ARMAZI
Author: Io.Petr. 
Ioane P̣eṭrici
Book: Expl.Procl.Diad. 
Ganmarṭebay P̣roḳlesatws Diadoxosisa
da P̣laṭonurisa Pilosopiisatws



John Petritzi

Explanation of Proclus Diadochus
and Platon's Philosophy



On the basis of the edition in
Ioane P̣eṭricis Šromebi,
ṭomi 2:
Ganmarṭebay P̣roḳlesatws Diadoxosisa
da P̣laṭonurisa Pilosopiisatws.
Ṭeksṭi gamosces da gamoḳvleva daurtes
Šalva Nucubiʒem da Simon Q̣auxčišvilma,
Ṭpilisis Saxelmc̣ipo Universiṭeṭis Gamomcemloba,
Ṭpilisi 1937

electronically prepared by Beka Topuria,
Tbilisi 2002-2003;
ARMAZI version by Jost Gippert,
Frankfurt a/M, 25.1.2005 / 18.3.2007





Chapter: Pr. 
Page: 3 

Line: 1 
იოანე პეტრიწისა
Line: 2 
წინა-სიტყუაჲ


Line: 3       გუარსა თანა გუაც ცნობად დიდთა საღმრთისმეტყუელოთა-შორის
Line: 4    
ხედვისასა და აღებად ჰაზრსა წინაჲთვე წინამდებარისა წიგნისასა.
Line: 5    
ხოლო ჰაზრი ამის წიგნისა ამათ შინა შემოიცვის: პირველად,
Line: 6    
რაჲთა ერთი წარმოაჩინოს, თუ არს ერთი, და იძულებათა მიერ
Line: 7    
თანშესიტყუათაჲსა აღმოაჩინოს ესე მრავალსაქადაგოჲ ერთი, რაჲთა
Line: 8    
არა იქმნეს და შეიმთხჳოს, რაჲთამცა არა ერთსა ერთად ჰაზრობდესცა
Line: 9    
და იტყოდეს. რამეთუ მრავალნი მყოფთანი მიჴადებენ ჩუენ
Line: 10    
ერთ ყოფას, ხოლო არა არიან იგინი ერთ, ვინაჲ ეძიებს კანონთა მიერ
Line: 11    
სიტყჳერებრთა და ჰპოვებს სიწმიდესა უზადოსა ერთისასა. ესრეთ
Line: 12    
უკუე მოღებითა სახეთათა უმეტეს განცხადნეს სიტყუაჲ: რამეთუ
Line: 13    
რაჲცა სთქუა და მისცე გასაგონოსა, ვითარცა სული, გონებაჲ და
Line: 14    
გინა თჳთ იგი ნამდჳლ-მყოფი, რომელსა ვიტყჳ პირველად არსებად
Line: 15    
და პირველად შედგმულად, არა რომელი ამათი არს ერთი; რამეთუ
Line: 16    
იგი და ბუნებაჲ მისი და ნაწილნი, რომელთაგან არს შედგმულ, და
Line: 17    
არა არს იგი უზადო ერთ, ვითარცა ეტყოდა პარმენიდი
Line: 18    
სოკრატს. და ამათ აგებულთა და შედგმულთა ტევრად და
Line: 19    
საცდურად იტყოდა, ხოლო ფილოსოფოსსა - ძაღლად ლაკონიკელად,
Line: 20    
რამეთუ არიან მრავალნი, რომელნი იჩემებენ ერთობასა და პატივსა
Line: 21    
ერთობისასა მიოცნებენ ჩუენ სიწლოთა და სიჴშოჲთა შენადგთათა
Line: 22    
და უსხეულოობითა გუარისაჲთა. არამედ ბუნებასა და ნაწილთ-მიერობასა
Line: 23    
არიან თანაშეკრულ, ხოლო თჳთ უზადოჲ და უჩემებელი ერთი
Line: 24    
არცა ბუნებასა თანაშეკრულ და არცა არსებასა და შედგმულებასა,

Page: 4  
Line: 1       
არამედ დაუზევდების ესე ამათ ყოველთა. ხოლო აღმოაჩენს ერთსა
Line: 2    
სახედ მოღებითა სიმრავლისა და ამის რიცხუთა ერთისაჲთა
Line: 3    
და კანონთაებრ "ორღანოჲსათა" აღმომიარსებს ჩუენ,
Line: 4    
ვითარმედ პირველად ერთი არს ყოველთა რიცხუთაჲსა".

