TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 4
Previous part

Chapter: 3  
Line: 26  თავი


Part: T  
Line: 27       სიტყუაჲ იგივე: "წიგნი შობისა იესუ ქრისტესი, ძისა დავი\თისი,
Line: 28    
ძისა აბრაჰამისი" (1,1 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 29       
აჰა ესერა, მესამე დღე არს ესე, ვინაჲთგან ვიწყეთ სიტყუად და
Line: 30    
ჯერეთ დაწყებაჲ სახარებისაჲ ვერ განგიმარტეთ. არა ცუდად სადმე
Line: 31    
ვიტყოდე, ვითარმედ ფრიადი სიღრმე აქუს ძალსა ამათ სიტყუათასა.
Line: 32    
მოედით, უკუე ნაკლულევანებაჲ იგი დღეს აღვასრულოთ და ვიხილოთ,
Page: I-46   Line: 1    
თუ რაჲ წინაგჳც საძიებელად. ეძიებენ ჯერეთ მეძიებელნი იოსებისთჳს,
Line: 2    
თუ რაჲსათჳს იტყჳს მშობელთა მისთა, ვინაჲთგან არა აქუს ზიარებაჲ
Line: 3    
შობასა შინა ქრისტესსა, ანუ რაჲსათჳს ყოვლადცა მითხოილ იქმნა მის\და
Line: 4    
ქალწული. არა უმჯობეს იყოა, რაჲთამცა სრულიად უთხოელ იყო,
Line: 5    
ვინაჲთგან უთესლოდ ეგულებოდა შობაჲ ქრისტესი? ამის უკუე ესევი\თარისათჳს
Line: 6    
ვთქუთ ზემოცა, ვითარმედ: ინება მახარებელმან, რაჲთა
Line: 7    
რჩულისაცა წესი დაიმარხოს, რომელი არა შეუნდობდა დედათა თესლ\ტომისა
Line: 8    
აღწერად და ამისათჳს იოსებისთჳს ყო სიტყუაჲ თჳსი, რამეთუ
Line: 9    
ესეცა რჩული იყო მტკიცე, რაჲთა სხჳსა ტომისაგან სხუასა ტომსა ვერ
Line: 10    
შეერთოს; ვინაჲთგან უკუე გამოაჩინა იოსებისი, ვითარმედ სახლისაგან
Line: 11    
დავითისა იყო, გამოჩნდებოდა, ვითარმედ ქალწულიცა მისვე სახლი\საჲ
Line: 12    
იყო. თუ არა, ვერმცა მითხოილ იყო მისა.

Line: 13       
აწ კუალად სხუაჲცა ვთქუა სიტყუაჲ და თუ რაჲსათჳს მიეთხოა
Line: 14    
ქალწული იოსებს; და ნუ ურწმუნო იქმნებით, რამეთუ არა ჩემი არს
Line: 15    
სიტყუაჲ ესე, არამედ მამათა საკჳრველთა და აღვსებულთა სულითა
Line: 16    
წმიდითა. არა ენება ღმერთსა პირველ შობისავე გამოცხადებაჲ ჰური\ათა
Line: 17    
შორის, ვითარმედ ქალწულისაგან იშვების ქრისტე, რამეთუ იცო\და,
Line: 18    
ვითარმედ არა შეიწყნარებენ ურწმუნონი იგი და გულფიცხელნი;
Line: 19    
და სხუასაცა მრავალსა არა განცხადებულად ეტყოდა მათ ქრისტე
Line: 20    
პირველითგანვე; ამისთჳსცა ძედ კაცისა სახელსდებს თავსა და სწო\რებასა
Line: 21    
მას მამისასა არა მრავალგზის მიუთხრობდა განცხადებულად.
Line: 22    
რაჲ საკჳრველ არს, თუ ესეცა ინება პირველ დაფარვად დიდისა რაჲსმე
Line: 23    
განგებულებისათჳს. და რაჲ იყო განგებულებაჲ იგი? უკუეთუმცა გა\ნუთხოელად
Line: 24    
ეშვა ქალწულსა, არა დაირწმუნებდეს ჰურიანი, ვითარმედ
Line: 25    
უთესლოდ შვა, არამედ უკეთურებითა მათითა დასდვესმცა ბრალი მრუ\შებისაჲ
Line: 26    
და ქვაჲმცა დაჰკრიბეს; რამეთუ სხუათა მათ საქმეთაჲ აქუნდეს
Line: 27    
პირველყოფილნიცა სახენი და არავე ჰრწმენა ქრისტესი, არამედ ურ\ცხჳნოჲთა
Line: 28    
მით გონებითა წინააღუდგებოდეს განცხადებულად; და ეშ\მაკთა
Line: 29    
რაჲ განასხამნ, ეშმაკეულად ხადოდეს და შაბათთა რაჲ იქმნ კურ\ნებასა,
Line: 30    
დამჴსნელად რჩულისა იტყოდეს და არა გულისჴმაჰყოფდეს,
Line: 31    
ვითარმედ პირველცა მრავალგზის დაიჴსნა შაბათი და იქმნეს სასწაულ\ნი.
Line: 32    
უკუეთუმცა ესე ესმა, ვითარმედ ქალწულმან უთესლოდ შვა და
Line: 33    
ქალწულად ეგო, საქმე, რომელ არასადა სმენილ იყო დასაბამითგანთა
Line: 34    
მათ წელთა, რაჲმცა არა თქუეს, ანუ ოდესმცა თავსიდვეს ყოვლადვე?
Line: 35    
უკუეთუ შემდგომად ესოდენთა სასწაულთა ძედ იოსებისა უწოდდეს,
Line: 36    
პირველ სასწაულთა ქმნისა ოდესმცა ჰრწმენა უგუნურთა მათ და მემ\რუშეთა
Line: 37    
საკჳრველი ესე დიდებული? და დაღაცათუმცა დაარწმუნა ვინ,
Page: I-47   Line: 1    
არავემცა შეიწყნარეს. და ამის საქმისა წამებაჲ და სახე სხუაჲცა მო\გართუა,
Line: 2    
რაჲთა სცნათ, ვითარმედ ესრეთ იყო და ესეცა სიტყუაჲ ჭეშ\მარიტ
Line: 3    
არს მამათა მიერ თქუმული. ზაქარია წინაწარმეტყუელმან, მამა\მან
Line: 4    
წინამორბედისა იოვანესმან, რომელსა ახარა ანგელოზმან შობაჲ
Line: 5    
იგი ბერწისაჲ, რაჲთა საკვირველსა მას დიდსა ქალწულისაგან შობისასა
Line: 6    
წინაუძღოდის უმცირესი ესე საკვირველი ბერწისა შობაჲ, ამან ზაქა\რია,
Line: 7    
ვინაჲთგან სავსე იყო სულითა მით წინაწარმეტყუელებისაჲთა
Line: 8    
ცნობად დაფარულთა, გულისჴმაყო შობაჲ იგი ქალწულისაჲ უთესლოდ
Line: 9    
და განუხრწნელი საიდუმლოჲ ესე დიდებული; და არა დააყენა დედაჲ
Line: 10    
იგი უქორწინებელი დგომად ტაძარსა შინა ქალწულთა თანა, რამეთუ
Line: 11    
იყო ადგილი განჩემებული ქალწულთათჳს დასადგომელად ტაძარსა
Line: 12    
შინა, სადა-იგი არა ჴელეწიფებოდა ქორწინებულთა დადგომად. ხოლო
Line: 13    
იყო ადგილი იგი შორის ტაძრისა მის და საკურთხეველისა განყოფი\ლებაჲ.
