| Strophe: S72/K73 | ||
| Verse: a | დილასა ადრე მოვიდა | იგი ნაზარდი სოსანი, |
| Verse: b | ძოწეულითა მოსილი, | პირად ბროლ-ბადახშოსანი, |
| Verse: c | პირ-ოქრო რიდე ეხვია, | შვენოდა ქარქაშოსანი, |
| Verse: d და | მეფესა გასლვად აწვევდა, | მოდგა თეთრ-ტაიჭოსანი. |
| Strophe: S73/K74 | ||
| Verse: a | შეეკაზმა მეფე, შეჯდა, | ნადირობას* გამოვიდეს; |
| Verse: b | მგრგვლივ მინდორსა მოსდგომოდეს, | ალყად გარე შემოჰკრვიდეს; |
| Verse: c | ზეიმი და ზარი იყო, | სპანი ველთა დაჰფარვიდეს, |
| Verse: d და | ნაძლევისა მათისათვის | ისროდეს და ერთგან სრვიდეს. |
| Strophe: S74/K75 | ||
| Verse: a | უბრძანა*: "მონა თორმეტი | მოდით, ჩვენთანა ვლიდითა, |
| Verse: b | მშვილდსა ფიცხელსა | მოგვცემდით, ისარსა მოგვართმიდითა, |
| Verse: c | ნაკრავსა შეადარებდით, | ნასროლსა დასთვალვიდითა!" |
| Verse: d და | დაიწყო მოსლვა ნადირმან | ყოვლთა მინდორთა კიდითა. |
| Strophe: S75/K76 | ||
| Verse: a | მოვიდა ჯოგი ნადირთა | ანგარიშ-მიუწვდომელი: |
| Verse: b | ირემი, თხა და კანჯარი | ქურციკი მაღლად მხლტომელი. |
| Verse: c | მას პატრონ-ყმანი გაუხდეს, | ჭვრეტადმცა სჯობდა რომელი! |
| Verse: d და | აჰა მშვილდი და ისარი | და მკლავი დაუშრომელი! |
| Strophe: S76/K77 | ||
| Verse: a | ცხენთა მათთა ნატერფალნი | მზესა შუქთა წაუხმიდეს, |
| Verse: b | მიჰხოცდეს და მიისროდეს, | მინდორს სისხლთა მიასხმიდეს, |
| Verse: c | რა ისარი დაელივის, | მონანი-ყე მოართმიდეს*. |
| Verse: d და | მხეცნი, მათგან დაკოდილნი, | წაღმა ბიჯსა ვერ წასდგმიდეს. |
| Strophe: S77/K78 | ||
| Verse: a | იგი ველი გაირბინეს, | ჯოგი წინა შემოისხეს, |
| Verse: b | დახოცეს და ამოწყვიდეს, | ცათა ღმერთი შეარისხეს, |
| Verse: c | ველნი წითლად შეეღებნეს, | ნადირთაგან სისხლი ისხეს. |
| Verse: d და | ავთანდილის შემხედველთა: | "ჰგავსო ალვას, ედემის ხეს". |
| Strophe: S78/K79 | ||
| Verse: a | იგი მინდორი დალიეს, | მართ მათგან განარბენია, |
| Verse: b | მინდორსა იქით წყალი დის | და წყლისა პირსა კლდენია. |
| Verse: c | ნადირნი ტყესა შეესწრნეს, | სადა ვერა რბის ცხენია. |
| Verse: d და | იგი მაშვრალნი ორნივე | მოსწყდეს, რაზომცა მხნენია. |
| Strophe: S79/K80 | ||
| Verse: a | ერთმანერთსა, თუ: "მე გჯობო", | სიცილით ეუბნებოდეს, |
| Verse: b | ამხანაგობდეს, ლაღობდეს, | იქით და აქათ დგებოდეს. |
| Verse: c | მერმე მოვიდეს მონანი, | რომელნი უკან ჰყვებოდეს, |
| Verse: d და | უბრძანა: "თქვითო მართალი, | ჩვენ თქვენგან არ გვეთნებოდეს*". |
| Strophe: S80/K81 | ||
| Verse: a | მონათა ჰკადრეს: "მართალსა | გკადრებთ და ნუ გემცთარებით; |
| Verse: b | მეფეო, ყოლა ვერ ვიტყვით | შენსა მაგისა დარებით, |
| Verse: c | აწვეცა დაგვხოც, ვერა ჰგავ, | - ვერათ ვერ მოგეხმარებით, - |
| Verse: d და | ვისგან ნაკრავნი გვინახვან | მხეცნი ვერ წაღმა წარებით. |
| Strophe: S81/K82 | ||
| Verse: a | ორთავე ერთგან მოკლული | ყველაი ასჯერ ოცია, |
| Verse: b | მაგრა ავთანდილს ოცითა | უფროსი დაუხოცია: |
| Verse: c | არ დასცთომია ერთიცა, | რაც ოდენ შეუტყოცია, |
| Verse: d და | თქვენი მრავალი მიწითა | დასვრილი დაგვიხოცია". |
| Strophe: S82/K83 | ||
| Verse: a | მეფესა ესე ამბავი უჩს, | ვითა მღერა ნარდისა, |
| Verse: b | უხარის ეგრე სიკეთე | მისისა განაზარდისა, |
| Verse: c | აქვს მიჯნურობა ამისი, | ვითა ბულბულსა ვარდისა, |
| Verse: d და | სიცილით ლაღობს, მიეცა | გულით ამოსლვა დარდისა. |
| Strophe: S83/K84 | ||
| Verse: a | იგი ორნივე საგრილად | გარდახდეს ძირსა ხეთასა. |
| Verse: b | ლაშქართა შექმნეს მოდენა, | მოდგეს უფროსნი ბზეთასა. |
| Verse: c | ახლოს უთქს მონა თორმეტი, | უმხნესი სხვათა მხნეთასა. |
| Verse: d და | თამაშობდეს და უჭვრეტდეს | წყალსა და პირსა ტყეთასა. |