Line: 5       
და ვითარცა ესე აღმოაჩინოს და დამსჭუალოს უძრავად და
Line: 6    
შეურყეველად ყოვლისა ცთომილისა მბრძოლისაგან, მერმე აღიღებს
Line: 7    
მას აღმოჩენილსა და უმხილებელსა პირსა და სხუასა შემდგომსა
Line: 8    
აღმოაჩენს. და შემდგომითი შემდგომად ყოველთა ზედა ამას ჰყოფს:
Line: 9    
რამეთუ პირველ აღმოჩენილთა მიერ შემდგომთასა დასდებს საფუძველსა
Line: 10    
აღმოჩენათასა და ესრეთ სრულ-ჰყოფს, რაჲთა, ვითარცა გუამი,
Line: 11    
თჳსთა ნაწილთა მიერ შედგეს და მოიღოს თჳსი ყოვლობაჲ.

Line: 12       
ხოლო ზედაწარწერილი იტყჳს: პროკლე დიადოხოსი, პლატონურისა
Line: 13    
ფილოსოფოსისა, კავშირნი ღმრთისმეტყველებითნი.

Line: 14       
ესე პროკლე; მონაცვალე საყდარსა საღმრთოჲსა პლატონისსა,
Line: 15    
იყო ტომით ეონიელი, შვილი დიდად დიდთა გუარითა, რომელთა
Line: 16    
არა ესუა შვილი და ლოცვათა მიერ სამარადისოდ ჰრეკდვს საყდართა
Line: 17    
ღმრთისა წყალობისათა. ვინაჲ ეუწყა მათ საღმრთოჲსა მიერ
Line: 18    
საუწყოჲსა, ვითარმედ "მოგეცეს თქუენ წული ყრმაჲ, რომელმან
Line: 19    
წარვლნეს ყოველნი ჰასაკნი ხედვასა შინა ზესთა ნაწილისასა". და ვითარ
Line: 20    
აღიზეა ჰასაკმან ყრმებრივმან, სიწმიდითა მის შორისთა [ძალთაჲთა]
Line: 21    
დაფარნა ყოველნი საზომთა უმსგავსოობითა. ვიტყჳ პირველად სიწმიდესა
Line: 22    
და შრეტასა მის შორისთა ნაკუერცხალთა სიჭაბუკისათა,
Line: 23    
რომლითა დაღელავს გრძნობადთა და ოცნებათა ესე ძალი სულთა
Line: 24    
ქმნად შთამოვრდომილთა. მეორედ სიჴშოსა და სიმახჳლესა შორის
Line: 25    
ღუაწლსა სასწავლოთასა, ანუ თუ სიტყჳერებითთა სთქუა გინა ბუნებითთა
Line: 26    
ხედვათა, ანუ რიცხუთა და ქუეყანის სამზომლოთა და თჳთ მის
Line: 27    
მუსიკელობისა, რომლისა მიერ აღმოიჩინების ანაქუსი ესე და ნათხზი
Line: 28    
მყოფთა აგებულებისა, და ურთიერთას ზიარებისა და განყოფილებისა,
Line: 29    
და თუ ვითარ ამათ მიერ კეთილმეჴელოვნეობაჲ ყოველთა ღმრთისა
Line: 30    
დამბადისაჲ დაუზესთავდების მხედველსა. და კუალად ამათ ყოველთა
Line: 31    
ბუნებასა თანა ნაწმასნთა ხედვათა ზესთ დაედვა, რამეთუ დაუტევა
Page: 5   Line: 1    
ესე ჟამსა შორის და ქმნასა ნახიბლნი და მზუელავნი ოდენ არსისანი,
Line: 2    
რამეთუ თჳთ უმრავლესი მათი შეკრულ არაობასა თანა, ვინაჲ ზედ
Line: 3    
მოჰმართა ნამდჳლ ჭეშმარიტსა მყოფსა და არსსა. და არცა ამათ
Line: 4    
შორის დაუტევა საზღვარი თჳსთა ხედვათა, რამეთუ თანაჰყვა თჳსთა
