|
| |
| TITUS | DIDACTICA |
| Devanāgarī script | Roman transcription | German translation |
|---|
| वैशंपायन उवाच | vaiśaṃpāyana uvāca
| Vaiśaṃpāyana sagte:
|
| ततः स पाण्डवो भूयो मार्कण्डेयमुवाच ह । | tataḥ sa pāṇḍavo bhūyo mārkaṇḍeyam uvāca ha
| "Jener Pāṇḍava hat danach mehr in der Art des Markaṇḍeya gesagt.
|
| कथयस्वेह चरितं मनोर्वैवस्वतस्य मे ॥१ ॥ | kathayasveha caritam manor vaivasvatasya me
| Erzähle mir doch die Geschichte von Manu, dem Vivasvatiden."
|
| मार्कण्डेय उवाच । | markaṇḍeya uvāca
| Markaṇḍeya sagte:
|
| विवस्वतः सुतो राजन्परमर्षिः प्रतापवान् । | vivasvataḥ suto rājan paramarṣiḥ pratāpavān
| Der von Vivasvat stammende, König, der größte Seher, der glanzvolle,
|
| बभूव नरशार्दूल प्रजापतिसमद्युतिः ॥२॥ | babhūva naraśārdūla prajāpatisamadyutiḥ
| war ein Mann-Tiger, an Glanz dem Prajāpati gleich,
|
| ओजसा तेजसा लक्ष्म्या तपसा च विशेषतः । | ojasā tejasā lakṣmyā tapasā ca viśeṣataḥ
| an Kraft, Schärfe, Schönheit und Wärme hervorragend,
|
| अतिचक्राम पितरं मनुः स्वं च पितामहम् ॥३॥ | aticakrāma pitaraṃ manuḥ svaṃ ca pitāmaham
| er übertraf den (eigenen) Vater, Manu, und den eigenen Großvater.
|
| ऊर्ध्वबाहुर्विशालायां बदर्यां स नराधिपः । | ūrdhvabāhur viśālāyāṃ badaryāṃ sa narādhipaḥ
| Mit aufrechtem Arm (beim) weiten Jujube-Baum hat dieser Fürst
|
| एकपादस्थितस्तीव्रं चचार सुमहत्तपः ॥४॥ | ekapādasthitastīvraṃ cacāra sumahat tapaḥ
| auf einer Stelle stehend eine starke, inbrünstige Askese getrieben
|
| अवाक्शिरास्तथा चापि नेत्रैरनिमिषैर्दृढम् । | avākśirās tathā cāpi netrair animiṣair dṛḍham
| und auch so, mit gesenktem Kopf, mit unbeweglichem Blick, eine feste,
|
| सोऽतप्यत तपो घोरं वर्षाणामयुतं तदा ॥५॥ | so 'tapyata tapo ghoraṃ varṣāṇām ayutaṃ tadā
| fürchterliche Askese ausgeübt. Da ist eine Myriade Regengüsse
|
| तं कदाचित्तपस्यन्तमार्द्रचीरजटाधरम् । | taṃ kadācit tapasyantam ārdracīrajaṭādharam
| über ihn, gerade als er Askese übte, den Haarknoten unter nassem Tuch,
|
| वीरिणीतीरमागम्य मत्स्यो वचनमब्रवीत् ॥६॥ | vīriṇītīram āgamya matsyo vacanam abravīt
| über das Vīriṇīufer gekommen. Ein Fisch sprach (ihn an mit) der Rede:
|
| भगवन्क्षुद्रमत्स्योऽस्मि बलवद्भ्यो भयं मम । | bhagavan kṣudramatsyo 'smi balavadbhyo bhayaṃ mama
| "Herr, ich bin nur ein kleiner Fisch, ich fürchte mich vor den starken.
