν ὑϕ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους.
Verse: 479    ἐν δὲ γυνὴ ταμίη σῖτον καὶ οἶνον ἔϑηκεν
Verse: 480    ὄψά τε, οἷα ἔδουσι Διοτρεϕέες βασιλῆες.
Verse: 481    ἂν δ' ἄρα Τηλέμαχος περικαλλέα βήσετο δίϕρον·
Verse: 482    πὰρ δ' ἄρα Νεστορίδης Πεισίστρατος, ὄρχαμος ἀνδρῶν,
Verse: 483    ἐς δίϕρόν τ' ἀνέβαινε καὶ ἡνία λάζετο χερσί,
Verse: 484    μάστιξεν δ' ἐλάαν, τὼ δ' οὐκ ἄκοντε πετέσϑην
Verse: 485    ἐς πεδίον, λιπέτην δὲ Πύλου αἰπὺ πτολίεϑρον.
Verse: 486    οἱ δὲ πανημέριοι σεῖον ζυγὸν ἀμϕὶς ἔχοντες.
Verse: 487    δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·
Verse: 488    ἐς Φηρὰς δ' ἵκοντο Διοκλῆος ποτὶ δῶμα,
Verse: 489    υἱέος ᾽Ορτιλόχοιο, τὸν ᾽Αλϕειὸς τέκε παῖδα.
Verse: 490    ἔνϑα δὲ νύκτ' ἄεσαν, ὁ δ' ἄρα ξεινήια δῶκεν.

Verse: 491       ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 492    ἵππους τε ζεύγνυντ' ἀνά ϑ' ἅρματα ποικίλ' ἔβαινον·
Verse: 494    μάστιξεν δ' ἐλάαν, τὼ δ' οὐκ ἄκοντε πετέσϑην.
Verse: 495    ἷξον δ' ἐς πεδίον πυρηϕόρον, ἔνϑα δ' ἔπειτα
Verse: 496    ἦνον ὁδόν· τοῖον γὰρ ὑπέκϕερον ὠκέες ἵπποι.
Verse: 497    δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.