Strophe/Paragraph: 89 | ||
Verse/Line: a | მისი ნათქვამი ქებანი | საამბობელად ძნელია, |
Verse/Line: b | თქვა: "ძე არა ჰყავს მეფესა | ცეცხლი სწვავს მით არ ნელია, |
Verse/Line: c | ერთი ქალი ჰყავს, მასთანა | მზის შუქი საწუნელია, |
Verse/Line: d და | მისგან მრავალთა შუქნია | გულსა წვა დაუნელია. |
Strophe/Paragraph: 90 | ||
Verse/Line: a | იგი ხელმწიფობს, მისრეთი | მამასა მიუცემია, |
Verse/Line: b | პირის-პირ ვერვინ ვერ ნახავს, | ან ხმა ვის გაუცემია! |
Verse/Line: c | ღმერთსა ვიმოწმებ: მზეს ზედა | მას ჟამი დაუცემია, |
Verse/Line: d და | შორით მონობენ, დღითი დღე | იქნების გასაცემია." |
Strophe/Paragraph: 91 | ||
Verse/Line: a | მის ქალისა საქებარად | მან იხმარა ენა მეტად, |
Verse/Line: b | გულსა მეცა, გავეშმაგე, | მასვე წამსა გავხე რეტად, |
Verse/Line: c | ვთქვი: მოვკვდეო, არა მგამა, | თუ არ ვიყო მისად მჭვრეტად, |
Verse/Line: d და | ვერა ვირგე, შუქი მისი | ჯერაც მადგა გულსა სვეტად. |
Strophe/Paragraph: 92 | ||
Verse/Line: a | მეფესა ვკადრე: "ეცადე | აწ ჩემსა რასმე რგებასა, |
Verse/Line: b | ნუ თუ მიშოვნო იგი მზე, | დამხსნა ცეცხლისა დებასა".* |
Verse/Line: c | ებრძანა: "ეგე არ ძალმიც, | ვერ გიზამ იმედებასა, |
Verse/Line: d და | ერთი ქალი ჰყავს სამეფოდ, | არ გვიზმენ დანებებასა." |
Strophe/Paragraph: 93 | ||
Verse/Line: a | საწოლს ვიყავ, მომივიდა | მართ ამბავი მეტად ავი; |
Verse/Line: b | ფიცხლავ კაცი გავაპარე, | მოვიკაზმე სამი ნავი,* |
Verse/Line: c | საჭურჭლითა გარდავავსენ, | ჩავსხი კარგი სანახავი, |
Verse/Line: d და | ყოვლისფერი სახელმწიფო | -- საყური და გინდა ტყავი. |
Strophe/Paragraph: 94 | ||
Verse/Line: a | იგი კაცი გავიტანე, | რომე ზღვაში მე მეპოვნა, |
Verse/Line: b | იმედი თქვა, ნურა გაგვა, | მე მაქვს გზისა კარგი ხსოვნა. |
Verse/Line: c | ფიცხლავ წაველ სევდიანი, | ჭირმან ვითცა დამაყოვნა! |
Verse/Line: d და | მონებიცა დავარჩივე, | მაგრამ ბედმან არ მითოვნა. |
Strophe/Paragraph: 95 | ||
Verse/Line: a | ყოვლით კარგა ავემზადე, | საქონლით და მონებითა, |
Verse/Line: b | მენავეთა ბევრი მივეც, | დავამდიდრე ქონებითა. |
Verse/Line: c | ერთსა წელსა ზღვაში ვიყავ | სევდითა და ღონებითა, |
Verse/Line: d და | მისრეთს ვიყავ, მომემატა | ცეცხლი მისის გონებითა. |
Strophe/Paragraph: 96 | ||
Verse/Line: a | მას კაცსა უთხარ: "რა გვმართებს, | იყავ საქმისა რჩევითა". |
Verse/Line: b | მან მითხრა: "სული თქვენგნით მითქს, | ზღვად დანთქმულ ვიყავ მე ვითა, |