Line: 14    
არა განაყენა უკუე უხრწნელი იგი დედაჲ შემდგომად შობისაცა
Line: 15    
კრებულისაგან ქალწულთაჲსა; და ასწავებდა ჰურიათა, ვითარმედ მე\უფესა
Line: 16    
მას და დამბადებელსა ყოველთა არსთასა ჰმონებს კაცობრივიცა
Line: 17    
ბუნებაჲ, ვითარცა სხუანი ყოველნი ბუნებანი და ვერ ჰმძლავრობს; თუმცა
Line: 18    
არა ჴელეწიფებოდა ახლისა შობისა შემოღებაჲ? არამედ ძალუც და ჴელ\ეწიფების
Line: 19    
დედისა მის თჳსისა ქალწულად დამარხვად და შობაჲ უხრწნელი
Line: 20    
გამოჩინებად ქუეყანასა ზედა. ხოლო უმადლოთა მათ ჰურიათა, ესმოდა
Line: 21    
რაჲ, თუ მეუფე იშვების ყოველთაჲ ქალწულისაგან ჰურიასტანს შინა და
Line: 22    
არა ენება საქმე ესე, რაჲთა არა ჴელმწიფებასა მისსა დაემორჩილნენ,
Line: 23    
ამისთჳს მღდელი იგი და წინაწარმეტყუელი, რომელი ესევითარსა ქა\დაგებდა
Line: 24    
შობისა მისთჳს დიდებულისა, შეასმინეს ჰეროდეს მიმართ და
Line: 25    
მოკლეს იგი; წინაშე საკურთხეველისა მის მღდელი მსხუერპლად შე\წირეს.
Line: 26    
ამისთჳს იქმნა მითხოაჲ იგი ქალწულისაჲ იოსებისა, რაჲთა ამის\თჳს
Line: 27    
გარეგან იქმნას ყოვლისავე ბოროტისა იჭჳსაგან და რაჲთა იყოს
Line: 28    
იოსებ მოწამე სიწმიდისა მისისა; რამეთუ, ვინაჲთგან იოსებ კაცი იყო
Line: 29    
მართალი და სათნოჲ და შევიდავე იჭუსა ბოროტსა, უკუეთუმცა არა
Line: 30    
ანგელოზი ჩუენებულ იყო და ეუწყა ჭეშმარიტი, რაჲმცა არა თქუეს
Line: 31    
ურჩულოთა მათ და უმადლოთა ჰურიათა, უკუეთუმცა განუთხოელ იყო
Line: 32    
ქალწული? ანუ ოდესმცა ჰრწმენა შობაჲ ქალწულისაჲ უთესლოდ,
Line: 33    
საქმე, რომელი პირველთა მათ ნათესავთა შინა არასმენილ იყო?
Line: 34    
იოსებს ჰრწმენა ანგელოზისა მიერ, ვითარმედ სულისაგან წმიდისა არს
Line: 35    
და ვითარმედ ძე ღმრთისაჲ მოვიდა ქუეყანად, ხოლო ურწმუნოთა მათ,
Line: 36    
რომელნი მარადის წინააღმდეგ ქრისტესა იყვნეს, ვინმცა დაარწმუნა?
Line: 37    
ამისთჳსცა მოციქულთა იწყეს რაჲ ქადაგებად აღდგომისათჳს, ცხადად
Page: I-48   Line: 1    
ქადაგებდეს, რამეთუ იყვნეს პირველქმნილნიცა სახენი მის საქმისანი,
Line: 2    
დაღაცათუ ესევითარნი არა იყვნეს. ხოლო ამას, თუ ქალწულისაგან
Line: 3    
იშვა, არა ესრეთ განცხადებულად ანუ ზედაისზედა იტყოდეს და არცა
Line: 4    
თუ უქორწინებელმან მან დედამან იკადრა ყოველთა მიმართ თქუმად
Line: 5    
ესე. იხილე, ოდეს-იგი წინაშე ერისა ეტყოდა უფალსა ქალწული იგი
Line: 6    
წმიდაჲ, რაჲ ჰრქუა მას: "აჰა ესერა, მე და მამაჲ შენი გეძიებდით
Line: 7    
შენ", რამეთუ ეშინოდა ცილისწამებისაგან ჰურიათაჲსა. ამისთჳს არ\ცათუ
Line: 8    
ანგელოზნი უთხრობდეს ყოველთა საიდუმლოსა ამას დიდსა,
Line: 9    
არამედ მარიამს ხოლო აუწყეს და იოსებს. ხოლო მწყემსთა ახარებდეს
Line: 10    
რაჲ, არარაჲ მიუთხრეს ქალწულებით და უთესლოდ შობისათჳს. ამის
Line: 11    
ესევითარისა საქმისათჳს იქმნა განგებულებით მითხოაჲ იგი, რაჲთა
Line: 12    
ქალწულებაჲცა პატივიცეს და ქორწინებაჲცა წესიერი არა შეურაცხ\იქმნას.
Line: 13    
რამეთუ ქალწულებაჲ, ვითარცა პატიოსანი და წმიდაჲ, გამოირ\ჩია
Line: 14    
განმწმედელმან მან წმიდათამან და ტაძარსა მას შინა განუხრწნელსა
Line: 15    
დაჲმკჳდრა. ხოლო მითხოისა მის მიერ გამოაჩინა, ვათარმედ წესიერი\ცა
Line: 16    
ქორწინებაჲ არა წინაადმდგომ არს. ხოლო თქუა ვინმე პირველთა\განმან
Line: 17    
მამათამან სხუაჲცა სიტყუაჲ, ვითარმედ ამისთჳს იქმნა მითხოაჲ
Line: 18    
ქალწულისაჲ იოსებისა, რაჲთა დაეფაროს საიდუმლოჲ იგი განკაცე\ბისა
Line: 19    
ღმრთისაჲ მთავარსა მას ბნელისასა ეშმაკსა. რამეთუ ვინაჲთგან
Line: 20    
ესმა მას წინაწარმეტყუელისაგან, ვითარმედ: "აჰა, ქალწული მიუდგეს
Line: 21    
და შვეს ძე და უწოდიან სახელი მისი ევმანუელ", მიერითგან მიმო\ვიდოდა,
Line: 22    
ვითარცა მსტოარი და უმზერდა ქალწულთა, თუ ოდეს იხილოს
Line: 23    
ქალწული მიდგომილად, რამეთუ იცოდა, ვითარმედ მო-რაჲ-ვიდეს
Line: 24    
ქუეყანად უფალი, დაჴსნად არს მისი იგი ბოროტი მეუფებაჲ და ენება
Line: 25    
ბრძოლისა აღდგინებად ჰურიათა მიერ ქალწულსა მას ზედა, რომელიცა
Line: 26    
იხილოს თჳნიერ მამაკაცისა მიდგომილად, რაჲთა მოაკლვიოს იგი.