Line: 5    
პირველთა, ვიტყჳ პლატონისთა და მის უმწუერვალესისაცა გონებისაგან
Line: 6    
მიუწდომელსა ერთსა. რაოდენ იყო შესაძლო, იმეცადინა
Line: 7    
ცნობად მყოფთა სასურვოჲ იგი და სატრფოჲ, და ბეჭდულნი და
Line: 8    
დაფარულნი პლატონის მიდმოსიტყჳსანი განაცხადნა და მათ შორისი
Line: 9    
სიბრძნე საუკუნითგან არსთა და თანწარმდგომილი სარწმუნოებაჲ
Line: 10    
აღასაჴუმილა, და ვითარ მათ შორის სწყურის პლატონს
Line: 11    
მის უოცნოჲსა ერთისათჳს და ყოვლისა გონიერისა და ზესთ გონიერისა
Line: 12    
აღმკულისათჳს. და კუალად წარმორეულთა ზედა და ცეცხლის
Line: 13    
სახედ დაჴშირებულთა პერიპატოელთა არისტოტელის-გამოთა
Line: 14    
სიტყუაჲ კანონთა მიერ შეძერწული უკუნ სცა. და თჳთ არისტოტელის
Line: 15    
მიერ მოპოვნებულთა შესიტყუათა კანონთაჲთ ჩემებული
Line: 16    
სიმართლე, რომლითა ურღუევდეს პლატონს პეიპატოელნი,
Line: 17    
განაცხადა და უმდგმო ყო. ხოლო მესამედ ამათ ყოველთა ზედა
Line: 18    
დაჰრთო სიწმიდე და სიცხადე აღმოსაჩენთაჲ, და სიმაღლესა თანა ხედვისასა
Line: 19    
წყაროჲ თარგმანებითთა ნადენთაჲ, რომლისათჳსცა დიადოხობაჲ,
Line: 20    
რომელ არს მონაცვალეობაჲ პლატონისი, გარდაისახელა
Line: 21    
შემდგომთა მიერ. ესე პროკლესთჳს თანწარვლის სახედ მივეცით
Line: 22    
საუწყოსა.

Line: 23       
ხოლო სტჳქიოდ ღმრთისმეტყუელებითად ითქუნეს თავნი
Line: 24    
ესე. სტჳქიოჲ ეწოდების კავშირსა, და ამისთჳს დადვა კავშირი,
Line: 25    
ვითარცა უმარტივესი ყოვლისა, რამეთუ სასწავლოდ შემავალთა ყოველთა
Line: 26    
პირველად უმარტივესთა ასწავებენ, და მერმეღა მათგან შედგმულთა
Line: 27    
ვითარცა ასოთა მიერ სახელსა, ხოლო სახელთა მიერ თქუმასა,
Line: 28    
და კუალად თქუმისა მიერღა სიტყუასა, ვითარ გჳსწავლია "პერი
Line: 29    
ერმინიისა", რამეთუ ყოველთა შედგმულთ მარტივნი უპირველეს,
Line: 30    
ვითარ ოთხთა ამათ კავშირთა - ვიტყჳ ცეცხლსა, აირსა, წყალსა და
Line: 31    
ქუეყანასა. ვინაჲ ამითვე სახითა სიტყჳსათა კავშირად უწოდა,
Page: 6   Line: 1    
ვითარცა უმარტივესთა ყოველთა შორის საღმრთისმეტყუელოთა ხედვათასა.
Line: 2    
რამეთუ პირველ ერთისა ცნობისა რაჲმცა ცნა ყოველმან
Line: 3    
მეძიებელმან ცნობისამან? და ესრეთ მარტივად წესი და სირაჲ,
Line: 4    
რომელ არს ნათხზი ყოველთა, დააწყო და წარმოაწინა, ვითარ გონებისა,
Line: 5    
სულისა ბუნებისა და სხეულისა რომელი ესე თითოეული თჳსსა
Line: 6    
ადგილსა განვჰმარტოთ.

