Verse: a | ბარამს მამისა სიკვდილი | გულს ცეცხლად მოედებოდა, |
Verse: b Page of Ms. A: 5 | სცის თავი ქვასა საკვდავად, | თვით მას თანავე კვდებოდა; |
Verse: g | ტიროდა ცხელის ცრემლითა, | ჴმა ყმისა ცას მისწვდებოდა. |
Verse: d და | წლამდის ნიადაგ ცეცხლი | სწვავს, აროდეს დაევსებოდა. |
Verse: a | წლამდის იჯდა გულ-მწუხარე | ბარამ მეფე ბნელსა შინა, |
Verse: b | მას ზაფრანად გადაექცა | ღაწვი ვარდი, სათი-მინა; |
Verse: g | ტანნი მათნი მოეძაძნეს, | დიდებულნი ვინცა ვინა, |
Verse: d და | გლოვა იყო სრულად ქვეყნად, | წლამდის ლხინსა დაეძინა. |
Verse: a | რა გათავდა წელი ერთი, | შეკრბეს ერთად დიდებულნი, |
Verse: b | ბარამს მუჴლსა მოეხვივნეს, | თავთა, პირთა მიწად ქმნულნი; |
Verse: g | კვლა ეაჯნეს მეფეთ შვილნი, | თვით მასთანავე ლხინთა ზმულნი: |
Verse: d და | "ჟამიაო გამოსვლისა, | დაიჯერე ჩვენგან თქმულნი". |
Verse: a | ოდეს ესმა მათგან თქმული, | ბარამ მეფე აუტირდა, |
Verse: b | მათ უბრძანა: "ეჰა, ძმანო, | გლოვით არ თუ მე მიმჭირდა, |
Verse: g | მიმძიმს მისსა ვერამჭვრეტსა, | მე სიკვდილი დამიძვირდა, |
Verse: d და | რად მითქს სული მე უმისოდ, | ძმანო, რადმცა არ გიკვირდა?" |
Verse: a | არ მოეშვნეს დიდებულნი, | ქებად მორთეს კვლაცა ენა: |
Verse: b | "შენ გიჭვრეტდეს შენნი ყმანი, | ამად უნდა თვალთა ჩენა, |
Verse: g | მას არ არგებს, ვისცა იგლოვ, | მიწყივ თვალთათ ცრემლთა დენა, |
Verse: d და | კვლაცა კაცი თავის მკვლელი, | უწყი, ღმერთმან შეაჩვენა". |
Verse: a | "ჰე, მეფეო, კმარის შენგან | ესოდენი ვაგლახება, |
Verse: b | არ არს წესი ჴელმწიფეთგან | ტახტ-გვირგვინთა მოშორება; |
Verse: g | თქმულა: ყოვლი ეშმაკთ საქმე | კაცთა ენით არ იქება, |
Verse: d და | ამას იტყვის ყოვლი ბრძენი: | ჭირსა ახლავს ბოლოს შვება". |
Verse: a | მუჴლთ-მოხვევით დიდებულნი | ყმას აწვევდეს აბანოსა: |
Verse: b | "კმარის ბნელსა მალვა მზისა, | აწ ცად შუქი აბანოსა, |
Verse: g | ნარგისთაგან მონაბუქმან | ვარდსა ფერი აბანოსა; |
Verse: d და | მოსთქვამს ტკბილსა მოსასმენსა | ჴმას ბულბული აბანოსა". |
Verse: a | ნება ქნა მათი მეფემან, | თუცა არ იამებოდა, |
Verse: b Page of Ms. A: 6 | ყმას უბე, კალთა უწყვეტლად | ცრემლითა აევსებოდა, |
Verse: g | ღაწვთა ცრემლისა ნაბანსა | ელვა მიდამო კრთებოდა, |
Verse: d და | ვით ვარდსა ზედან ბულბული, | მნახველი მაზედ კრთებოდა. |
Verse: a | აბანოსა ვარდის წყლითა | დაიბანა ტანი მჭევრი, |
Verse: b | თქვეს მჭვრეტელთა: "მოკაზმული | ქვეყნის მზეა, არ ნადევრი"; |
Verse: g | მას შვენოდა ვარდსა ზედან | ნარგისთ გარე გიშრის ტევრი, |
Verse: d და | მას დღეს მისთა შემხედველთა | მას შესახებ ქება ბევრი. |