Verse/Line: c | მეფეთ სიდიდე თქვენც ნახოთ, | ნუ დაიჯერებთ თქმევითა, |
Verse/Line: d და | ქალი ქვეყანას შუქსა ფენს, | მაგრამ ზეცას ზის მზე ვითა". |
Strophe/Paragraph: 97 | ||
Verse/Line: a | ხელმწიფისა კარსა მიველ, | გამიკვირდა საქციელი, |
Verse/Line: b | ბუკისა და ქოსისაგან | ხმა ისმოდა სატკრციელი, |
Verse/Line: c | მანდატურთა შიშისაგან | ვინ წადგების ხორციელი? |
Verse/Line: d და | ვთქვი: "ქვეყნისას არა გვანან, | ჩამოსულა თუ ციელი". |
Strophe/Paragraph: 98 | ||
Verse/Line: a | ორსა თვესა გარს უარე, ვერ | შეუველ ვერსით ვერა, |
Verse/Line: b | ცხენოსანთა სიმრავლესა | მთა და ბარი მოემტვერა,* |
Verse/Line: c | მე ვჯერვიყავ სადმე მათი | შორით შუქი მომეზვერა. |
Verse/Line: d და | ვერას მივხვდი დაბნედილი, | მექნა, ან რა მამეწვერა? |
Strophe/Paragraph: 99 | ||
Verse/Line: a | ვერვის მივხვდი მე ესეთსა, | კითხვა რამე გამებედა, |
Verse/Line: b | ქალაქს ჩაველ, ლარი გავხსენ, | არცა ვინ ზედ დამიხედა!* |
Verse/Line: c | ვეძებდი, თუ კაცი მეძმო, | ან დიაცი ვინმე მედა, |
Verse/Line: d და | არვინა ჩნდა ჩემი შემწე, | თურმე ბედმა არ მიბედა! |
Strophe/Paragraph: 100 | ||
Verse/Line: a | დღესა ერთსა მოქალაქე | კაცი მოდგა, ვეუცხოვე, |
Verse/Line: b | ფიცხლავ ავდეგ, დავიწვიე: | განაღამცა შემეპოვე", |
Verse/Line: c | რაცა მკითხა, ყველა უთხარ, | უთავმდაბლე, ვესათნოვე, |
Verse/Line: d და | ზღვათა შიგან სიარული, | რად წამოველ, რასთვის მოვე. |
Strophe/Paragraph: 101 | ||
Verse/Line: a | გავემზადე მის ქვეყნისა | მე ამბავთა საკითხველად, |
Verse/Line: b | მართ იგიცა დამიწყნარდა | ყოვლისავე სამბობელად,* |
Verse/Line: c | მითხრა: "მეფედ ქალი არის | კაცთ თვალისა უნახველად, |
Verse/Line: d და | ცხრასა კარსა მხევალნი სცვენ, | ათს-ხადუმნი დგანან მცველად. |
Strophe/Paragraph: 102 | ||
Verse/Line: a | მისი მეფობა მამისგან | აწ ამას დანებებია, |
Verse/Line: b | წიგნად გამოვა ბრძანება, | რაც რამე მონებებია, |
Verse/Line: c | მიღმა პასუხსა ვინ ჰკადრებს, | აროდეს მოხსენებია! |
Verse/Line: d და | სხვანი მეფენი სიდიდით | მარტ ვერვინ შესდარებია. |
Strophe/Paragraph: 103 | ||
Verse/Line: a | სხვა რა გითხრა აქაური, | ანუ ჩემგან რა გერგების? |
Verse/Line: b | ხორციელი კაცთა ტომი | სიახლოვეს ვერ წადგების, |
Verse/Line: c | ერთს თვეშიგან მამა ნახავს, | ფერხზე არც მას აუდგების, |
Verse/Line: d და | მზისა შუქი მის წინაშე | ნათლად არად გამოჩნდების. |
Strophe/Paragraph: 104 | ||
Verse/Line: a | ყოვლს საქმესა შინაურსა | მას მხევალნი მსახურებენ, |