|
| मत्स्येभ्यो हि ततो मां त्वं त्रातुमहर्सि सुव्रत ॥७॥ | matsyebhyo hi tato māṃ tvaṃ trātum arhasi suvrata
| Vor den Fischen kannst du mich retten, Freund!
|
| दुर्बलं बलवन्तो हि मत्स्यं मत्स्या विशेषतः । | durbalaṃ balavanto hi matsyaṃ matsyā viśeṣataḥ
| Vor allem den schwachen Fisch nämlich pflegen die die starken Fische
|
| भक्षयन्ति यथा वृत्तिर्विहिता नः सनातनी ॥८॥ | bhakṣayanti yathā vṛttir vihitā naḥ sanātanī
| zu verzehren, wie es bei uns Sitte ist, bestimmt (und) andauernd.
|
| तस्माद्भयौघान्महतो मज्जन्तं मां विशेषतः । | tasmād bhayaughān mahato majjantaṃ māṃ viśeṣataḥ
| Mich, der in Furcht in den großen Fluten untertaucht, im besonderen
|
| त्रातुमहर्सि कर्तास्मि कृते प्रतिकृतं तव ॥९॥ | trātum arhasi kartāsmi kṛte pratikṛtaṃ tava
| kannst du davor retten. Ich werde für deine Tat eine Gegentat tun."
|
| स मत्स्यवचनं श्रुत्वा कृपयाभिपरिप्लुतः । | sa matsyavacanaṃ śrutvā kṛpayābhipariplutaḥ
| Als er die Rede des Fisches gehört hatte, der jammernd herbeigeschwommen war,
|
| मनुर्वैवस्वतोऽगृह्णात्तं मत्स्यं पाणिना स्वयम् ॥१०॥ | manur vaivasvato 'gṛhṇāt taṃ matsyaṃ pāṇinā svayam
| ergriff Manu, der Vivastide, den Fisch mit der eigenen Hand
|
| उदकान्तमुपानीय मत्स्यं वैवस्वतो मनुः । | udakāntam upānīya matsyaṃ vaivasvato manuḥ
| (und) er führte ihn zur Wasserkante, der Vivasvatide Manu den Fisch,
|
| अलिञ्जरे प्राक्षिपत्स चन्द्रांशुसदृशप्रभम् ॥११॥ | aliñjare prākṣipat sa candrāṃśusadṛśaprabham
| (und) er warf ihn in einen irdenen Topf, ihn, den mondstrahlgleich glänzenden.
|
| स तत्र ववृधे राजन्मत्स्यः परमसत्कृतः । | sa tatra vavṛdhe rājan matsyaḥ paramasatkṛtaḥ
| Dort wuchs er heran, o König, der zum bestem gediehene,
|
| पुत्रवच्चाकरोत्तस्मिन्मनुर्भावं विशेषतः ॥१२॥ | putravac cākarot tasmin manur bhāvaṃ viśeṣataḥ
| und darin ließ (ihm) eine sohnesgleiche Existenz geradezu Manu zuteil werden.
|
| अथ कलेन महता स मत्स्यः सुमहानभूत् । | atha kalena mahatā sa matsyaḥ sumahān abhūt
| So wurde nach einer langen Zeit der Fisch recht groß
|
| अलिञ्जरे जले चैव नासौ समभवत्किल ॥१३॥ | aliñjare jale caiva nāsau samabhavat kila
| und in dem Wasser im Topf hatte er nun wirklich nicht mehr Platz.
|
| अथ मत्स्यो मनुं दृष्ट्वा पुनरेवाभ्यभाषत । | atha matsyo manuṃ dṛṣṭvā punar evābhyabhāṣata
| Als der Fisch also den Manu sah, sprach er ihn wieder einmal an:
|
| भगवन्साधु मेऽद्यान्यत्स्थानं संप्रतिपादय ॥१४॥ | bhagavan sādhu me 'dyānyat sthānaṃ saṃpratipādaya
| "Edler (Herr), einen anderen, richtigen Platz stelle mir jetzt zur Verfügung."
