TITUS
Amirandarejaniani
Part No. 3
Chapter: 3
Page: 302
Line: 31
კარი
მესამე
Line: 32
ნოსარ
ნისრელისა
ამბავი
Line: 33
წავედით
და
ვლეთ
სამი
დღე
.
ქალაქი
იყო
მისი
უზღუდო
.
ცოტანი
Line: 34
თათარნი
მოსრულ-იყვნეს
და
ქალაქი
მისი
დაეწვათ
და
წარეტყვენვათ
.
Line: 35
დიაცი
ვინ-მე
შემოტიროდა
გზა-გზა
და
იტყოდა
:
ჰოჲ
,
სადა
Line: 36
ხარ
,
ნოსარ
ნისრელო,
რომელ
ბილწთა
კაცთა
ქალაქი
შენი
ტყვე-ქმნეს-ო
.
Page: 303
Line: 1
ესმა
ნოსარს
და
ჰკითხა
:
ოდეს-ო
?
უთხრა
:
აწე-ო
.
რა
ჩავხედენით
,
Line: 2
მინდორსა
შიგან
ჩავიდოდა
ლაშქარი
.
გვიბრძანა
:
თვალი
დამიგეთ!
Line: 3
თუ
პატრონისა
თქვენისა
ჴსნა
შემეძლოს
,
თვით
ნახოთ-ო
.
Line: 4
გაჯდა
შავსა
ტაიჭსა
და
მიეწივა
მარტო
უკანა
.
თავმან
თქვენმან
,
Line: 5
ეგეთი
ომი
არ
ვის
უნახავს
.
დაჴოცნა
და
გააქცივნა
,
რომელ
რისხვა
Line: 6
ღმრთისა
მოაწივა
.
უსიბ
ეგრე
მარქვა
.
გულ-მხიარულად
იყავ
,
ისი
Line: 7
კაცი
პატრონსა
ჩვენსა
ადვილად
იჴსნის-ო
.
შევასხით
ქება
და
Line: 8
წამოვედით
.
Line: 9
და
გვკითხა
ნოსარ:
იცით
გზა-ო
?
უსიბ
მოაჴსენა
:
ვიცით-ო
,
ერთი
Line: 10
გზა
უფრო
შორი
და
მშვიდობისაა
,
ერთი
ახლოა
და
საჭირო
,
სითა-ც
Line: 11
ბრძანოთ
,
მუნით
წავიდეთ-ო
.
ბრძანა
:
უახლოესსა
წავიდეთ-ო
.
და
Line: 12
ვლეთ
ოცისა
დღისა
სავალი
.
თუ
მჴეცი
გარდაგვეკიდა
და
თუ
ლაშქარი
,
Line: 13
ვჴოცდით
და
მივიდოდით
.
ლაშქარნი
გარდაგვეკიდნეს
დიდნი
.
Line: 14
მოაჴსენა
ალი
დილამმან:
მე
ვნახენ
ისი
ლაშქარნი-ო
.
უბრძანა
:
Line: 15
ნახე-ო
.
მივიდოდა
.
შემოუტივეს
მათ
ლაშქართა
.
თავმან
თქვენმან
,
Line: 16
თუ-ცა
გენახა
,
მოგეწონებოდა
.
ჩვენ
მოვაჴსენეთ
ნოსარს:
უშველოთ-ო
?
Line: 17
გვიბრძანა
:
არად
უნდა
შველა
,
თუ
იგი-ღა
ალი
დილამი
არს-ო
.
დაჴოცნა
Line: 18
და
გააქცივნა
,
რომელ
მისსა
პატრონსა
მის
მეტი
არა
უქმნია
Line: 19
რა
.
მოვიდა
და
მადლი
გარდაიჴადა
ნოსარ.
Line: 20
წავედით
და
ვლეთ
სამი
დღე
.
სხვა
ქედი
იყო
არა
დიდი
.
წამოადგნეს
Line: 21
ზედა
სამნი
კაცნი
,
ლომთა
ზედა
სხდეს
.
ერთმან
უთხრა
მეორესა
:
Line: 22
ხედავ
უსიბსა
ვინ-მე
მოუცთუნებიან
და
მოჰყვანან-ო
.
გვიყივლეს
Line: 23
ორპირ-ვე
:
წა-ვეღარ-გვიხვალთ
,
წამოისწრაფეთ-ო
.
გაჯდა
ნოსარ
Line: 24
ნისრელი
შავსა
ტაიჭსა
და
წავიდა
.
ჩვენ
გვიბრძანა
.
აქა
იყვენით-ო
.
Line: 25
წავიდა
,
გარდაიარა
ქედი
იგი
.
დიდი
ხანი
გამოჴდა
და
თქვა
ალი
დილამმან:
Line: 26
წავიდეთ
და
ვნახოთ
,
თუ
რა
ქმნა
ნოსარ-ო.