Line: 27    
ამისთჳს მიითხოა ქალწული და უეჭუელ იქმნა იგი მისგან, იხილა რაჲ
Line: 28    
მითხოილად და ვერ ცნა განჴორციელებაჲ უფლისაჲ და მისისა მის
Line: 29    
ძალისა დაჴსნაჲ. ესე არიან მიზეზნი მითხოისა მის ქალწულისანი, ჩუ\ენისა
Line: 30    
ამის გულისჴმისყოფისაებრ, და სხუაჲ მრავალი, რომელი უწყის
Line: 31    
მხოლომან უფალმან და რომელთაცა მან გამოუცხადოს. ვინაჲთგან
Line: 32    
უკუე ესრეთ განგებულებით მიეთხოა იოსებს, ამისათჳს მახარებელმან
Line: 33    
წესისა მისებრ რჩულისა აღწერნა მშობელნი იგი იოსებისნი და ამით
Line: 34    
გამოაჩინა, ვითარმედ ქალწულიცა ტომისაგან დავითისა იყო, ვინაჲცა
Line: 35    
იოსებ იყო, ვითარცა განაგო მოსე, რაჲთა არა მიეთხოებოდის სხჳთ
Line: 36    
ტომით სხუასა ტომსა.
Page: I-49  
Part: s  
Line: 1       
სახარებაჲ: აბრაჰამმან შვა ისააკი, ისააკმან შვა იაკობი,
Line: 2    
იაკობმან შვა იუდა და ძმანი მისნი" (1,2 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 3       
თარგმანი: რაჲსათჳს, აჴსენა რაჲ აბრაჰამი და თქუა, ვითარმედ
Line: 4    
"შვა ისააკი და ისააკმან იაკობი", არა აჴსენნა ძმანი მათნი, ხოლო მო\რაჲ-ვიდა
Line: 5    
იაკობისა, თქუა: "იაკობმან შვა იუდა და ძმანი მისნი?" ამის\თჳს,
Line: 6    
რამეთუ არარაჲ აქუნდა მათ ნაწილი და ზიარებაჲ ერსა თანა ის\რაჱლთასა,
Line: 7    
არამედ იყვნეს სარკინოზნი და ისმაიტელნი და არაბნი და
Line: 8    
სხუანი იგი ნათესავნი, რომელნი გამოვიდეს ისმაელის და ესავისაგან
Line: 9    
და შვილთაგან მათთა. ამისთჳს იგინი დაიდუმნა, რამეთუ ტომისა მისთჳს
Line: 10    
ისრაელთაჲსა, რომელთაგან იყო ქალწული იგი, დედაჲ ქრისტესი, ენება
Line: 11    
აღწერაჲ და გამოძიებაჲ. ამისთჳს თქუა: "იაკობმან შვა იუდა და ძმანი
Line: 12    
მისნი", რამეთუ ამათგან განმრავლდა ნათესავი იგი იუდეანთაჲ.

Part: s  
Line: 13       
სახარებაჲ: ხოლო იუდა შვა ფარეზ და ზარა თამარისაგან" (1,3 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 14       
თარგმანი: რასა იტყჳ, მახარებელო, რასა აღგჳჴსენებ საქმესა
Line: 15    
მას უჯეროებისასა? და რაჲ არს ესეო? -- იტყჳს მახარებელი -- უკუე\თუმცა
Line: 16    
კაცისა ლიტონისა ნათესავთა წარმოვიტყოდე, სამართლადმცა
Line: 17    
დავიდუმე ესევითარი. უკუეთუ კულა სიტყუაჲ ჩუენი უფლისა გან\ჴორციელებულისათჳს
Line: 18    
არს, არა დადუმებაჲ, არამედ ქადაგებაჲ ესევი\თარისა
Line: 19    
მიღირს -- გამოჩინებად მრავლისა მის სახიერებისა და ძლი\ერებისა
Line: 20    
მისისა, რამეთუ არა ამისთჳს მოვიდა, რაჲთა განიშოროს შე\ურაცხებაჲ
Line: 21    
ჩუენი და ყუედრებანი ჩუენნი, არამედ ამისთჳს, რაჲთა
Line: 22    
თავსისხნეს იგინი და განაქარვნეს; და ვითარცა არა რომელ სიკუდილი
Line: 23    
თავს იდვა ოდენ, არამედ რომელ ჯუარცუმაჲცა დაითმინა, უმეტეს
Line: 24    
საკჳრველ იქმნა, დაღაცათუ საყუედრელ იყო საქმე იგი? არამედ რა\ოდენ
Line: 25    
საყუედრელ იყო, ესოდენ განითქუა კაცთმოყუარებაჲ მისი.
Line: 26    
ეგრეთვე შობასა მისსა ქალწულისაგან: არა ამისთჳს ოდენ გჳღირს გან\კჳრვებაჲ,
Line: 27    
რომელ ჴორცნი შეისხნა და კაც იქმნა, არამედ რომელ თავს
Line: 28    
იდვა ნათესავსა მას შინა, რომლისაგან იშვა, ესევითართაჲ ყოფად და
Line: 29    
არასადა სირცხჳლ იჩინა ჩუენი ესე უბადრუკებაჲ და შეურაცხებაჲ,
Line: 30    
რაჲთა ჩუენცა გუასწაოს არა სირცხჳლჩინებაჲ შეურაცხებისათჳს, გინა
Line: 31    
უკეთურებისა მშობელთა და თჳსთაჲსა, არამედ ერთისა ოდენ ძიებაჲ,
Line: 32    
რაჲთა ჩუენ წარვჰმართოთ სათნოებაჲ. რამეთუ, რომელი აღმასრულე\ბელი
Line: 33    
იყოს მცნებათა უფლისათა, ესევითარისა მის, დაღაცათუ უცხო
Line: 34    
თესლი იყოს მშობელი; დაღაცათუ მეძავი, ანუ ცოდვილი, არაჲვე ევნე\ბის;
Line: 35    
რამეთუ; უკუეთუ თჳთ მეძავსა მას, მოიქცეს რაჲ და სიწმიდით
Line: 36    
ცხორებაჲ აღირჩიოს, არა საყუედრელ და სავნებელ ექმნების პირველი
Line: 37    
იგი ცხორებაჲ, რაჲმცა ავნო ღმრთისმსახურსა და სათნოსა უკეთურე\ბამან
Line: 38    
მშობელთამან? და არა ჩუენდა ოდენ სასწავლელად იქმს ამას,
Page: I-50   Line: 1    
არამედ ჰურიათა ზუაობისა დაჴსნად, რამეთუ იგინი სათნოებასა მას
Line: 2    
სულიერსა და მცნებათა ღმრთისათა დამარხვასა უდებჰყოფდეს და აბ\რაჰამს
Line: 3    
ხოლო აჴსენებდეს ზედაჲსზედა სიქადულად მათდა და ჰგონებ\დეს
Line: 4    
მისისა მის სათნოებისაგან განმართლებად. ამისთჳს უჩუენებს,
Line: 5    
ვითარმედ არა ესევითარსა ზედა ჯერ არს სიქადული, არამედ თავით
Line: 6    
თჳსით მოგებაჲ სათნოებისაჲ. ამას ყოველსა ზედა სხუასაცა საქმესა
Line: 7    
შეჰმზადებს, რაჲთა უჩუენოს, ვითარმედ ყოველნი თანამდებ იყვნეს
Line: 8    
ცოდვასა: შვილნიცა და მშობელნი, რამეთუ, აჰა ესერა, მამათმთავარი
Line: 9    
იგი მათი, სახელოანი იუდა, რომლისაგანცა იუდეან ეწოდა ჰურიათა,
Line: 10    
არამცირესა ბრალსა შთავარდა, რამეთუ წარმოდგომილ არს თამარ
Line: 11    
შესმენად სიძვისა მისისა. ეგრეთვე დავით სიძვითა მით მრუშებისაჲთა
Line: 12    
ურიისა ცოლისაგან შვა სოლომონი. კუალად სოლომონისთჳს არცა საჴ\მარ
Line: 13    
არს თქუმად, რამეთუ ყოველთა მიერ საცნაურ არს.