Line: 7       
გარნა დავსძინოთ მცირედ და კითხვისათჳსცა, თუ ვითარ ჯერ არს
Line: 8    
ამათ სასწავლოჲსა წიგნთა კითხვა, ვითარცა თჳთ სოკრატისთჳს
Line: 9    
იტყჳან, ვითარმედ იკითხვიდისო სოკრატ ვითარ იკითხვიდიან
Line: 10    
ყრმანი მცირენი, და კუალად შეექცის მასვე წარკითხულსა, რამეთუ
Line: 11    
არა თუ გუარსა ჯერ არს საკითხავისასა მიცემაჲ, არამედ ცნობისა
Line: 12    
და აღუწყებისათჳს არს სათანადოჲ, და გაკუეთისა და შედგმისა და
Line: 13    
უკუნქცევისა და უკუანაჲთ პირთა აღებისა და წერტილთა და სხუათა
Line: 14    
ყოველთა მძღუართა, ვითარ მახჳლსა ოქსიასა, და ვარიასა,
Line: 15    
რომელ არს მძიმე, და პერისპომენსა, რომელ არს გარემორთხმული,
Line: 16    
და სხუასა ყოველსავე სათანადო არს რაჲთა ვიჴმარებდეთ
Line: 17    
ჴმასავე თანა და პირსა სიტყჳსასა, რაჲთა გონებაჲ უცთომელი აღვიუწყოთ.
Line: 18    
და ესეცა შევისწაოთ, რომელ მაღლიად კითხვაჲ მოშლის
Line: 19    
გაგონებასა, რამეთუ ძგერაჲ ჴმისაჲ რეც თუ თანა ჩარიტაცებს გამგონესა,
Line: 20    
რომელ არს სული. და ესე ამისთჳს.
Line: 21    
კუალად უკუჱ, სათანადო არს და უფროის ხოლო საჭირო
Line: 22    
ცნობად, ვითარმედ სხუაჲ არს ძალი და მოქმედებაჲ სულისაჲ და სხუაჲ
Line: 23    
გონებისაჲ. და ყოველთავე ელლინთა ენამზეობასა ზედა თჳსი სახელი
Line: 24    
ჰქვიან. შესაბამი თვისისა არსებისაჲ, ხოლო ჩვენთამან არცა
Line: 25    
თარგმანთა, არცა სხუამან ვინ დასჭურიტნა, და აწ მე უზომოდ მიშლის
Line: 26    
თარგმანსა შინა, რამეთუ ყოველსავე ერთად და სწორად იტყჳან
Line: 27    
და დასდებენ ჩუენნი. ხოლო აწ ისმინე, რამეთუ სულისასა ეწოდების
Line: 28    
დიანჳაჲ, ხოლო გონებისასა ნოიმაჲ, ხოლო გასაგონსა და
Line: 29    
ზესთმდებარესა ნოიტონი. ვინაჲ აწ აღვიღო თითოჲ .ამათი და
Line: 30    
განვჰმარტო.