ოდეს
ზე
გავედით
,
Line: 27
ცხენი
იდვა
და
კაცი
ურიცხვი
დაჴოცილი
და
იგი
სამნი
კაცნი
,
Line: 28
რომელნი
ლომთა
ზედა
სხდეს
,
მკვდარნი
ისხნეს
.
ოდეს
ვნახეთ
,
Line: 29
გზა
და
კვალი
ნოსარისი
ვეღა-რა
გავიღეთ
.
ჩავცვივდით
შეჭირვებასა
Line: 30
შინა
ძნელსა
.
გამოჴთა
პატარა
ხანი
,
მოვიდა
ნოსარ
და
კაცი
ჰყვა
Line: 31
შეპყრობილი
.
ოდეს
მოიყვანა
,
საკვირველი
კაცი
იყო
:
ორი
პირი
Line: 32
ჰქონდა
,
ერთი
შავი
და
ერთი
--
ვითა
სისხლი
.
მით
შავითა
პირითა
Line: 33
სპარსულად
უბნობდა
და
წითლისა
ვერა
გავიგონეთ
რა
,
და
ამას
Line: 34
იხვეწებოდა
:
ნუ
მომკლავთ-ო!
ყოველსა
რჯულსა
ღმერთი
სწამს
,
Line: 35
ღმერთი
შუა-მდგომლად
მოგცე
,
რომელ
დიდად
გმსახუროთ
.
უთხრა
Line: 36
უსიბ.
დასტურად
მოგკლავთ
,
იცოდე-ო
.
შეშინდა
იგი
კაცი
.
ნოსარ
Line: 37
ნისრელმან
ეგრე
უბრძანა
:
ნუ
გეშინის
ძმაო
.
ისი
კაცი
ხუმარი
Line: 38
არის-ო
.
აწ
მომეც
შუა-მდგომლად
ღმერთი
,
რომელ
არა
მიტყუო
,
Line: 39
თვარ
მიზამ
ვერას-ო
.
ფიცა
მან
კაცმან
სახელი
ღმრთისა
და
თქვა
:
Page: 304
Line: 1
აჰა
,
ორნი
ფრინველნი
არიან
დიდნი
უზომოდ
და
ღონე
მათისა
ომისა
Line: 2
არა
არის-ო
.
Line: 3
უბრძანა
ნოსარ:
გვალე
,
წავიდეთ
,
მათთან
ომი
ადვილი
არის-ო
.
Line: 4
წავედით
და
მინდორსა
გავდიოდით
მე
და
უსიბ
და
ალი
დილამი
Line: 5
ერთგან
.
მარტო
ნოსარ
კიდე
მივიდოდა
.
მოფრინდა
იგი
ფრინველი
Line: 6
და
ჩვენ
სამთა-ვე
ზედა
მოვიდა
.
იყივლა
უსიბ:
გვიშველე
,
ნოსარო!
Line: 7
მან
ცხენი
შემოუტევა
და
,
ვირე
გაესწრებოდა
,
ჴრმალი
ჰკრა
და
Line: 8
მოკლა
,
ვითა
კატა
.
იყო
საზომი
მის
ფრინველისა
პილოს
ოდენი
.
Line: 9
გაუკვირდა
მას
კაცსა
ორ-პირსა
და
ეგრე
თქვა
:
ნეტარ
ჭაბუკი
ამისებრი
Line: 10
არის
კაცი-ო
?
Line: 11
იგი
ერთი
ფრინველი
შინა
არ
იყო
.
წავედით
მუნითა
და
თქვა
მან
Line: 12
ორ-პირმან
კაცმან
:
აქათგან
ტალა
გვინდა-ო
.
დამაყენეს
მე
.
მოვიდეს
Line: 13
ლაშქარნი
და
მარტომან
დავჴოცენ
.
წავედით
მუნითა-ცა
.
მეორესა
Line: 14
დღესა
დააყენეს
ტალად
თვით
უსიბ
და
კარგად
იყო
.
უსიბისა
ესე
Line: 15
მოგაჴსენო
:
უსუსური
იყო
,
თვარა
გული
კაცისა
უკეთესი
არ
ეგებოდა
.
Line: 16
მესამესა
დღესა
თქვა
მან-ვე
კაცმან
:
აქა
ტალა
გვინდა
კარგი-ო
.
Line: 17
და
დადგა
ალი
დილამი.
და
მოვიდა
ორი
მის-ოდენი
ლაშქარი
და
Line: 18
იყო
იგი-ცა
,
ვითა
ჰხვდებოდა
ჭაბუკობასა
მისსა
,
დაჴოცნა
და
გააქცივნა
,
Line: 19
რომელ
რისხვა
ღმრთისა
დასცა
.
