TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 2
Previous part

Chapter: 2  
گفتر اندر ستايش محمد مصطوفى عاليه السلام


Strophe: 1  
Verse: a   کنون گويم ثناهاى پيمبر
Verse: b   که ما را سوى يزدانست رهبر

Strophe: 2  
Verse: a   چو گمراهى ز گيتى سر بر آورد
Verse: b   شب بى دانشى سايه بگسترد

Strophe: 3  
Verse: a   بيامد ديو و دام کفر بنهاد
Verse: b   همه گيتى بدان دام اندر افتاد

Strophe: 4  
Verse: a   ز غمرى هر کسى چون گاو و خر بود
Verse: b   همه چشمى و گوشى کور و کر بود

Strophe: 5  
Verse: a   يکى ناقوس در دست و چليپا
Verse: b   يکى آتش پرست و زند و استا

Strophe: 6  
Verse: a   يکى بت را خداى خويش کرده
Verse: b   يکى خورشيد و مه را سجده برده

Strophe: 7  
Verse: a   گرفته هر يکى راه نگونسار
Verse: b   که آن ره را به دوزخ بوده هنجار

Strophe: 8  
Verse: a   به فصل خويش يزدان رحمت آورد
Verse: b   ز رحمت نور در گيتى بگسترد

Strophe: 9  
Verse: a   بر آمد آفتاب راست گويان
Verse: b   خجسته رهنماى راه جويان

Strophe: 10  
Verse: a   چراغ دين ابوالقاسم محمد
Verse: b   رسول خاتم و ياسين و احمد

Strophe: 11  
Verse: a   به پاکى سيد فرزند آدم
Verse: b   به نيکى رهنماى خلق عالم

Strophe: 12  
Verse: a   خدا از آفرينش آفريدش
Verse: b   ز پاکان و گزينان بر گزيدش

Strophe: 13  
Verse: a   نبوت را بدو داده دو برهان
Verse: b   يکى فرقان و ديگر تيغ بران

Strophe: 14  
Verse: a   سخن گويان از ان خيره بماندند
Verse: b   هنر جويان بدين جان برفشاندند

Strophe: 15  
Verse: a   کجا در عصر او مردم که بودند
Verse: b   فصاحت با شجاعت مى ننودند

Page of edition: 8 
Strophe: 16  
Verse: a   بجو در شعرها گفتار ايشان
Verse: b   ببين در نامها کردار ايشان

Strophe: 17  
Verse: a   سخن شان در فصاحت آبدارست
Verse: b   هنرشان در شجاعت بيشمارست

Strophe: 18  
Verse: a   چنان قومى بدان کردار و گفتار
Verse: b   زبان شان در نثار و تيغ خونبار

Strophe: 19  
Verse: a   چو بشنيدند فرقان از پيمبر
Verse: b   بديدندش به جنگ بدر و خيبر

Strophe: 20  
Verse: a   بدانستند کان هر دو خداييست
Verse: b   پذيرفتنش جان را روشناييست

Strophe: 21  
Verse: a   سران ناکام سر بر خط نهادند
Verse: b   دوال از بند گيتى بر گشادند

Strophe: 22  
Verse: a   ز چنگ ديو بد گوهر برستند
Verse: b   بتان مکه را در هم شکستند

Strophe: 23  
Verse: a   به نور دين ز دوده گشت ظلمت
Verse: b   وز ابر حق فرو باريد رحمت

Strophe: 24  
Verse: a   بشد کيش بت آمد دين يزدان
Verse: b   زمين کفر بستد تيغ ايمان

Strophe: 25  
Verse: a   سپاس و شکر ايزد چون گزاريم
Verse: b   مگر جان را به شکر او سپاريم

Page of edition: 9 
Strophe: 26  
Verse: a   بدين دين همايون کاو به ما داد
Verse: b   بدين رهبر که بهر ما فرستاد

Strophe: 27  
Verse: a   رسول آمد رسالتها رسانيد
Verse: b   جهانى را ز خشم او رهانيد

Strophe: 28  
Verse: a   چه بخشاينده و مشفق خداييست
Verse: b   چه نيکو کار و چه رحمت نماييست

Strophe: 29  
Verse: a   که بر بيچارگى ما ببخضود
Verse: b   رسولى داد و راه نيك بننود

Strophe: 30  
Verse: a   پذيرفتيم وى را به خدايى
Verse: b   رسولش را به صدق و رهنمايى

Strophe: 31  
Verse: a   نه با وى ديگرى انبار گيريم
Verse: b   نه جز گفتار او چيزى پذيريم

Strophe: 32  
Verse: a   به دنيى و به عقبى روى با اوست
Verse: b   بجز اومان ندارد هيچ کس دوست

Strophe: 33  
Verse: a   اگر شمشير بارد بر سر ما
Verse: b   جزين دينى نبايد در خور ما

Strophe: 34  
Verse: a   نگه داريم دين تا روح داريم
Verse: b   به يزدان روح و دين با هم سپاريم

Strophe: 35  
Verse: a   خدايا آنچه بر ما بود کرديم
Verse: b   تن و جان را به فرمانت سپرديم

Strophe: 36  
Verse: a   ز پيغمبر پذيرفتيم دينت
Verse: b   بيفزوديم شکر و آفرينت

Strophe: 37  
Verse: a   و ليکن اين تن ما تو سرشتى
Verse: b   قصاى خويش بر ما تو نوشتى

Strophe: 38  
Verse: a   گرايدون کز تن ما گاه گاهى
Verse: b   پديد آيد خطايى ياگناهى

Strophe: 39  
Verse: a   مزن کردار ما را بر سر ما
Verse: b   مکن پاداش ما را در خور ما

Strophe: 40  
Verse: a   که ما بيچارگان تو خداييم
Verse: b   هميدون ز امتان مصطفاييم

Strophe: 41  
Verse: a   ار چه با گناه بى شماريم
Verse: b   به فصل و رحمت اميدواريم

Strophe: 42  
Verse: a   ترا حوانيم و شايد گر بخوانيم
Verse: b   که ما ره جز به در گاهت ندانيم

Strophe: 43  
Verse: a   کريمان مر صعيفان را نرانند
Verse: b   بحاصه چون به زاريشان بخوانند

Strophe: 44  
Verse: a   کريمى تو بخوان ما را به در گاه
Verse: b   چو خوانيمت به زارى گاه و بيگاه

Strophe: 45  
Verse: a   صعيفانيم شايد گر بخوانى
Verse: b   گنهکاريم شايد گر نرانى

Strophe: 46  
Verse: a   ز تو نشگفت فصل و بردبارى
Verse: b   چنان کز ما جفا و زشتکارى

Page of edition: 10 
Strophe: 47  
Verse: a   ترا احسان و رحمت بيکرانست
Verse: b   شفيع ما هميدون مهربانست

Strophe: 48  
Verse: a   چو پيش رحمت آيد محمد
Verse: b   اميد ما ز فصلت کى شود رد





Next part


This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.