Verse/Line: b | მოახლისა სიმრავლისა | რიცხვით ვერას შეიგებენ, |
Verse/Line: c | წიგნის წიგნით შორიდაღმე | კაცს საქმესა დაუდებენ, |
Verse/Line: d და | არა თურმე სამსახურად, | თავს სიკვდილად გარდუდებენ. |
Strophe/Paragraph: 105 | ||
Verse/Line: a | ექვს თვეში ერთხელ გამოვა | გარეგან სალოცავებსა, |
Verse/Line: b | ხუთის დღის წინათ ყოველგნით | გზას იქმენ დანაცავებსა; |
Verse/Line: c | უნდა, რომ კაცი არსად ჩნდეს | ქალაქსა, არცა ნავებსა, |
Verse/Line: d და | თუ სადმე ნახვენ მხევალნი, | ფიცხლავ დასჭრიან თავებსა. |
Strophe/Paragraph: 106 | ||
Verse/Line: a | ოთხი ათასი მხევალი | წინ ჯოხიანი მძღომია, |
Verse/Line: b | თუ კაცსა ნახვენ მათთანა, | გაუჭირდების ომია, |
Verse/Line: c | თან მიმყოლელთა სიმრავლე, | ვინ იცის, თუ რა ზომია! |
Verse/Line: d და | ლოცვა გათავდეს, მიბრუნდნენ, | ლაშქარი შორეს მდგომია. |
Strophe/Paragraph: 107 | ||
Verse/Line: a | კაცის თვალი მათ ვერ ნახავს, | არც იგინი გაიცდიან, |
Verse/Line: b | ორს ფარსანგსა ხადუმნიცა | მხევალთ წინა მიუდგიან. |
Verse/Line: c | მეფემან და სრულ ლაშქართა | რაც ქალს სწადდის, იგი ყვიან, |
Verse/Line: d და | სული ვისღა შერჩებოდა, | სამსახური ექნა გვიან! |
Strophe/Paragraph: 108 | ||
Verse/Line: a | ამა ქალაქთა უფროსი | ერთი ქალია ქალისა, |
Verse/Line: b | თანაშეზრდილი მის მზისა, | არ რამე ფერ-ნამქრალისა |
Verse/Line: c | პირმოხვეული ჩამოვა | მთვარე, მზის ნაშუქალისა, |
Verse/Line: d და | მისის შიშითა ვის ძალუც | მოპარვა საქონელისა?"* |
Strophe/Paragraph: 109 | ||
Verse/Line: a | ესე მესმა, დავეღონე, | ჭირი უფრო გამიჭირდა, |
Verse/Line: b | მე ვიწოდი, თორემ საქმე | ჩემი არვის არ უკვირდა; |
Verse/Line: c | ლარი გავეც ადვილ ფასად, | რომელიცა ძვირად ღირდა. |
Verse/Line: d და | გულსა ბნელსა არაოდეს | შუქი მზისა არ მიჭვირდა. |
Strophe/Paragraph: 110 | ||
Verse/Line: a | იგი კაცი გამეყარა, | რომ მეპოვნა ფიცრით ზღვასა, |
Verse/Line: b | მარტო დავრჩი სევდიანი, | გული მიხვდა ცეცხლით წვასა; |
Verse/Line: c | დღე და ღამე გაუწყვეტად | ვიძახოდი ვაგლახ, ვასა. |
Verse/Line: d და | ლარს მივცემდი მუნებურთა | და ვკითხავდი სხვადასხვასა. |
Strophe/Paragraph: 111 | ||
Verse/Line: a | არა მესმა არვისაგან | სიტყვა ცეცხლთა დასავსები, |
Verse/Line: b | შორით ვნახე, მოუძღოდა | ქალაქთ უფროსს ხადუმები; |
Verse/Line: c | დავარჩივე ყველა ტურფა, | სტავრა მძიმე, ატლასები, |
Verse/Line: d და | მივართვი და თანა მივყევ, | მეგონა, თუ ვესალმები. |
Strophe/Paragraph: 112 | ||