|
| उद्धृत्यालिञ्जरात्तस्मात्ततः स भगवान्मुनिः । | uddhṛtyāliñjārāt tasmāt tataḥ sa bhagavān muniḥ
| Er holte ihn aus dem Topf heraus, der edle Asket, von dort
|
| तं मत्स्यमनयद्व्पीं महतीं स मनुस्तदा ॥१५॥ | taṃ matsyam anayad vāpīṃ mahatīṃ sa manus tadā
| brachte er den Fisch zu einem Teich, einem großen, der Manu, dann.
|
| तत्र तं प्राक्षिपच्चापि मनुः परपुरंजय । | tatra taṃ prākṣipac cāpi manuḥ parapuraṃjaya
| Dort warf ihn auch hinein Manu, der Bezwinger feindlicher Burg.
|
| अथावर्धत मत्स्यः स पुनर्वर्षगणान्बहून् ॥१६॥ | athāvardhata matsyaḥ sa punar varṣagaṇān bahūn
| So wuchs der Fisch wieder viele Jahre lang weiter.
|
| द्व्ियोजनायता वापी विस्तृता चापि योजनम् । | dviyojanāyatā vāpī vistṛtā cāpi yojanam
| Der Teich (war) zweimal 9 Meilen lang, und auch neun Meilen breit,
|
| तस्यां नासौ समभवन्मत्स्यो राजीवलोचन । | tasyāṃ nāsau samabhavan matsyo rājīvalocana
| (doch) auch in ihm fand keinen Platz der Fisch, wie eine Lotosblüte leuchtend,
|
| विचेष्टितुं वा कौन्तेय मत्स्यो वाप्यां विशां पते ॥१७॥ | viceṣṭituṃ vā kaunteya matsyo vāpyāṃ viśāṃpate
| um sich auch nur zu bewegen, o Kaunteya, der Fisch im Teich, o Herrscher!
|
| मनुं मत्स्यस्ततो दृष्ट्वा पुनरेवाभ्यभाषत । | manuṃ matsyas tato dṛṣṭvā punar evābhyabhāṣata
| Als der Fisch Manu von dort aus sah, sprach er ihn wieder an:
|
| नय मां भगवन्साधो समुद्रमहिषीं प्रभो । | naya māṃ bhagavan sādho samudramahiṣīṃ prabho
| "Bringe mich, weiser edler Herr, zur Hauptfrau des Ozeans, Mächtiger,
|
| गङ्गां तत्र निवत्स्यामि यथा वा तात मन्यसे ॥१८॥ | gaṅgāṃ tatra nivatsyāmi yathā vā tāta manyase
| zum Ganges; dort will ich mich einnisten oder wo du es für richtig hältst, Vater."
|
| एवमुक्तो मनुर्मत्स्यमनयद्भगवान्वशी । | evam ukto manur matsyam anayad bhagavān vaśī
| Gesagt, getan, den Fisch brachte Manu, der edle, machtvolle,
|
| नदीं गङ्गां तत्र चैनं स्वयं प्राक्षिपदच्युतः ॥१९॥ | nadīṃ gaṅgāṃ tatra cainaṃ svayaṃ prākṣipad acyutaḥ
| zum Fluß Ganges, und dort selbst warf er ihn hinein, der Unerschütterliche.
|
| स तत्र ववृधे मत्स्यः किंचित्कालमरिंदम । | sa tatra vavṛdhe matsyaḥ kiṃcit kālam ariṃdama
| Auch dort wuchs der Fisch weiter eine gewisse Zeit, oh Siegreicher!