Line: 14       
ხოლო უკუეთუ დიდთა მათ და სახელოანთა ვერ დაიმარხეს რჩუ\ლი,
Line: 15    
უნდოთა და უდარესთათჳს რაჲ საძიებელ არს? ვინაჲთგან უკუე
Line: 16    
ვერვინ აღასრულა რჩული, ჩანს, ვითარმედ ყოველთა ცოდეს და ბრა\ლეულ
Line: 17    
და დასასჯელ იქმნეს. ამისთჳს უკურნებელ რაჲ იქმნნეს კაცნი,
Line: 18    
საჴმარ იყო წამალი ძლიერი, ესე იგი იყო მოსლვაჲ ქრისტესი. ხოლო
Line: 19    
ათორმეტნივე ძენი იაკობისნი აჴსენნა, რაჲთა ამითცა მშობელთათჳს
Line: 20    
ზუაობაჲ ჰურიათაჲ დაჰჴსნას; რამეთუ მრავალნი ძენი იაკობისნი მჴე\ვალთა
Line: 21    
ნაშობნი იყვნეს, არამედ განყოფილებამან მან მშობელთამან
Line: 22    
შვილთა შორის განყოფილებაჲ არა შემოიღო, არამედ ყოველნივე სწო\რად
Line: 23    
იქმნნეს მამათმთავარ და ტომთა წინამძღუარ. ხოლო ესე ეკლესი\ისაჲ
Line: 24    
არს წესი, ესე ჩუენისა ამის სარწმუნოებისა არს განგებაჲ, რომლისა
Line: 25    
წესი და სახე პირველითგან მოესწავებოდა. ამისთჳს გინათუ მონაჲ
Line: 26    
ხარ, გინათუ აზნაური, არცა რაჲ სარგებელი გაქუს აზნაურებისაგან,
Line: 27    
არცა რაჲ სავნებელი -- მონებისაგან, არამედ ერთი არს საძიებელ --
Line: 28    
შიში ღმრთისაჲ და დამარხვაჲ მცნებათა მისთაჲ. გარნა პირველსავე
Line: 29    
სიტყუასა მოვიდეთ: "ხოლო იუდა შვა ფარეზ და ზარა თამარისგან".
Line: 30    
წინამდებარისა ამის პირისათჳს ჴელყო სიტყუად მშობელთათჳს იოსე\ბისთა,
Line: 31    
რაჲთა მის მიერ ქალწულისაცა მშობელნი საცნაურ ყვნეს სამ\ართლად
Line: 32    
აჴსენა ფარეზ, ხოლო ზარა რაჲსათჳსღა შემოიღო შორის?
Line: 33    
ესე ამისთჳს, რამეთუ მოიწია რაჲ ჟამი შობისა თამარისი, პირველ გამო\ყო
Line: 34    
ჴელი ზარა; იხილა რაჲ ესე აღმქუმელმან, გამოაბა ჴელსა მეწამუ\ლი,
Line: 35    
რაჲთა საცნაურ იყოს, თუ რომელი არს პირმშოჲ; და ვითარცა გა\მოაბა
Line: 36    
მეწამული იგი, შეყო კუალად ყრმამან ჴელი და მეყსეულად
Line: 37    
გამოვიდა ფარეზ და მერმედა შვა ზარა. იხილა ესე აღმქუმელმან და
Page: I-51   Line: 1    
განკჳრდა და თქუა: "ვითარ განეღო შენთჳს ღობე, რამეთუ საკჳრველცა
Line: 2    
იყო". აწ იხილე საქმისა ამის ძალი, რამეთუ არა ცუდად აღწერილ
Line: 3    
არს; თუ არა, რად საჴმარ იყო ამისი აღწერაჲ, ვითარმედ ერთმან მან
Line: 4    
ყრმამან პირველად გამოყო ჴელი და მერმე შეიკრიბა და სხუაჲ იგი
Line: 5    
იშვა? რაჲ არს უკუე სიტყუაჲ ესე? პირველად სახელისაცა თარგმანე\ბაჲ
Line: 6    
ვიხილოთ, რამეთუ ფარეზ გამოითარგმანების "განყოფილებაჲ"
Line: 7    
და "განკუეთაჲ" და კუალად ესეცა გულისჴმავყოთ, ვითარმედ არა ბუ\ნებითი
Line: 8    
საქმე იყო გამოყოფაჲ ჴელისაჲ და კუალად შეკრებაჲ და მე\ორისადა
Line: 9    
გზაცემაჲ გამოსლვად, არამედ მომავალთა და ყოფადთა საქმეთა
Line: 10    
სახე იყო ყრმათა მათ შობაჲ განგებულებით. რამეთუ სხუათაცა თქუეს
Line: 11    
პირველ ჩუენსა, ვითარმედ ორისა მის ერისა სახე იყვნეს ორნი იგი
Line: 12    
ყრმანი; რამეთუ, ვითარცა-იგი პირველ ჴელი გამოყო ერთმან მან და
Line: 13    
კუალად შეიკრიბა და სხუაჲ იგი იშვა და მერმეღა პირველი იგი სრუ\ლიად
Line: 14    
გამოვიდა, ეგრეთ იქმნა ორსა მას ერსა ზედა და ორსა მას
Line: 15    
რჩულსა: რამეთუ მოქალაქობაჲ ესე სახარებისაჲ გამოჩნდა პირველ
Line: 16    
მცირედ ჟამ დღეთა მათ აბრაჰამისთა და კუალად დაიფარა, და მოვიდა
Line: 17    
ერი იგი ისრაჱლთაჲ და რჩული მოსესი, და ამისა შემდგომად სრუ\ლიად
Line: 18    
გამოჩნდა ერი იგი ახალი წესითა მით ახლითა. ამისთჳსცა ამქუ\მელი
Line: 19    
იგი იტყოდა: "ვითარ განეღო შენთჳს ღობე". რამეთუ აზნაურე\ბაჲ
Line: 20    
იგი მოქალაქობისა მის აბრამეანისაჲ დაფარა რჩულმან მან მოსეს\მან.