Verse/Line: a | იგი მთვარე აღარ დადგა, | არცა რა თქვა საუბარი, |
Verse/Line: b | დამიმძიმდა, კვლავ დამიჭკნა | გული ცეცხლთა ნადებარი, |
Verse/Line: c | ხადუმთ უთხრა: "თვით გაჰყიდოს, | არ მაკლია სადებარი!" |
Verse/Line: d და | საქმე ვერსად ვერ გავიღე | მე ღონისა საძებარი. |
Strophe/Paragraph: 113 | ||
Verse/Line: a | ორი წელი დამეყოვნა, | დამეხარჯა რაცა მქონდა, |
Verse/Line: b | მონა ზანგი დამეხოცა, | ზოგს წასასვლად გული ჰქონდა, |
Verse/Line: c | ვხედავდი, რომ სასაუბროდ | მათ ვერავინ ვერ შესწონდა. |
Verse/Line: d და | გული მკვდარი სევდისაგან | კვლავ უფროვე დამიღონდა. |
Strophe/Paragraph: 114 | ||
Verse/Line: a | ბაღი იყო ტურფა რამე, | წაველ ვარდთა სანახავად, |
Verse/Line: b | მარტო ვიყავ, სევდიანი | ვჯე სოფლისა საძრახავად, |
Verse/Line: c | მუნ ტირილი მომეწყინა, | გავხე სულთქმა საახავად, |
Verse/Line: d და | მე სიკვდილსა მივსწურვოდი | სულთა კბილით შემნახავად. |
Strophe/Paragraph: 115 | ||
Verse/Line: a | ნატირებსა, სევდიანსა | მიმეძინა ვარდთა ძირსა, |
Verse/Line: b | კაცი ვინმე მომდგომოდა | ბედისაგან განაწირსა, |
Verse/Line: c | შევბრალოდი, -- კარგსა კაცსა | ყოვლი საქმე კარგა სჭირსა -- |
Verse/Line: d და | გამაღვიძა: რად მოვკვდები, | რად მისცემო თავსა ჭირსა? |
Strophe/Paragraph: 116 | ||
Verse/Line: a | სასაუბროდ არ მიმიშვა, | მან შემატყო გულსა სევდა, |
Verse/Line: b | თავის სახლად წამიყვანა, | სად ბულბული ვარდთა სცევდა.* |
Verse/Line: c | ყველა წვრილად გავიგონე, | რასაც იგი მე მკითხევდა, |
Verse/Line: d და | მეტის-მეტად შევებრალდი, | ჩემი ცეცხლი მასაც სწვევდა! |
Strophe/Paragraph: 117 | ||
Verse/Line: a | მითხრა, გეტყობის, ხარ ვინმე, | ძმაო, კარგისა გვარისა, |
Verse/Line: b | ღმერთს იამების შეწევნა | კაცისა გულმტკივარისა, |
Verse/Line: c | მაგრამ ცუდია ყბედობა | გრძელისა საჩივარისა, |
Verse/Line: d და | შენ მოგცემია საქმობა | საქმისა დაუგვარისა. |
Strophe/Paragraph: 118 | ||
Verse/Line: a | მას მზესთანა სახსენებლად | არ იქნების კაცთა ტომი, |
Verse/Line: b | არვინ იცის, რასათვის სჭირს, | ვერვინ არის მინახდომი, |
Verse/Line: c | კაცთ სახელი არა ითქმის, | დიაცნია წინ წამდგომნი, |
Verse/Line: d და | დამიჯერე, მოითმინე | წვანი გჭირან თუ რა ზომი. |
Strophe/Paragraph: 119 | ||
Verse/Line: a | აწ მიბრუნდი, ნუ წაახდენ | ვაჟობისა ჟამთა, დროსა, |
Verse/Line: b | ნუ გგონია, ეგ სირცხვილად | დაგედების შენ აროსა; |
Verse/Line: c | ვიცი, რომე ვერას ირგებ, | ცუდად იდენ ცრემლთ წყაროსა, |