|
| ततः पुनर्मनुं दृष्ट्वा मत्स्यो वचनमब्रवीत् ॥२०॥ | tataḥ punar manuṃ dṛṣṭvā matsyo vacanam abravīt
| Als er auch dort wieder Manu sah, sprach ihn der Fisch mit der Rede an:
|
| गङ्गायां हि न शक्नोमि बृहत्त्वाच्चेष्टितुं प्रभो । | gaṅgāyāṃ hi na śaknomi bṛhattvāc ceṣṭituṃ prabho
| "Auch im Ganges kann ich mich wegen der Größe nicht bewegen, Herr!
|
| समुद्रं नय मामाशु प्रसीद भगवन्निति ॥२१॥ | samudraṃ naya mām āśu prasīda bhagavann iti
| Bringe mich schnell zum Meer (und) setze mich dort hinein, Edler!"
|
| उद्धृत्य गङ्गासलिलात्ततो मत्स्यं मनुः स्वयम् । | uddhṛtya gaṅgāsalilāt tato matsyaṃ manuḥ svayam
| Asu dem Gangesfluß nahm er ihn heraus, selbst brachte Manu den Fisch von dort
|
| समुद्रमनयत्पार्थ तत्र चैनमवासृजत् ॥२२॥ | samudram anayat pārtha tatra cainam avāsṛjat
| zu Meer, oh Pārtha, und dort ließ er ihn hinein.
|
| सुमहानपि मत्स्यः सन्स मनोर्मनसस्तदा । | sumahān api matsyaḥ san sa manor manasas tadā
| Der Fisch, (obwohl) reichlich groß, war da für den Geist Manus
|
| आसीद्यशेष्टहार्यश्च स्पर्शगन्धसुखश्च वै ॥२३॥ | āsīd yatheṣṭahāryaśca sparśagandhasukhaśca vai
| sowohl wunschgemäß zu tragen als auch ein angenehm riechendes Glück.
|
| यदा समुद्रे प्रक्षिप्तः स मत्स्यो मनुना तदा । | yadā samudre prakṣiptaḥ sa matsyo manunā tadā
| Als der Fisch nun ins Meer von Manu geworfen worden war, da
|
| तत एनमिदं वाक्यं स्मयमान इवाब्रवीत् ॥२४॥ | tata enam idaṃ vākyaṃ smayamāna ivābravīt
| sprach er von dort die folgenden Worte, gleichsam lächelnd:
|
| भगवन्कृता हि मे रक्षा त्वया सर्वा विशेषतः । | bhagavan kṛtā hi me rakṣā tvayā sarvā viśeṣataḥ
| "Edler, mir wurde Schutz zuteil durch dich, jeglicher, hervorragend;
|
| प्राप्तकालं तु यत्कार्यं त्वया तच्छ्रूयतां मम ॥२५॥ | prāptakālaṃ tu yat kāryaṃ tvayā tac chrūyatāṃ mama
| was zu gegebener Zeit zu tun ist, das sollst du nun von mir hören.
|
| अचिराद्भगवन्भौममिदं स्थावरजङ्गमम् । | acirād bhagavan bhaumam idaṃ sthāvarajaṅgamam
| Recht bald, Edler, wird über diese irdische (Welt von) Mobilem und Immobilem,
|
| सर्वमेव महाभाग प्रलयं वै गमिष्यति ॥२६॥ | sarvam eva mahābhāga pralayaṃ vai gamiṣyati
| über alles wahrlich, oh Höchstehrwürdiger, Vernichtung kommen:
|
| संप्रक्षालनकालोऽयं लोकानां समुपस्थितः । | saṃprakṣālanakālo 'yaṃ lokānāṃ samupasthitaḥ
| die Zeit der völligen Überschwemmung der Welten ist herangekommen.