Line: 31       
პირველად უკუე სულისაჲ, რომელ არს დიანჳაჲ. ესე
Line: 32    
დიანჳაჲ არა არს მარტივი და შეუდგმელი.იგი გონებაჲ, არამედ
Line: 33    
ვითარ მიერგონებაჲ გინათუ მიდმოგონებაჲ, რამეთუ სულსა მიდმოობასა
Line: 34    
შორის აქუს ძალი გაგონებისაჲ და შედგმული და არა
Page: 7   Line: 1    
მარტივი, ვითარ გონებისაჲ, რამეთუ შეადგამს არსსა და არასა, განიზრახვიდეს
Line: 2    
რაჲ ვითარ იგი ოდეს ვლამოდი რასავე, ვიტყჳ, ვქმნა ანუ
Line: 3    
არა ვქმნა, და მერმეღა უკუანაჲს ერთსა რომელსამე ზედა მივიჰაზრვი
Line: 4    
და მივიწადებ ანუ არსსა ანუ არაარსსა, რომლისათჳს რქჳან მას
Line: 5    
სახელი შესაფეროჲ, რომელ არს მიდმოგონებაჲ ანუ მიდმოგაგონებაჲ,
Line: 6    
ესთა ჰგავსო, იტყჳს პორფირი, მიდმოგაგონებაჲ სულისაჲ,
Line: 7    
ვითარ ოდეს კაცი ბიჯებისა მიერ მივიდოდის, რამეთუ არა მარტივად
Line: 8    
მიდრკების მუნ, სადაცა მიემართოს, არამედ ბიჯთა მიერ
Line: 9    
გზავნითი გზავნად სრულჰყოფს თჳსსა ნავალსა. ესთადვე და სულიცა
Line: 10    
ამისგან ამისდად მიდგების მცირედ მცირედ, ვიდრემდის არა ყოველი
Line: 11    
შემოსახოს და შემოიცვას გასაგონოჲ და თჳს გუარ ყოს, რაჲც
Line: 12    
რაჲვე იყოს. ხოლო გონებაჲ ზედ მიესხმის მარტივად, ვითარ აღმოჰჴდეს
Line: 13    
რაჲ მზე და აჰა შარვანდნიცა მისნი უჟამოდ და მიუდრეკელად
Line: 14    
დაჰფარვენ ყოველსა, და არა მცირედ მცირედ მიდგებიან,
Line: 15    
არამედ მყის თანავე აღმოჩენასა მზისა დისკოჲსასა აჰა და მიფენაჲცა
Line: 16    
შარავანდედთაჲ. ესრეთვე და გონებასაცა ზედა იხილო:
Line: 17    
ვინაჲ აჰა გონებაჲ და აჰა გაგონებაჲ, რამეთუ თანავე წარმოდგომილა
Line: 18    
გონება და და გაგონებაჲ, ვით რცა მზისადა შარავანდნი.

Line: 19       
ხოლო ნოიტოჲსა რაჲ: რამეთუ ნოიტოჲ ყოველი ზესთა
Line: 20    
ძეს ვისდადცა იყოს სანოიტოჲ. გესმაა ნოიტოჲ რასა ჰრქჳან?
Line: 21    
გასაგონსა ანუ საგონსა.

Line: 22       
აწ ისმინე: სხუაჲ არს მიდმოგონებაჲ, ვითარცა აღმოვაჩინეთ,
Line: 23    
რამეთუ ითქუა სულისათჳს, ხოლო გაგონებაჲ გონებისათჳს, და
Line: 24    
იგიცა აღმოიჩინა; და აწ წინა გჳც ცნობად, თუ რაჲ არს ნოიტოჲ:
Line: 25    
არს ანუ საგონი ანუ გასაგონი. ხოლო ყოველი გასაგონი უმჯობეს
Line: 26    
არს გამგონესა, რამეთუ დაუზესთავდების გასაგონო გამგონესა, ვითარ
Line: 27    
აწ სახეთა მიერ საცხადო ვყოთ. რამეთუ სულსა დაუზევდების
Line: 28    
გონებაჲ, და სხუაჲ არსებაჲ მისი და სხუაჲ სულისაჲ, და არს სული
Line: 29    
გამგონე, ხოლო გონებაჲ გასაგონოჲ. და კუალად გონებასა დაუზევდების
Line: 30    
არსებაჲ ნამდჳლ მყოფისაჲ, და არს გონებაჲ გამგონე და
Line: 31    
ნამდჳლმყოფი გასაგონო. და კუალად ნამდჳლ მყოფსა დაუზევდების
Line: 32    
საღმრთოჲ და ერთებრივი რიცხჳ, რამეთუ სხუა არიან იგინი და სხუა
Line: 33    
არსებაჲ ნამდჳლმყოფისაჲ, და გამგონე უკუე არს ნამდჳლ მყოფი, და
Page: 8  