Verse/Line: d და | თუ მიხვიდე, გაანათლებ | კვლავ მამისა სამყაროსა. |
Strophe/Paragraph: 120 | ||
Verse/Line: a | რა ესე მესმა, შევიქენ | მე გულსა ლახვარხებული, |
Verse/Line: b | მობრუნდა ჩემთვის ღვთისაგან | ბორბალი გარისხებული, |
Verse/Line: c | ზარი გამიხდა, დამეცა | ვით მეხი გამეხებული. |
Verse/Line: d და | დავეცი, დავბნდი უსულოდ, | ვით მკვდარი დანაცრებული. |
Strophe/Paragraph: 121 | ||
Verse/Line: a | კვლავცა მითხრა: მხატვარი ვარ, | ყოვლისფერის დამხატველი, |
Verse/Line: b | მე მეფეთა დიდგვარისა | მორჭმულობით საკვირველი, |
Verse/Line: c | მეცა მჭირდა ეგე სენი, | ცრემლით მერწყო მთა და ველი, |
Verse/Line: d და | ვიცოდი, რომ ვერ ვირგებდი, | თავსა უთხარ მოსაწვრთნელი. |
Strophe/Paragraph: 122 | ||
Verse/Line: a | ერთხელ ვნახე იგი მთვარე | შორით ლოცვას გამოსული, |
Verse/Line: b | გვანდა, კირჩხიბს შენაჯდომი | მზეა მაღრიბს ამოსული, |
Verse/Line: c | მკვდარსა მისი აღადგენდა, | თუ ეყნოსოს, ამო სული. |
Verse/Line: d და | დაბნედასა მივეწურე, | ძლივღა ვიყავ წამოსული. |
Strophe/Paragraph: 123 | ||
Verse/Line: a | სახე დავხატე მე მისი | აჩრდილთა მიმსგავსებითა, |
Verse/Line: b | თვარ ვით იქმნების მისებრივ | კაცთაგან ხელოვნებითა! |
Verse/Line: c | აწ იმა დღითგან ამისგან | ვარ პატიჟთ მოთმინებითა, |
Verse/Line: d და | ამას ვნახავ და გავხდები | ყოვლთ ჭირთა განკურნებითა. |
Strophe/Paragraph: 124 | ||
Verse/Line: a | მოვახსენე: "რადგან ეგე | შენ კაცი ხარ ბრძნად სწავლული, |
Verse/Line: b | დაგიჯერებ, დავბრუნდები, | ვამე, სახელ დაკარგული! |
Verse/Line: c | ერთსა რასმე გეხვეწები, | არ გეწყინოს ჩემგან თქმული: |
Verse/Line: d და | სახე მომეც ჭირთა თმენად | იგი შენგან დახატული". |
Strophe/Paragraph: 125 | ||
Verse/Line: a | ფიცით მითხრა: "სულიც გინდეს, | არცა იგი დაგიჭირო, |
Verse/Line: b | ადგილი ჩნდეს მოხმარებად, | შენთვის თავი გავიწირო, |
Verse/Line: c | მაგრამ ცუდად ნუ მოკვდები, | სჯობს წახვიდე, შენ კერძ ირო". |
Verse/Line: d და | სახე მამცა, თქვა, თუ: "გული | მეცა ბევრჯელ ავიტირო!" |
Strophe/Paragraph: 126 | ||
Verse/Line: a | მან სალაროს შემიყვანა | -- აიღეო, რაცა გინდა, |
Verse/Line: b | არა თქვა, თუ შენი ყოფნა | სახლსა ჩემსა მე მომწყინდა. |
Verse/Line: c | ნუ თუ ღმერთმან მიგიყვანოს, | მამა გაყრას ვით მოგთმინდა? |
Verse/Line: d და | უშენოსა მე დღეითგან | მზემან შუქი დამიბინდა!" |
Strophe/Paragraph: 127 | ||
Verse/Line: a | ოქრო ავიღე, ვაკოცე, | მოვეხვიე იმა ყმასა,* |