|
| तस्मात्त्वां बोधयाम्यद्य यत्ते हितमनुत्तमम् ॥२७॥ | tasmāt tvāṃ bodhayāmy adya yat te hitam anuttamam
| Deshalb mache ich dich jetzt aufmerksam: was dir als wertvollstes gegeben ist
|
| त्रसानां स्थावरानां च यच्चेङ्गं यच्च नेङ्गति । | trasānāṃ sthāvarānāṃ ca yac ceṅgaṃ yatra neṅgati
| an Beweglichem und Unbeweglichem, was mobil ist und was sich nicht bewegt,
|
| तस्य सर्वस्य संप्राप्तः कालः परमदारुणः ॥२८॥ | tasya sarvasya saṃprāptaḥ kālaḥ paramadāruṇaḥ
| für alles das ist angebrochen die allerfürchterlichste Zeit.
|
| नौश्च कारयितव्या ते दृढा युक्तवटाकरा । | nauśca kārayitavyā te dṛḍhā yuktavaṭākarā
| Ein Schiff hast du zu bauen, ein festes, mit Banyanwurzeln zusammengefügtes.
|
| तत्र सप्तर्षिभिः सार्धमारुहेथा महामुने ॥२९॥ | tatra sapta rṣibhiḥ sārdham āruhethā mahāmune
| Zusammen mit den sieben Sehern steige dort hinein, Großer Asket.
|
| बीजानि चैव सर्वाणि यथोक्तानि मया पुरा । | bījāni caiva sarvāṇi yathoktāni mayā purā
| Auch alle Nachkommen, wie ich zuvor gesagt habe,
|
| तस्यामारोहयेर्नावि सुसंगुप्तानि भागशः ॥३०॥ | tasyām ārohayer nāvi susaṃguptāni bhāgaśaḥ
| sollst du in das Schiff steigen lassen, wohl behütet, jedes für sich,
|
| नौस्थश्च मां प्रतीक्षेथास्तदा मुनिजनप्रिय । | nausthaśca māṃ pratikṣethās tadā munijanapriya
| Als Schiffahrer sollst du dich in meiner Nähe halten, lieber Asketenmann.
|
| आगमिष्याम्यहं शृङ्गी विज्ञेयस्तेन तापस ॥३१॥ | āgamiṣyāmy ahaṃ śṛṅgī vijñeyas tena tāpasa
| Ich werde mit meinem Horn kommen, an diesem zu erkennen, o Asket.
|
| एवमेतत्त्वया कार्यमापृष्टोऽसि व्रजाम्यहम् । | evam etat tvayā kāryam āpṛṣṭo 'si vrajāmy aham
| Genau das folgende hast du zu tun; du bist willkommen, ich komme hin,
|
| नातिशङ्क्यमिदं चापि वचनं ते ममाभिभो ॥३२॥ | nātiśaṅkyam idaṃ cāpi vacanaṃ te mamābhibho
| du brauchst nicht mißtrauisch zu sein meinem Wort gegenüber, Höchster."
|
| एवं करिष्य इति तं स मत्स्यं प्रत्यभाषत । | evaṃ kariṣya iti taṃ sa matsyaṃ pratyabhāṣata
| "Genau das werde ich tun," antwortete er dem Fisch.
|
| जग्मतुश्च यथाकाममनुज्ञाप्य परस्परम् ॥३३॥ | jagmatuśca yathā kāmam anujñāpya parasparam
| Sie gingen wunschgemäß auseinander, sich voneinander verabschiedend.
|
| ततो मनुर्महाराज यथोक्तं मत्स्यकेन ह । | tato manur mahārāja yathoktaṃ matsyakena ha
| Darauf hat Manu, der Großkönig, so, wie es das Fischlein gesagt hatte,
|
| बीजान्यादाय सर्वाणि सागरं पुप्लुवे तदा । | bījāny ādāya sarvāni sāgaraṃ pupluve tadā
| die Nachkommen alle zu sich genommen und ist aufs Meer gefahren
|
| नावा तु शुभया वीर महोर्मिणमरिंदम ॥३४॥ | nāvā tu śubhayā vīra mahormiṇam ariṃdama
| mit dem prächtigen Schiff, oh Held, das flutenreiche (Meer), Siegreicher.
