TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 4
Previous part

Chapter: 4  
گفتار اندر ستايش خواجه ابو نصر منصور بن مهمد


Strophe: 1  
Verse: a   چو ايزد بنده اى را يار باشد
Verse: b  
دو چشم دولتش بيدار باشد

Strophe: 2  
Verse: a  
ز پيروزى به دست آرد همه کام
Verse: b  
ز به روزى به چنگ آرد همه نام

Strophe: 3  
Verse: a  
کجا چيزى بود زيبا و شهوار
Verse: b  
کجا مردى بود شايستهء کار

Strophe: 4  
Verse: a  
دهد يزدان بدان بنده سراسر
Verse: b  
که او باشد بدان هنواره در خور

Strophe: 5  
Verse: a  
بدين گونه که داد اکنون به سلطان
Verse: b  
گزين از هرچه تو دانى به گيهان

Strophe: 6  
Verse: a  
همه مردان در گاهش چنانند
Verse: b  
که با ايشان دگر مردان زنانند

Strophe: 7  
Verse: a  
وليکن هست ازيشان نامدارى
Verse: b  
دليرى کاردانى هوشيارى

Strophe: 8  
Verse: a  
حکيمى زير کى مرد آزمايى
Verse: b  
کريمى نيکخويى نيك رايى

Strophe: 9  
Verse: a  
سخنگويى سخندانى ظريفى
Verse: b  
هنرمندى هنرجويى لطيفى

Strophe: 10  
Verse: a  
کجا در گاه سلطان را عميدست
Verse: b  
به هر کارى و هر حالى حميدست

Strophe: 11  
Verse: a  
به پيروزى و بهروزى مؤيّد
Verse: b  
ابونصراست و منصور و محمد

Strophe: 12  
Verse: a  
خداوندى که از نيکى جهانيست
Verse: b  
دُرو راى بلندش آسمانيست

Strophe: 13  
Verse: a  
ازين گيتى سوى دانش گرايد
Verse: b  
ز دانش يافتن رامش فزايد

Strophe: 14  
Verse: a  
هميشه نام نيکو دوست دارد
Verse: b  
ابى حقى که باشد حق گزارد

Strophe: 15  
Verse: a  
کم آزار است و بر مردرم فروتن
Verse: b  
مرو را الجرم کس نيست دشمن

Strophe: 16  
Verse: a  
چرا دشمن بود آنرا که جانس
Verse: b  
همى بخشايد از خواهندگانش

Page of edition: 17 
Strophe: 17  
Verse: a  
خرد را پيش خود دستور دارد
Verse: b  
دل از هر ناپسندى دور دارد

Strophe: 18  
Verse: a  
هر آوازى بداند چون سليمان
Verse: b  
هزاران ديو را دارد به فرمان

Strophe: 19  
Verse: a  
به رادى هست از حاتم فزونتر
Verse: b  
به مردى بهترست از رستم زر

Strophe: 20  
Verse: a  
چنان گويد زبان هفت کضور
Verse: b  
که گويى زان زمينش بود گوهر

Strophe: 21  
Verse: a  
طرازى ظنّ برد کاو از طرازست
Verse: b  
حجازى نيز گويد از حجازست

Strophe: 22  
Verse: a  
چو نثر هر زبانش خوشتر آيد
Verse: b  
به نظم آن زبان معجز نمايد

Strophe: 23  
Verse: a  
درى و تازى و ترکى بگويد
Verse: b  
به الفاظى که زنگ از دل بضويد

Strophe: 24  
Verse: a  
دو شمشيرست ز الماس و بيانش
Verse: b  
يکى در دست و ديگر در دهانش

Strophe: 25  
Verse: a  
يکى گاه هنر خارا گذارإد
Verse: b  
يکى گاه سخن دانش نگارد

Strophe: 26  
Verse: a  
بسا گُردا کزان گشته ست پيچان
Verse: b  
بسا جانا کزين گشته ست بى جان

Strophe: 27  
Verse: a  
که و مه لشکر سلطان عالم
Verse: b  
به جان وى خورند سوگند محکم

Strophe: 28  
Verse: a  
چو با کهتر ز خود، سازد پدروار
Verse: b  
چو با مهتر، همى سازد پسروار

Strophe: 29  
Verse: a  
بدو با همسران مثل برادر
Verse: b  
نباشد زادمردى زين فزونتر

Strophe: 30  
Verse: a  
زهر فن گرد او جمع حکيمان
Verse: b  
خطيبان و دبيران و اديبان

Strophe: 31  
Verse: a  
ز هر شهرى بدو گرد آمدستند
Verse: b  
به بحر جود او غرقه شدستند

Strophe: 32  
Verse: a  
اگر او نيستى ما را خريدار
Verse: b  
نبودى شاعرى را هيچ مقدار

Strophe: 33  
Verse: a  
و گر چه شاعرى باشد نه دانا
Verse: b  
بسى احسنت و زه گويد به عمدا

Strophe: 34  
Verse: a  
يکى از بهر آن تا کاو شود شاد
Verse: b  
دگر تا بيشتر بايد عطا داد

Page of edition: 18 
Strophe: 35  
Verse: a  
ز مشرق تا به مغرب کار گيهان
Verse: b  
به زير امر و کردست سلطان

Strophe: 36  
Verse: a  
بروبر نيست چندان رنج از اين کار
Verse: b  
که از يك جام مى بر دست ميخوار

Strophe: 37  
Verse: a  
بزرگا جود دادار جهان بين
Verse: b  
که بخشد مردمى راا فصل چندين

Strophe: 38  
Verse: a  
الا تا در جهان کون و فسادست
Verse: b  
وزيشان خاك مبادا و معادست

Strophe: 39  
Verse: a  
بقا باد اين کريم نيکخو را
Verse: b  
بر افزون باد جاه و دولت او را

Strophe: 40  
Verse: a  
هميشه بخت او پيروز گرباد
Verse: b  
به پيروزى و نيکى نامور باد

Strophe: 41  
Verse: a  
متابع باد او را ملك گيهان
Verse: b  
موافق باد وى را فرّ يزدان




Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.