Verse/Line: b | ამიტირდა გულმდუღარედ, | ცრემლი ჰქონდა მასცა მზასა; |
Verse/Line: c | მოგვეხვივნეს, დაგვადუმნეს, | -- ნუღარ იქთო მეტსა რასა, |
Verse/Line: d და | გამოვბრუნდი, გავემზადე | წამოსავლად ჩემსა გზასა. |
Strophe/Paragraph: 128 | ||
Verse/Line: a | სამსა დღესა თან გამომყვა, | მაგრამ სწვიდა ცეცხლთა დება, |
Verse/Line: b | მიკვირს, თუ რად შეუყვარდი, | ანუ სჭირდა ჩემი ქება! |
Verse/Line: c | რაზომსაცა გავბრუნდები, | კვლავ უნდოდის თანა ხლება. |
Verse/Line: d და | არ მოვეშვი, შევაქცივე, | არა იყო მისი ნება. |
Strophe/Paragraph: 129 | ||
Verse/Line: a | ერთი წელია მივლია | უგზონი, თუნდა გზიანი, |
Verse/Line: b | მე თქვენსა მოველ ქალაქსა, | კარი დამიხვდა ღიანი; |
Verse/Line: c | შემიტკბეს, კარგა მომეპყრნეს, | არ ვნახო მათი ზიანი! |
Verse/Line: d და | მაგრამ გაცუდდეს საჭვრეტლად | ჩემთვის ვარდნი და იანი". |
Strophe/Paragraph: 130 | ||
Verse/Line: a | რა ომაინ მოისმინა, | მასთან მისვლა არ იმჩივნა, |
Verse/Line: b | უთხრა: "ძმა ხარ დღეის იქით" | - კოცნით ყელსა მოეხვივნა, |
Verse/Line: c | სიტყვა ჰკადრა საადგილო, | სწადს თუ გული არ ატკივნა, |
Verse/Line: d და | "ნურა გაგვა, რადგან მოხველ, | ღმერთმან მტერი მოგიყივნა". |
Strophe/Paragraph: 131 | ||
Verse/Line: a | ფიცხლავ წავიდა ხელმწიფეს | წინაშე საამბობელად, |
Verse/Line: b | ტურფის ენითა უბნობდა | მის ყმისა შესამკობელად: |
Verse/Line: c | "მოსულა ვინმე ჭაბუკი | მნათობთა დამამხობელად". |
Verse/Line: d და | მეფესა გულმან უქადა | მართ მისთვის შესატკბობელად. |
Strophe/Paragraph: 132 | ||
Verse/Line: a | ყველა წვრილად მოახსენა | მისი თავსა გარდახდომა, |
Verse/Line: b | სიარული, ცრემლთა დენა, | ეგზომ ჭირთა ცუდ-წახდომა. |
Verse/Line: c | ბრძანა: "ფიცხლავ მოიყვანეთ, | კარგა გვმართებს ჩვენ დახდომა, |
Verse/Line: d და | ხელმწიფისა შვილი არის, | შეჰფერდების ჩვენთან ჯდომა". |
Strophe/Paragraph: 133 | ||
Verse/Line: a | რა მოვიდა, მეფე ადგა, | ერთმანერთსა ესალამნეს, |
Verse/Line: b | სრულ ლაშქართა მოეწონა, | მას ქებანი უმალ-მალნეს;* |
Verse/Line: c | მეფე ტკბილად ეუბნების, | სწადს, თუ გული დაუამნეს. |
Verse/Line: d და | მას დღე ლხინით გაიყარნეს, | ჩანგთ მკვრელთანი შეაღამნეს. |
Strophe/Paragraph: 134 | ||
Verse/Line: a | სარიდან უთხრა: "მიყვარხარ, | მოწმად მყავს ზესთა ზენია". |
Verse/Line: b | ვერავინ სჯობდეს, შვენოდეს | ფერმიხდით სინაზენია, |
Verse/Line: c | მაგრამ ომაინ მხედველთა | უებროდ ამაზრზენია. |