Line: 1    
გასაგონოჲ ზესთ არსებითი რიცხჳ. და კუალად გამგონე არიან
Line: 2    
ღმრთივნი და ზესთ არსნი მხოლონი, და გასაგონოჲ მათგან პირველი
Line: 3    
საზღვარი და პირველი უსაზღვროობაჲ, და კუალად გამგონე არიან
Line: 4    
პირველი საზღვარი და პირველი უსაზღვროობაჲ, ხოლო გასაგონოჲ
Line: 5    
სწორად ყოველთაგან ზესთ მდებარე იგი უცნაური ერთი და კეთილობაჲ,
Line: 6    
რომელსა წადილმან პატივისამან ჰკადრა მას და მამადცა წოდებაჲ.
Line: 7    
აწ ესე ყოველნი წესთაებრ თითოეულთა გონებაცა არიან და
Line: 8    
გასაგონოცა. ვინაჲ სათანადო არს შესწავებით უწყებაჲ, ვითარმედ
Line: 9    
უმჯობეს არს ყოველი გასაგონ ყოველსა გამგონესა ვითარცა
Line: 10    
უმეტეს ღმრთივი.

Line: 11       
და ამათ ზედა დართვით საჭირო არს ცნობად. გესმა, უწყოდე,
Line: 12    
რამეთუ ყოველსა არსებასა და გუამოვნებასა შემდგომთაგან გავიგონებთ;
Line: 13    
ხოლო შემდგომნი არსებათანი არიან ძალნი და მოქმედებანი
Line: 14    
ამათნი და ვითარფერცა იყოს მოქმედებაჲ, ეგფერვე და ძალი, და,
Line: 15    
ვითფერ ძალი, ეგ სახე და არსებაჲცა. და კუალად სათანადო არს
Line: 16    
შესწავებაჲ, რამეთუ პირველნი ბუნებით შორის გაგონებასა გამგონისასა
Line: 17    
უკუანაჲსკნელ იქმნებიან, და ბუნებით შემდგომნი პირველ, ვითარ
Line: 18    
არსებაჲ თითოეულისაჲ და მოქმედებაჲ. რამეთუ ბუნებით არსებაჲ
Line: 19    
უპირველეს, ხოლო ოდეს გავიგონებდეთ რასავე, უკუანაჲსკნელთაგან
Line: 20    
გავიგონებთ, რომელ არიან ძალი და მოქმედებაჲ; რამეთუ,
Line: 21    
ვითარნიცა იყვნენ ძალნი და მოქმედებანი, მსგავსადვე არსებათა გულის
Line: 22    
ხუმა ვჰყოფთ; რამეთუ ყოველი ძალი და მოქმედებაჲ ვინასავე
Line: 23    
რომლისა არსებისაჲ არს. და იყოს თუ მოქმედებაჲ მისი მარტივ
Line: 24    
და შეუდგმელ, და არსებაცა მისი მარტივ და შეუდგმელ. ხოლო თუ
Line: 25    
მოქმედებაჲ მისი არ მარტივ, და არცა არსებაჲ მისი მარტივ, ვითარ
Line: 26    
სულისა და გონებისაჲ, რამეთუ შედგმულ გაგონებაჲ სულისაჲ, რომელ
Line: 27    
არს მოქმედებაჲ, და არსებაჲცა მისი არა მარტივ. ხოლო მოქმედება
Line: 28    
გონებისაჲ მარტივ და არსებაჲცა მისი მარტივ, ვითარ ზენათი
Line: 29    
შორის აღმოიჩინა. შეისწავე კუალად, ვითარმედ სხუებრ ვიტყჳთ
Line: 30    
ძალთა და მოქმედებათა სულსა ზედა, და სხუებრ გონებასა ზედა,
Line: 31    