Line: 21    
და კუალად განაღო ღობე იგი და შუა კედელი სახარებამან ქრის\ტესმან,
Line: 22    
რამეთუ მარადის წერილი ძუელსა მას რჩულსა ღობედ და შუა
Line: 23    
კედელად უწესს, ვითარცა იტყჳს დავით: "დაარღჳე ღობე მისი და
Line: 24    
მოჰყურძნიან მას თანაწარმავალნი გზისანი" ; და ესაია იტყჳს: "ზღუ\დე
Line: 25    
მოვადგი მას"; და პავლე ღაღადებს: "შუვა კედელი ზღუდისაჲ
Line: 26    
მის დაჰჴსნა". სხუათა კუალად ესრეთ თქუეს, ვითარმედ: რომელმან\იგი
Line: 27    
ჴელი გამოიღო პირველ, სახე იყო ძუელისა რჩულისაჲ, და მერმე
Line: 28    
უკუიქცა და უმრწემესი იგი პირმშო იქმნა და მისი იგი შუა კედელი
Line: 29    
და ღობე დამაყენებელი განკუეთა, რომელ იყო სახე ახლისა ამის
Line: 30    
რჩულისაჲ. ჰხედავა, ვითარ არა ცუდად აჴსენა საქმე იგი იუდაჲსი?
Line: 31    
ამისთჳს რუთს და თამარს სახელსდებს, რომელთაგან ერთი იგი უცხო\თესლი
Line: 32    
იყო და მეორე მეძავი, რაჲთა სცნა, ვითარმედ ყოველთა ბო\როტთა
Line: 33    
ჩუენთა დაჴსნად მოვიდა ქრისტე. რამეთუ არა შჯად მოვიდა,
Line: 34    
არამედ -- კურნებად. ვითარცა უკუე მამათმთავართა მათ დედანი იგი
Line: 35    
მეძავნი შეირთნეს, ეგრეთვე ღმერთმან ბუნებაჲ იგი მეძავქმნილი შე\იერთა
Line: 36    
თავსა თჳსსა. ვითარცა-იგი წინაწარმეტყუელნი პირველითგან
Page: I-52   Line: 1    
იტყოდეს შესაკრებელისათჳს ჰურიათაჲსა, ვითარმედ: "სიძვით ისიძვა;
Line: 2    
და კუალად: პირი მეძვისაჲო მოიგე, შენ, ერო ჩემო". არამედ იგი შე\საკრებელი
Line: 3    
უმადლო იქმნა სიძისა მის მიმართ უკუდავისა და ეშმაკსა
Line: 4    
შეერთო, ხოლო ეკლესიაჲ ერთგზის განთავისუფლდა რაჲ წესთა მათგან
Line: 5    
მამულთა და შეერთო მეუფესა თჳსსა, განუყოფელად ეგო სიძისა მის\გან,
Line: 6    
რომელი შუენიერ არს ხილვითა უფროჲს ყოველთა დაბადებულ\თა.
Line: 7    
აწ იხილე რუთ სახედ ეკლესიისა. იგი უცხოთესლი იყო და ფრიად
Line: 8    
გლახაკი, არამედ იხილა რაჲ იგი ბოოზ, არცა სიგლახაკე შეურაცხყო,
Line: 9    
არცა უცხოთესლთა შვილებაჲ მოიძაგა. ეგრეთვე ქრისტემან შეიწყნარა
Line: 10    
ეკლესიაჲ წარმართთაგან და სიგლახაკისაგან ფრიადისა, და ზიარყო
Line: 11    
იგი კეთილთა მათ მიუთხრობელთა. ხოლო ვითარცა-იგი რუთს უკუე\თუმცა
Line: 12    
არა დაეტევა სახლი თჳსი და ნათესავნი და ყოველივე მამული,
Line: 13    
ვერმცა მიმთხუეულ იყო ესევითარსა მას მეუღლესა, ეგრეთვე ეკლესია\მან,
Line: 14    
დაუტევნა რაჲ წესნი იგი და ჩუეულებანი მამულნი, მაშინ იგი
Line: 15    
საყუარელ იქმნა სიძისა მის, ვითარცა წინაწარმეტყუელი ეტყჳს მას:
Line: 16    
"დაივიწყე ერი შენი და სახლი მამისა შენისაჲ და სთნდეს მეუფესა
Line: 17    
სიკეთე შენი". რამეთუ ეკლესიასა მას წარმართთასა ეტყჳს ესრეთ
Line: 18    
დავიწყებად წესთა მათ მამულთა და ჩუეულებათა საწარმართოთა,
Line: 19    
რაჲთა ესრეთ სთნდეს იგი მეუფესა. ესრეთ ქმნა რუთცა, ამისთჳსცა
Line: 20    
დედა მეფეთა იქმნა, რამეთუ მისგან იშვნეს მშობელნი დავით მეფისა\ნი.
Line: 21    
ამის ესევითარისათჳს აჴსენნა დედანი ესე, რაჲთა ზუაობაჲცა ჰუ\რიათაჲ
Line: 22    
დაამდაბლოს და ასწაოს არა სიქადული მშობელთათჳს. რამე\თუ
Line: 23    
დავითს, მეფესა მას და წინაწარმეტყუელსა, არა სირცხჳლ უჩნდა
Line: 24    
ესე. და ნანდჳლვე არაჲ არს არცა სიკეთისაგან მშობელთაჲსა სარგე\ბელი,
Line: 25    
არცა სიხენეშისაგან სავნებელი, არამედ კაცადკაცადი თჳსთა
Line: 26    
საქმეთაგან ანუ პატიოსან იქმნების, ანუ შეურაცხ. და რაჲთა ესეცა
Line: 27    
ვთქუა, დაღაცათუ საკჳრველად აღგიჩნდეს, ვითარმედ იგი უმეტესად იქე\ბის,
Line: 28    
რომელი არამოსწრაფეთა მშობელთაგან მოსწრაფე კეთილი იპოოს.