Verse/Line: d და | დედოფალი და ასული | მოდგეს, საჭვრეტლად მზენია. |
Strophe/Paragraph: 135 | ||
Verse/Line: a | სამს დღეს სმა იყო, არა ჩნდა | კაცთ სიმრავლისად კარი სად, |
Verse/Line: b | მერმე მოიღეს ფეშქაში | სიმრავლე მიუმხდარისად; |
Verse/Line: c | ზღვათ მეფის შვილი მორჭმისა | ჩვეული მსგავსად გვარისად, |
Verse/Line: d და | ზოგთა თქვეს სიტყვა საქებრად | ომაინს შესადარისად. |
Strophe/Paragraph: 136 | ||
Verse/Line: a | მუნით ადგნენ, წამოვიდნენ | მოცინარნი, არ პირწბილნი, |
Verse/Line: b | მათ ორთავე გარდმოეღოთ | მზისა შუქი ოთხი წილნი, |
Verse/Line: c | სხვათ მნათობთა აჯობებდა | მიდგომილნი მათი ჩრდილნი, |
Verse/Line: d და | ერთად დასხდნენ, მოახსენეს | საუბარი, სიტყვა-ტკბილნი.* |
Strophe/Paragraph: 137 | ||
Verse/Line: a | ომაინ ჰკითხა: "რა გინდა, | რა გაქვს წადილი გულისა? |
Verse/Line: b | ძებნა გწადიან საქმისა | მის ერთხელ დაკარგულისა, |
Verse/Line: c | აწ გაგიშვია სურვილი | მისგან გულს დანერგულისა? |
Verse/Line: d და | მითხარ, ხმარება წესია | კაცის თავს-გარდაგულისა!" |
Strophe/Paragraph: 138 | ||
Verse/Line: a | მან უთხრა: "ჩემი მოლხენა | წიგნსაცა არსად სწერია, |
Verse/Line: b | შენ რად გაგსაჯო ბედკრულმან, | -- სოფელი ჩემი მტერია! |
Verse/Line: c | მისრული საქმე წამსვლია | ფერხთქვეშე, ვითა მტვერია. |
Verse/Line: d და | რასაცა მიზამ, შენ იცი! | -- სხვა სხვისა მეცნიერია!" |
Strophe/Paragraph: 139 | ||
Verse/Line: a | კაცი მოვიდა ომაინს | წინაშე მაწვევარია, |
Verse/Line: b | დედოფალს ეთქვა: "შორს მყოფთა | გულსა გვაქს სატკივარია, |
Verse/Line: c | ჩვენცა გვიამბე მის ყმისა | თქვენთანა საჩივარია, |
Verse/Line: d და | ვინ გიპოვნია, რა კაცი, | ანუ ვის ტომთა გვარია?" |
Strophe/Paragraph: 140 | ||
Verse/Line: a | ფიცხლავ წავიდა ომაინ | პირითა მოცინარითა. |
Verse/Line: b | დედოფალი ჯდა ელვითა | მნათობთა მაწყინარითა, |
Verse/Line: c | გვერდსა იახლა ასული, | მზებრ შუქთა ნაფენარითა. |
Verse/Line: d და | მან გაახარა ამბითა | მის ყმისა ნაუბარითა. |
Strophe/Paragraph: 141 | ||
Verse/Line: a | ძე გვერც უზის და იგინი | მართ მზისა მსგზავსად შვენოდეს, |
Verse/Line: b | მოახსენებდა ამბავსა, | რაცა მას მისგან სმენოდეს -- |
Verse/Line: c | გზათა სიგრძე და სასჯელი, | ან რაცა მისგან სწყენოდეს. |
Verse/Line: d და | მათ უთხრეს: "სახე შენ სთხოვე, | თუ მას აღარა ლხენოდეს?" |
Strophe/Paragraph: 142 | ||
Verse/Line: a | ომაინ ჰკადრა დედასა | სიტყვითა მუნ წყნარებითა: |
Verse/Line: b | "მე იმა ყმისა სიკეთე, | ნეტარ, რითა ვთქვა ქებითა? |
