Strophe: 32_[32] | ||
Verse: a | მან ზააქსა მოახსენა: | "შენ თუ მოსუ̂ენება გინდა, |
Verse: b | დღეში ორ-ორს კაცს მოჰკლავდე, | სხვა მის მეტი არა გინდა. |
Verse: c | მათსა ტვინსა გაუკეთებ, | სხვა საჭმელი არ ერგება, |
Verse: d და | როგორც სჭამენ, დაწვებიან, | მოსუ̂ენება შენც გერგება!" |
Strophe: 33_[33] | ||
Verse: a | ორი კაცი მოიყუ̂ანეს, | მოჰკლეს ტვინი ამოართვეს. |
Verse: b | რა აჭამეს გველებს ტვინი, | ყურის ლოკვას ჩამოესხნეს: |
Verse: c | მოისუ̂ენეს, მჴრებზედ დაწვნეს, | დაიძინეს მათ, იამეს, |
Verse: d და | ქება უთხრეს იმ იბლისსა | ჴელ-მწიფესა, ესიამეს. |
Strophe: 34_[34] | ||
Verse: a | ამაშიგან წელიწადი | გამოვიდა, -- დიდი ხანი, |
Verse: b | მძლავრობითა დაიჭირა | საჴელ-მწიფოთ სრულ ერანი, |
Verse: c | ჩინეთიდა მაჩინეთი, | ხატიეთი, თურქისტანი, |
Verse: d და | გველის შიშით ეყმობოდეს, | ვინც ვინ იყოს, შორით, სხვანი. |
Strophe: 35_[35] | ||
Verse: a | გაძალუმდა, მძლავრობითა | მან დაიწყო ავის ქნანი, |
Verse: b | თაყუ̂ანს სცემდეს ჴელ-მწიფენი, | მოდიოდეს სხვაგნით სხვანი, |
Verse: c | მან გაიწყო ტახტ-გვირგვინი, | სავარდედა ტურფასრანი, |
Verse: d და | სრულ ქუ̂ეყანამან შეიპყრო, | ვინცა იყო ტახტოსანი. |
Strophe: 36_[36] | ||
Verse: a | ჯიმშიდს დასძლია ომითა, | აჯობა მისით ხერხითა, |
Verse: b | მართლა არ მოჰკლა წყეულმა, | გაჰკუ̂ეთა შუა ხერხითა!.. |
Verse: c | ტვინით გველები დააძღო | უბედურისა ფერჴითა, |
Verse: d და | აფთიონიცა მან მოჰკლა | არ ჴელ-მწიფურის წესითა! |