Part: S  
Line: 29  სწავლაჲ

Line: 30 
სიმდაბლისათჳს


Line: 31       
ნუმცა უკუე ვინ იქადის, ანუ ზუაობს დიდებულთა შვილობისათჳს,
Line: 32    
არამედ უფროჲსად სიქადული იგი და აზნაურებაჲ სათნოებათაჲ მო\იგენ
Line: 33    
კცად-კაცადმან; არამედ ნუცამცა სათნოებათათჳს იქადინ, რაჲთა
Line: 34    
არა ფარისეველისა მის განსაცდელი შეემთხჳოს. რამეთუ, რომელსა
Line: 35    
ჰნებავს აღორძინებად საზომი იგი სათნოებათა თჳსთაჲ, შეჰრაციხენ
Page: I-53   Line: 1    
იგინი არარად და მაშინ უმეტესად აღაორძინნეს. თქუნ, ვითარმედ:
Line: 2    
არარაჲ მიძღჳს მე კეთილი ყოვლადვე და იპოოს მოქმედ კეთილისა და
Line: 3    
მუშაკ სათნოებისა. რამეთუ უკუეთუ ცოდვილმან აბრალოს თავსა
Line: 4    
თჳსსა და გულსავსე იქმნას, ვითარმედ ჭეშმარიტად ცოდვათა მრა\ვალთა
Line: 5    
თანამდებ არს და შეუვრდეს ცრემლით უფალსა თხოვად შენ\დობისა,
Line: 6    
განმართლდების, ვითარცა მეზუერე იგი. რავდენ უფროჲსად
Line: 7    
განვმართლდეთ, უკუეთუ მართალნი ვიყვნეთ და შეგუერაცხნენ თავნი
Line: 8    
ჩუენნი ცოდვილად?! უკუეთუ ცოდვილთა სიმდაბლე განამართლებს,
Line: 9    
რომელი-იგი არცა ღირს არს სიმდაბლედ წოდებად, არამედ ლმობი\ერებად,
Line: 10    
უკუეთუ ლმობიერებასა ესე ძალუც ცოდვილთა ზედა, გულის\ჴმაყავთ,
Line: 11    
თუ სიმდაბლემან მართალთა ზედა, ვითარ არა ქმნას საქმე
Line: 12    
დიდი და საკჳრველი. აწ უკუე, მუშაკო სათნოებისაო, ეკრძალე თავსა
Line: 13    
შენსა, რაჲთა არა შეგიჴდეს ზუაობაჲ და ავნო შრომათა შენთა, რაჲთა
Line: 14    
არცა ცუდ იქმნენ ოფლნი შენნი და ამაო იქმნას სრბაჲ შენი და შემ\დგომად
Line: 15    
მრავლისა მის ჭირისა და ბრძოლისა წინააღმდგომთაჲსა იპოო
Line: 16    
შენ ცარიელი. ნუ ზუაობ, ნუცა იქადი. უწყის მეუფემან უმეტეს შენსა,
Line: 17    
უკუეთუ რაჲ კეთილი გიქმნიეს. უკუეთუ სასუმელი წყლისა გრილისაჲ
Line: 18    
მისცე სახელისა მისისათჳს, არცა მას უგულებელსჰყოფს, უკუეთუ
Line: 19    
ერთი დანგი მისცე, არცა მას დაივიწყებს, უკუეთუ სულთითქუნე ოდენ,
Line: 20    
ანუ სხუაჲ რაჲმე მცირედი უნდოჲ ქველისსაქმე ჰქმნა, ყოველსავე სა\ხიერებით
Line: 21    
შეიწყნარებს, ყოვლისათჳსვე სასყიდელსა ჰმარხავს, ყოვე\ვ
Line: 22    
აჴსოვს. რად უკუე გაჴსოვნან შენ ქველისსაქმენი შენნი? რაჲსთჳს
Line: 23    
შემოიღებ მათ შორის და სხუათა მიუთხრობ, ანუ გულსა შინა შენსა
Line: 24    
ჰზუაობ? არა უწყია, ვითარმედ აქებდე თუ თავსა შენსა, ღმერთი არღა\რა
Line: 25    
გაქებს უკუეთუ კულა აბრალებდე თავსა შენსა და შეურაცხ გიჩ\ნდეს,
Line: 26    
მან გაქოს და გადიდოს შენ, რამეთუ არა ჰნებავს დამცირებაჲ
Line: 27    
სათნოებათა შენთაჲ, არამედ უფროჲსად ისწრაფის, რაჲთა მცირეთაცა
Line: 28    
და უნდოთა შრომათათჳს გჳრგჳნოსან გყოს და ეძიებს მიზეზთა მა\რადღე,
Line: 29    
რაჲთა გიჴსნას ჯოჯოხეთისაგან და მოქალაქე გყოს სასუფე\ველისა
Line: 30    
ცათაჲსა. ამისთჳსცა, დაღაცათუ მეათერთმეტესა ჟამსა დღისასა
Line: 31    
ხოლო შურე, სრულსა სასყიდელსა მიგცემს, დაღაცათუ არარაჲ გაქუნ\დეს
Line: 32    
ნაყოფი, ღირსი წყალობისაჲ, იტყჳს: "ჩემთჳს ვიქმო, რაჲთა იდი\დოს
Line: 33    
სახელი ჩემი. სულთითქუნე თუ, გინა ჰცრემლოოდი, შეიწირავს
Line: 34    
ყოველსავე ადრე და მიზეზად ცხორებისა შენისა დაჰმარხავს.

Page: I-54  
Line: 1       
ნუმცა ვზუაობთ უკუე, არამედ გუაქუნდინ უჴმრად თავნი თჳსნი,
Line: 2    
რაჲთა ვიქმნეთ საჴმარ. უკუეთუ საჴმრად შეგერაცხოს თავი თჳსი,
Line: 3    
იქმენ შენ უჴმარ, დაღაცათუ სათნოჲ იყო. უკუეთუ კულა უჴმარ და
Line: 4    
უღირს გაქუნდეს თავი შენი, იქმენ საჴმარ და ღირს, დაღაცათუ უღირ\სი
Line: 5    
იყო და ცოდვილი. ამისთჳს ჯერ არს სრულიად დავიწყებაჲ ქველის\საქმეთა
Line: 6    
და სათნოებათა ჩუენთაჲ. ხოლო თქუას ვინმე, ვითარ შესაძ\ლებელ
Line: 7    
არს დავიწყებაჲ საქმეთა კეთილთაჲ, რომელნი ექმნენ კაცსა?
Line: 8    
არამედ ისმინენ ესევითარისა მის სიტყჳსა მეტყუელმან; რასა იტყჳ,
Line: 9    
კაცო? დღითიდღე სცოდავ ღმრთისა მიმართ შუებითა და გასცხრომითა
Line: 10    
და სხჳთა მრავლითა ცოდვითა და დაგვიწყებიეს ესევითარი ყოველივე,
Line: 11    
ვიდრეღა არცა თუ იცი, რავდენგზის გიცოდავს, და თუ სადა კეთილი
Line: 12    
რაჲმე ჰქმნე, ვერ დაივიწყება? არამედ მიმოდასდებ და ჰქადაგებ და
Line: 13    
მარადის წინაშე თუალთა შენთა არს. დიდი უგუნურებაჲ არს
Line: 14    
ესე და ფრიადი ზღვევაჲ, რამეთუ დავიწყებაჲ ქველისსაქმეთაჲ სა\უნჯე
Line: 15    
არს წარუპარველი; და ვითარცა საფასე ანუ სამკაული, უკუეთუ
Line: 16    
განვჰფინოთ ურაკპარაკთა შორის, მზა არს და ადვილ წარსაპარველად,
Line: 17    
ხოლო დავჰკრძალოთ რაჲ საუნჯეთა შინა უხილავთა, უშიშ ვიქმნებით
Line: 18    
მპარავთაგან, ეგრეთვე ქველისსაქმეთაჲ, უკუეთუ ზედაჲსზედა ვაჴსენებ\დეთ
Line: 19    
და ვქადაგებდეთ, განვამწარებთ უფალსა და აღვსჭურავთ მტერსა
Line: 20    
ჩუენ ზედა და საქმეთა მათ კეთილთა წინა დაუფენთ წარპარვად ჩუენ\გან;
Line: 21    
უკუეთუ კულა არავის შეუნდოთ ხილვად, გარნა მხოლოჲსა მის
Line: 22    
დაფარულთა მხედველისა, გუაქუნდეს ყოველივე დამარხულად საუნ\ჯეთა
Line: 23    
მათ შინა საუკუნეთა.

