TITUS
Archil, Aleksandriani
Part No. 4
Previous part

Page of ed.: 66        
Line of ed.: 1        ხოლო მან ჰრქვა მას: "რასამე შრომასა შემამთხვევ კაცო!
Line of ed.: 2     უკეთუ იცი რამე, ჰქმენ და ნუ ჰყოვნი!"

Line of ed.: 3        ხოლო მან შვენიერებისა პირისა მისისა სიყვარულითა დაი\წყლულა
Line of ed.: 4     გული თვისი და მიუგო დედოფალსა ალიმპიადეს: "ამო\ნას
Line of ed.: 5     და ეპინეას, რომელთაცა ფრთენი მიეცნეს დიდისა ღმრთისა,
Line of ed.: 6     უკეთუ ჰყო იმათითა და შეეხო შენ, დედა დიდისა მეფისა ძისა
Line of ed.: 7     იწოდო".

Line of ed.: 8        ესე რა ესმა დედოფალსა, დიდად განიხარა, რამეთუ შვი\ლისა
Line of ed.: 9     დედად იწოდების. და ბრძანა ნეკტანაფ მახლობელ სამე\ფოთა
Line of ed.: 10     პალატთა მცირისა სახლისა აღშენება, რათა მოუწოდოს მას
Line of ed.: 11     შინა ღმერთსა ამონასა [ Page of ms. A: 8  ] ხილვად დედაკაცისა. და თვით ნეკ\ტანაფ
Line of ed.: 12     შევიდა სახესა მას შინა ამონა ღმრთისასა. ხოლო თავი
Line of ed.: 13     ჰქონდა მას ორბისა, და რქანი ვასილისკოსი ფრთოსნისა, და სამ\ნი
Line of ed.: 14     ნაწნავნი დალალნი ოქროჲსა მეწამულისანი. ესრეთი იყო ხა\ტი
Line of ed.: 15     ამონასი. და შეეყო მას ცთუნებითა და დედოფალმან მიერით\გან
Line of ed.: 16     მუცლად იღო ყრმა ესე.

Line of ed.: 17        ხოლო შემდგომად ამისა მიუხდა ნეკტანაფ დედოფალსა მას
Line of ed.: 18     და ჰრქვა: "ნეტარ ხარ შენ დედათა შორის, ალიმპიადე, რამეთუ
Line of ed.: 19     მსოფლიოთა მეფე მუცლად იღე. და ოდესცა მოვიდეს ჟამი შო\ბისა
Line of ed.: 20     შენისანი, მაშინ მიწოდდე მე შენდა მიმართ და, რაცა გრქვა,
Line of ed.: 21     ქმნე შენ იგი".

Line of ed.: 22        ხოლო ჟამი რა მოვიდა შობისა მისისა, მოვიდა ნეკტანაფ მის\და
Line of ed.: 23     და ჰრქვა მას: "იპყარ თავსა შორის თვისსა, დედოფალო, ვიდ\რემდის
Line of ed.: 24     ჟამი კეთილი მოიწიოს, ვიდრემდის ცანი დადგეს პირსა
Line of ed.: 25     ზედა თვისსა. მაშინ მეფე მეფეთა შვა, კაცი ფრიად გონიერი
Line of ed.: 26     და მხნე ალექსანდრე. და შობითგან ყრმისა მის შემდგომად
Line of ed.: 27     ორმოცისა წლისა კვალად მიიქცეს შენდამი, დედაო ჩვენო მიწაო".

Line of ed.: 28        ხოლო ალიმპიადე აღიყვანა ყრმა იგი და ბრძანა ფიონისა და
Line of ed.: 29     აპოლონისა [ Page of ms. A: 9  ] ტაძრად წარყვანება და კურთხევა მისი. და ევედ\რებოდენ
Line of ed.: 30     მისანთა მათ აპოლონისათა, რათა აუწყონ მათ, ვი\თარ
Line of ed.: 31     თავს აძს ყრმასა მას ყოფად. ხოლო გამოუჩნდა მათ აპო\ლონ
Line of ed.: 32     და ეტყოდა ალექსანდრესათვის და ჰრქვა, რამეთუ: "ყრმა
Line of ed.: 33     ესე ყოველთა მათ ცათა ქვეშეთა იქმნეს მეფედ კეთილისმოქმე\დებითა
Line of ed.: 34     და სწავლითა და სიბრძნითა შემკული და მამა თვისი მოკ\ლას
Line of ed.: 35     და შემდგომად ორმეოცისა წლისა თვითცა მოკვდეს".

Line of ed.: 36        ხოლო იყო მეფე ფილიპე შორს ბრძოლად. და მუნ ბრძოლა
Line of ed.: 37     მრავალი შემთხვეოდა მას და, მო-რა-იქცა მაკედონიად ყოვლითა
Line of ed.: 38     თვისითა მხედრობითურთ, და ეჩვენა მას აპოლონ ღმერთი რქი\თა
Next part


This text is part of the TITUS edition of Archil, Aleksandriani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.