სხუებრ მის ერთისათჳს ანუ თუ ერთთათჳს. სულისათჳს უკუე ვიტყჳთ
Line: 32    
წარვლის სახედ მცირედ-მცირედ და წარმატებით და ანუ მომგებელად
Line: 33    
მოქმედებასა ანუ არა, და მართ ძალად ოდენ, ვითარ ყრმათა
Line: 34    
ანუ უსწავლელთასა, რამეთუ ძალად ოდენ არიან, ხოლო მოქმედებითისა
Line: 35    
გონებისაგან უნაწილო, ვითარ აღმოაჩინა არისტოტელი.
Page: 9   Line: 1    
რამეთუ უფილოსოფოსოთა სულითა ძალად ოდენ. იტყჳს და არა
Line: 2    
მოქმედებით, ხოლო რომელთა იფილოსოფოსეს, მას შორის ოდენ
Line: 3    
დასდებს მოქმედებითსა სულსა და გონებასა. და კუალად სხუა არს
Line: 4    
ძალი და მოქმედებაჲ გონებისაჲ, ვითარ და არსებაცა, რამეთუ თანწარმოდგომილად
Line: 5    
და სამარადისოდ აქუს მოქმედებაჲ არსებასა თანა,
Line: 6    
და არსებაჲ მოქმედებასა თანა, ვითარ მზესა სანიადაგოდ დისკოსა
Line: 7    
თანა შარავანდნი, ესთავე გონებაჲ თჳსსა გასაგონსა თანა, რამეთუ
Line: 8    
სხუა არა რაჲ არს გონებაჲ თჳნიერსამარადისოდ გაგონებაჲ. და
Line: 9    
არა ვითარ სული რაჲთამცა მცირედ-მცირედ წარემატებოდა და
Line: 10    
ზედა დაირთვიდა გასაგონთა და ამის გასაგონოჲსგან სხუადმი მიდგებოდა,
Line: 11    
არამედ ერთბამად გონებაჲ და გასაგონოჲმისი. ხოლო ამის
Line: 12    
ერთისათჳს ვერცა გაგონებასა ვიტყჳთ, ამისთჳს რამეთუ ყოველი
Line: 13    
გამგონე უმეცრებასა თანა შეკრულა წადიერი გაგონებად, რომელი
Line: 14    
არა გაეგონა, და ცნობად, რომელი არა ეცნა. ხოლო იგი დაზესთაებული
Line: 15    
ერთი დაუზევდების ცნობასა და გაგონებასა. რამეთუ რაჲ
Line: 16    
ცნას, რომელი არას უმეცარ არს? ანუ რაჲ გაიგონოს, რომელმან
Line: 17    
წარმოაარსა და აღამკო არსებაჲ გონებისაჲ? და კუალად გონებაჲ
Line: 18    
ყოველსავე თითოეულად გაიგონებს და მრავალსა მრავლად, ხოლო
Line: 19    
ერთი ყოველთა და თითოეულთა ერთებრივ და განუნაწილებელად,
Line: 20    
ვითარ აღმოიჩინა წინაჲთვე, რომელი იტყოდა, ვითარმედ ყოველი
Line: 21    
გამგონე შესაბამად თჳსთა არსებათაჲსა იმოქმედებსო. ხოლო მოქმედებაჲ
Line: 22    
ერთისაჲ ერთებრივ და ზესთ არს დასაბამად ზესთაობისა
Line: 23    
თჳსისა. აწ ესე ფრიად საჭიროჲ ფრიად ცხადად დაიდვა



Next part



This text is part of the ARMAZI edition of Ioane Petrici, Explanatio in Proclum Diadochum.

Copyright ARMAZI Project, Frankfurt a/M, 22.8.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.