Line: 24       
აწ უკუე ეკრძალე, კაცო რაჲთა არა შეგემთხჳოს, რაჲ-იგი შე\ემთხჳა
Line: 25    
ფარისეველსა მას. რომელსა ქველისსაქმენი თჳსნი ენასა ზედა
Line: 26    
ეტჳრთნეს. ამისთჳსცა ადვილად წარტაცნა ეშმაკმან. აჴსენებდა სათნო\ებათა
Line: 27    
თჳსთა სიხარულით და ჰგონებდა თუ, მადლობასა შევსწირავ
Line: 28    
ღმრთისა. არამედ არა სთნდა ესე უფალსა, რამეთუ არა მადლობაჲ არს
Line: 29    
ესე ღმრთისაჲ: ყუედრობაჲ სხუათაჲ, ზუაობაჲ შეცოდებულთა ზედა,
Line: 30    
სიქადული ამპარტავანებით. უკუეთუ მადლობაჲ ღმრთისაჲ გნებავს,
Line: 31    
კაცო, აუარებდი მას და აკურთხევდი, ხოლო სხუათა ნუ აბრალობ და
Line: 32    
ჰჴუედნი მოყუასსა. არა არს ესე მადლობაჲ, არამედ ამპარტავნებაჲ.
Line: 33    
გნებავსა მადლობისა სწავლაჲ? ისმინე სამთა მათ ყრმათაჲ: "შეგცოდეთ
Line: 34    
ჩუენ ყოვლითავეჳ ურჩულო ვიქმნენით და განგიდეგით ჩუენ შენგან.
Line: 35    
ვცოდეთ ყოვლითურთ, მცნებათა შენთაჲ არა ვისმინეთ, არცა ვიმარხეთ,
Line: 36    
არცა ვყავთ, ვითარ იგი შენ მამცენ ჩუენ, რაჲთამცა კეთილი მეყო ჩუენ
Page: I-55   Line: 1    
შენგან. აწ ყოველი, რავდენი მოავლინე ჩუენ ზედა და ყოველი, რავდე\ნი
Line: 2    
მიყავ ჩუენ, სამართლისა სასჯელითა ჰყავ". ესე არს ჭეშმარიტი
Line: 3    
მადლობაჲ ღმრთისაჲ, რაჲთა კაცი აღიარებდეს ცოდვათა თჳსთა და
Line: 4    
ჰმადლობდეს ღმერთსა, რომელ სულგრძელ ექმნების. ესრეთ ისწავე,
Line: 5    
ძმაო. მადლობაჲ ღმრთისაჲ და გენებოს რაჲ მადლობისა შეწირვაჲ,
Line: 6    
შეუვრდი უფალსა გულითა შემუსრვილითა, და გონებითა მდაბლითა
Line: 7    
თქუ ესრეთ: "გმადლობ შენ, უფალო, რამეთუ სულგრძელ მექმენ
Line: 8    
აურაცხელთა მათ ცოდვათა ჩემთა ზედა და აქამომდე არარაჲ სატანჯვე\ლი
Line: 9    
მოაწიე შემსგავსებული ურჩულოებათა ჩემთაჲ. ხოლო მე ადრევე
Line: 10    
ღირს ვიყავ განვრდომად პირისა შენისაგან და განქიქებად სოფელსავე
Line: 11    
ამას შინა, მსგავსად ბოროტთა მათ საქმეთა ჩემთა, არამედ მიუთხრო\ბელი
Line: 12    
იგი კაცთმოყუარებაჲ შენი სულგრძელ იქმნა ჩემ ზედა. ამისთჳს
Line: 13    
გმადლობ შენ გლახაკი ესე და უღირსი, დაღაცათუ არა ღირს ვარ,
Line: 14    
არცა შემძლებელ დიდებისმეტყუელებად და მადლობად სახიერებისა
Line: 15    
შენისა". ესრეთ ვიტყოდით ღმრთისა მიმართ. ესრეთ გუაქუნდინ გო\ნებათა
Line: 16    
შინა ჩუენთა, რაჲთა ვპოოთ ღმრთისაგან წყალობაჲ. ნუ სასყი\დელსა
Line: 17    
ვითხოვთ, რამეთუ არარაჲ გუაქუს ღირსი სასყიდლისაჲ; უსას\ყიდლოდ
Line: 18    
ვითხოვდეთ წყალობასა, რამეთუ ამას თუ ვიქმოდით ყოვლი\თა
Line: 19    
გულითა, აღიაროს მან თავი თჳსი თანამდებად წყალობისა ჩუენისა
Line: 20    
და სათნოებათაგან ჩუენთა კიდე სიმდაბლისათჳს მოგუცეს მადლი, რა\მეთუ
Line: 21    
ყოველთა სათნოებათასა უმეტესი არს სასყიდელი იგი სიმდაბლი\საჲ.
Line: 22    
და უკუეთუ ესე არა იყოს, სხუანიცა იგი დაღაცათუ მოვიგნეთ,
Line: 23    
ცუდად ვშურებით. აწ უკუე გუნებავს თუ დიდყოფაჲ სათნოებათა ჩუ\ენთაჲ.
Line: 24    
შევჰრაცხნეთ იგინი არარად და შეჰრაცხნეს იგინი ღმერთმან
Line: 25    
დიდად. შევჰრაცხნეთ თავნი ჩუენნი უღირსად და შემრაცხნეს ღმერ\თმან
Line: 26    
ღირსად, ვითარცა ასისთავი იგი იტყოდა: "უფალო, არა ღირს
Line: 27    
ვარ მე, რაჲთამცა სართულსა ჩემსა ქუეშე შემოხუედ". ამისთჳსცა
Line: 28    
ღირსყო იგი უფალმან და სარწმუნოებაჲ მისი სთნდა ფრიად; და კუ\ალად
Line: 29    
პავლეცა იტყოდა: "არა ღირს ვარ წოდებად მოციქულად".