წავედით
მუნით
და
ვლეთ
Line: 20
სამი
დღე
.
სხვა
აგვიჩნდა
ციხე
.
იკითხა
ნოსარ:
ვისი
არის
ციხე-ო
?
Line: 21
მან
კაცმან
ორ-პირმან
მოაჴსენა
:
ისი
დევთა
არის
და
იგი
ლომთა
Line: 22
ლომი
ბადრი
იქი
შიგან
არის-ო
.
ლამოდა
ნოსარ
ნისრელი,
რომელ
:
Line: 23
ვირე
ისი
არა
გამოვიყვანო
,
სხვასა
საქმესა
არა
დავება-ო
.
Line: 24
თქვა
მან
ორ-პირმან
კაცმან
:
აქა
თვით
შენ
დადეგ
ტალასა-ო
.
Line: 25
დადგა
ნოსარ
ნისრელი.
არქვა
მან
ორ-პირმან
კაცმან
:
დაძინებასა
Line: 26
ეკრძალე-ო
.
და
იყო
მას
ღამესა
,
რომელ
გვესმოდა
ჴმა
ომისა
ვიდრე
Line: 27
ქათმისა
ყივილამდის
.
მერმე
დაწყნარდა
ომი
და
თურე
ეძინა
ნოსარ
Line: 28
ნისრელსა.
მოვიდეს
დევნი
ორნი
ძმანი
ბაყბაყ
და
ხაზარან,
Line: 29
მოკვეთეს
კალოსა
ოდენი
მიწა
და
წაიყვანეს
ნოსარ
ნისრელი
და
Line: 30
წავიდეს
.
ზედა
გათენდა
.
ვნახეთ
:
დაჴოცილი
იყო
ლაშქარი
ურიცხვი
Line: 31
და
ვეღა-რა
ვპოეთ
ნოსარ
ნისრელი.
ჩავცვივდით
ურვასა
ძნელსა
Line: 32
შინა
.
მაშინ
წაუდგა
კვალსა
ალი
დილამი
და
იგი-ცა
წაჴდა
მას-ვე
Line: 33
გზასა
.
თქვა
უსიბ:
თუ-ცა
იგი
ორ-პირი
კაცი
მოგვეკლა
,
აწე-ცა
მშვიდობით
Line: 34
ვართ-ო
.
თქვა
მან
ორ-პირმან
კაცმან
:
რა
ვქმენ
,
ბაღას
ქმარო
?
Line: 35
აგინა
უსიბს
და
წავიდა
.
უსიბ
კვლა-ვე
თქვა
:
არა
ვთქვი
,
თუ
მან
გვიყო
Line: 36
ყველა-ო
?
Line: 37
და
ჩვენ
წავედით
და
მივედით
იამანსა
ჭაბუკსა
თანა
და
მან
გამოგვგზავნა
Line: 38
წინაშე
შენსა
და
მოგაჴსენა
:
ამირან
დარეჯანის
ძეო
,
Line: 39
სახელითა
ყოველთა
უფროსო
,
მე
ბერი
კაცი
ვარ
და
აღარა
შემიძლია
,
Page: 305
Line: 1
თვარა
ვიმოწმებ
ღმერთსა
,
რომელ
ჭაბუკობისათვის
არა
ვისი
Line: 2
მინდოდის
ქენება
.
აწ
ჴელთა
ჩემთა
აღარა
არის
.
ძე
ჩემი
ბადრი
შეუპყრია
Line: 3
დევთა
.
მისად
ძებნად
წავიდა
იგი
ლომი
ნოსარ
ნისრელი
Line: 4
და
იგი-ცა
ცოდვათა
ჩემთა
დააპყრეს
და
ფათერაკად
იგი-ცა
შეიპყრეს
.
Line: 5
აწ
შენ-ღა
ხარ
მათი
ღონე
,
რა
დააჯეროს
ღმერთმან
ჭაბუკობასა
Line: 6
შენსა
,
იგი
ჰქმენით-ო
.
Line: 7
მაშინ
ბრძანა
ამირან
დარეჯანის
ძემან
:
პირველად
ესე
იცოდე
,
Line: 8
რომელ
წავალ
დასტურად
,
განა
მოვილოდინოთ
აბან
ქამანის
ძე
და
Line: 9
მათ
სხვათა
ჭაბუკთა
მოცდა
ვყოთ
ანუ
ჩვენ
წავიდეთ-ო
?
მე
ეგრე
მოვაჴსენე
:
Line: 10
ცხოვნდი
უკუნისამდე
,
ამირან
დარეჯანის
ძეო
,
ვინაჲთგან
Line: 11
წახვალ
,
სისწრაფე
გვინდა
,
ნუ-თუ
დაჴოცნენ
და
ვეღა-რა
მივესწრნეთ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Amirandarejaniani
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 15.11.2018. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.