Verse/Line: c | აწ მე ვარ თქვენსა წინაშე | საქმისა მოაჯებითა, |
Verse/Line: d და | ჩემი და მივცეთ, ვეჭვ, რომე | იქნების ღვთის განგებითა". |
Strophe/Paragraph: 143 | ||
Verse/Line: a | კვლავცა ჰკადრა: "მოგახსენო | აწცა სიტყვა მე მართალი, |
Verse/Line: b | იმა ყმისა სიკეთისა | მე ვერა ვთქვა ნაათალი, |
Verse/Line: c | ჭირსა ცუდათ ნუ წაუხდენთ, | -- ღმერთსა უყვარს სამართალი! |
Verse/Line: d და | ვიცი, თქვენცა მოიწონოთ, | როდეს ნახოთ მობურთალი". |
Strophe/Paragraph: 144 | ||
Verse/Line: a | დედოფალმან მოახსენა | მეფეს ძისა ნაუბარი, |
Verse/Line: b | მან ბრძანა, თუ: "მეცა ვიყავ | აზრით რასმე შემტყობარი, |
Verse/Line: c | კარგად უთქვამს, დიდ გვარია, | მერმე ბრძენთა საქებარი, |
Verse/Line: d და | დია მივსცეთ, თვალთა მისთა | დაშრტეს ცრემლთა საგუბარი". |
Strophe/Paragraph: 145 | ||
Verse/Line: a | დედოფალმან მოახსენა | მეფეს ძისა ნაუბარი, |
Verse/Line: b | მან ბრძანა, თუ: "მეცა ვიყავ | აზრით რასმე შემტყობარი, |
Verse/Line: c | კარგად უთქვამს, დიდ გვარია, | მერმე ბრძენთა საქებარი, |
Verse/Line: d და | დია მივსცეთ, თვალთა მისთა | დაშრტეს ცრემლთა საგუბარი".* |
Strophe/Paragraph: 146 | ||
Verse/Line: a | ომაინ მივა, ზღვათ მეფის | შვილი წინ მოეგებისა, |
Verse/Line: b | უთხრა, თუ: "გითხრობ ამბავსა, | შენგან არ შეიგებისა, |
Verse/Line: c | თუ ვერა ირგოს მიჯნურმან, | ცუდად რად გარდიგებისა? |
Verse/Line: d და | კაცთ თურმე იგი მიხვდების, | რაც ცაში გარიგდებისა.* |
Strophe/Paragraph: 147 | ||
Verse/Line: a | წყალობად პოვნა მე შენი | ღვთისაგან გამდიდებია,* |
Verse/Line: b | მოყვრობა გვინდა ჩვენ შენი, | არ ცუდი ნაქადებია. |
Verse/Line: c | ასული მოგცა მეფემან, | ვინ მზის შუქს დაჰქადებია, |
Verse/Line: d და | აწ მე მის მეტი არა მყავს | ძმები და არცა დებია". |
Strophe/Paragraph: 148 | ||
Verse/Line: a | რა მოისმინა, წინაშე | მან მიწას დასდვა თავია, |
Verse/Line: b | ჰკადრა, თუ: "შენი სიკეთე | ღვთისაგან განათავია, |
Verse/Line: c | მაგას ვით ვღირსვარ, მე ჭირნი | ლხინს მექნას განართავია, |
Verse/Line: d და | შენის ბედითა ზღვათ მეფე | კვლავ ვნახო წანართავია. |
Strophe/Paragraph: 149 | ||
Verse/Line: a | ღმერთმან მიყო წყალობითა, | მამიყვანა თქვენსა წინა, |
Verse/Line: b | ჭირი ლხინად შემიცვალა, | ავმან ბედმან დაიძინა, |
Verse/Line: c | აწე, რადგან მხიარული | მე გამიშვი ჩემსა შინა". |
Verse/Line: d და | სახე მისცა მის მთვარისა, | მიკვირს -- გაყრა მოითმინა! |