Line: 30    
ამისთჳსცა თავთა მათ მოციქულთა თანა შეირაცხა და მოძღუარ ყოვ\ლისა
Line: 31    
სოფლისა იქმნა; ეგრეთვე იოვანე წინამორბედი იტყოდა: "არა
Line: 32    
ღირს ვარ განჴსნად საბელსა ჴამლთა მისთასა". ამისთჳს მეგობრად
Line: 33    
სიძისა ეწოდა და ჴელი მისი, რომელი თქუა, ვითარმედ არა ღირს არს
Line: 34    
ჴამლთა შეხებად. თავსა ზედა დაიდვა ქრისტემან; ეგრეთვე პეტრე
Page: I-56   Line: 1    
თქუა: "განვედ ჩემგან, რამეთუ კაცი ცოდვილი ვარ მე, უფალო";
Line: 2    
ამისთჳსცა საფუძველ ეკლესიისა იქმნა. რამეთუ არარაჲ ესრეთ სათნო
Line: 3    
არს ღმრთისა, ვითარ კაცი მდაბალი, რომელსა აქუნდეს თავი თჳსი
Line: 4    
უცოდვილეს ყოველთა. ესე არს თავი ყოვლისა სიბრძნისაჲ. ესევითარი
Line: 5    
იგი მდაბალი და შემუსრვილი არაოდეს ზუაობნ, არა განრისხნებინ, არა
Line: 6    
შეიწუებინ შურითა მოყუსისაჲთა, არცა სხუანი იგი ვნებანი ეუფლნიან
Line: 7    
მას, არამედ ყოველნივე სიმდაბლემან და მისმან მან ნაშობმან გლოა\მან
Line: 8    
განიოტის სულისაგან, რამეთუ იგლოვნ თუ ვინმე ჴორციელთა საქ\მეთათჳს,
Line: 9    
სიკუდილისათჳს თჳსთაჲსა, ანუ წარწყმედისათჳს მონაგებთა\ჲსა,
Line: 10    
ანუ ესევითარისა რაჲსათჳსმე, გლოამან მან იოტნის ყოველნი
Line: 11    
ვნებანი სულისა მისისაგან ჟამსა მას. რავდენ უფროჲსად, ვიგლოვდეთ
Line: 12    
რაჲ ცოდვათა ჩუენთათჳს და იქმნას გლოვაჲ იგი საწურთელ სამარიდი\სო
Line: 13    
ჩუენ შორის. ივლტოდინ ყოველნივე ვნებანი ჩუენგან. იხილე და\ვით,
Line: 14    
მოიგო რაჲ სიმდაბლე და გლოაჲ ცოდვისა მისთჳს, ვითარ ჟამსა
Line: 15    
მას განსაცდელისა მისისასა, რაჟამს სდევნიდა ძჱ იგი განდგომილი,
Line: 16    
წარმოდგა ერთი ვინმე შეურაცხი და უნდოჲ კაცი, ურცხჳნოჲ იგი სემჱ
Line: 17    
და ურიდად აგინებდა მას და აყუედრებდა. ხოლო იგი არა განრისხნა,
Line: 18    
არცა სიტყუა უგო, რამეთუ სიმდაბლესა და გლოასა აღმოეფხურა სუ\ლი
Line: 19    
მრისხონებისაჲ მისგან. ამისთჳსცა ინება რაც ერისთავმან მან მის\ლვაჲ
Line: 20    
და მოკლვაჲ უკეთურისა მის, არა შეუნდო დავით, არამედ იტყო\და,
Line: 21    
ვითარმედ: "ღმერთმან უბრძანა მას ესევითარისა სიტყუად". და
Line: 22    
კუალად სხუასა ადგილსა ეტყოდეს რაჲ მღდელნი, რაჲთა კიდობანსა
Line: 23    
მას მის თანა ავლებდეს. არა ჯერიჩინა, არამედ უღირსად შეჰრაცხა თა\ვი
Line: 24    
თჳსი და თქუა: "უკუეთუ მიჴსნას ღმერთმან განსაცდელთა ამათგან,
Line: 25    
გიხილო შუენიერებაჲ მისი ტაძარსა შინა. ხოლო მრქუას თუ, ვითარ\მედ
Line: 26    
არა გინებე შენ, იყავნ ჩემ ზედა, რაჲ-იგი სათნო არს მის წინაშე".

Line: 27       
იხილეა გული შემუსრვილი? და კუალად რაჲ-იგი საულს ზედა ქმნა
Line: 28    
ერთ და ორ გზის, არა დიდი იგი საზომი სრულებისაჲ აჩუენაა? რამეთუ
Line: 29    
არა ძუელსა ოდენ რჩულსა წარჰჴდა. არამედ მცნებათაცა სახარებისათა
Line: 30    
მიეახლა. არა შურს იგებდა, არა განრისხნებოდა, არამედ ყოველსავე
Line: 31    
მადლობით შეიწყნარებდა ღმრთისაგან. ამისთჳსცა კუალად აბესალომის
Line: 32    
ზე ხედვიდა რაჲ ურჩულოსა მას მამისა მბრძოლსა, ძმისა მკლველსა,
Line: 33    
მაგინებელსა და ბილწსა მჯდომარედ საყდართა სამეუფოთა და თავსა
Line: 34    
თჳსსა მეოტად, შეურაცხად და ნაკლულევანად. არა დაბრკოლდა. არცა
Line: 35    
იდრტჳნა. არამედ იტყოდა: "უკუეთუ ესე სათნო არს ღმრთისა, რაჲთა
Page: I-57   Line: 1    
იგი მეფობდეს და იშუებდეს და მე ვიდევნებოდე, მადლიერ ვარ და
Line: 2    
შემიწყნარებიეს არა ქმნა, ვითარცა მრავალნი ჩუენგანნი იქმან: მო\იწიოს
Line: 3    
რაჲ მათ ზე მცირედი ჭირი, ანუ განსაცდელი, მეყსეულად
Line: 4    
დრტჳნვიან და შურნ სხუათაჲ, რომელნი დღეკეთილობასა შინა იხილ\ნიან
Line: 5    
და შუებასა. არამედ დავით არა ესრეთ იყო, არა დრტჳნვიდა, არა
Line: 6    
განრისხნებოდა და არცა შეიწუებოდა შურითა. ამისთჳსცა თქუა ღმერთ\მან:
Line: 7    
"ვპოე დავით, და იესესი, კაცი გულითადი ჩემი". ესევითარი სიმ\დაბლჱ
Line: 8    
და შემუსრვილობაჲ ჩუენცა მოვიგოთ, ვიქმნეთ ყოველსავე ზე\და
Line: 9    
მადლის შემწირველ ღმრთისა, ვიქმნეთ მშჳდ და მდაბალ, ვითარცა
Line: 10    
იტყჳს უფალი: "ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშჳდ ვარ და მდაბალ გუ\ლითა
Line: 11    
და ჰპოოთ განსუენებაჲ სულთა თქუენთაჲ". აწ უკუე, რაჲთა
Line: 12    
ამასცა სოფელსა და მასცა საუკუნესა ვპოოთ განსუენებაჲ, მოვიგოთ
Line: 13    
სიმდაბლჱ, დედაჲ იგი ყოველთა სათნოებათაჲ, დავჰნერგოთ იგი სულ\თა
Line: 14    
ჩუნნთა შინა, რაჲთა ზღუაჲცა ესე ამის სოფლისაჲ დაუნთქმელად
Line: 15    
წიაღვლოთ და მყუდროსა მას ნავთსაყუდელსა ღირს ვიქმნეთ შესლვად
Line: 16    
მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა,
Line: 17    
რომლისა არს დიდებაჲ და სიმტკოცჱ თანა მამით და სულით წმიდი\თურთ,
Line: 18    
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.