|
| चिन्तयामास च मनुस्तं मत्स्यं पृथिवीपते । | cintayām āsa ca manus taṃ matsyaṃ pṛthivīpate
| Und Manu dachte an den Fisch, Oh Erdenherr,
|
| स च तच्चिन्तितं ज्ञात्वा मत्स्यः परपुरंजय । | sa ca tac cintitaṃ jñātvā matsyaḥ parapuraṃjaya
| und der nahm den Gedanken wahr, der Fisch, o Bezwinger feindlicher Burg,
|
| शृङ्गी तत्राजगामाशु तदा भरतसत्तम ॥३५॥ | śṛṅgī tatrājagāmāśu tadā bharatasattama
| und kam mit seinem Horn herbei sofort, oh Bester der Bharatas.
|
| तं दृष्ट्वा मनुजेन्द्रेन्द्र मनुर्मत्स्यं जलार्णवे । | taṃ dṛṣṭvā manujendrendra manur matsyaṃ jalārṇave
| Als er ihn sah, Herr der Menschenherren, Manu, den Fisch im Meer,
|
| शृङ्गिणं तं यथोक्तेन रूपेणाद्रिमिवोच्छ्रितम् ॥३६॥ | śṛṅgiṇaṃ taṃ yathoktena rūpeṇādrim ivocchritam
| mit seinem Horn, das, in besagter Weise, wie ein Fels aufgerichtet war,
|
| वटाकरमयं पाशमथ मत्स्यस्य मूर्धनि । | vaṭākaram ayaṃ pāśam atha matsyasya mūrdhani
| hat das Tau aus Banyanwurzel an der Spitze des Fisches
|
| मनुर्मनुजशार्दूल तस्मिञ्शृङ्गे न्यवेशयत् ॥३७॥ | manur manujaśārdūla tasmiñ śṛṅge nyaveśayat
| Manu, der Mann-Tiger über dieses Horn geworfen.
|
| संयतस्तेन पाशेन मत्स्यः परपुरंजय । | saṃyatas tena pāśena matsyaḥ parapuraṃjaya
| Mit diesem Tau angebunden hat der Fisch, Bezwinger feindlicher Burg,
|
| वेगेन महता नावं प्राकर्षल्लवणाम्भसि ॥३८॥ | vegena mahatā nāvaṃ prākarṣal lavaṇāmbhasi
| mit starker Strömung das Schiff vorwärtsgezogen im salzigen Meer.
|
| स ततार तया नावा समुद्रं मनुजेश्वर । | sa tatāra tayā nāvā samudraṃ manujeśvara
| So überquerte er mit dem Schiff das Meer, oh Menschenherr,
|
| नृत्यमानमिवोर्मीभिर्गर्जमानमिवाम्भसा ॥३९॥ | nṛtyamānam ivormībhir garjamānam ivāmbhasā
| gleichsam tanzend auf den Wellen, gleichsam stöhnend durch die Flut.
|
| क्षोभ्यमाणा महावातैः सा नैस्तस्मिन्महोदधौ । | kṣobhyamāṇā mahāvātaiḥ sā naus tasmin mahodadhau
| Von starken Stürmen geschüttelt treibt das Schiff in dem Ozean
|
| घूर्णते चपलेव स्त्री मत्ता परपुरंजय ॥४०॥ | ghūrṇate capaleva strī mattā parapuraṃjaya
| umher wie eine Frau, die zittert in Ekstase, Bezwinger feindlicher Burg!
|
| नैव भूमिर्ण च दिशः प्रदिशो वा चकाशिरे । | naiva bhūmir ṇa ca diśaḥ pradiśo vā cakāśire
| Weder sein Land noch auch nur ein Gebiet oder eine Provinz kam in Sicht,
|
| सर्वमाम्भसमेवासीत्खंद्यौश्च नरपुंगव ॥४१॥ | sarvam āmbhasam evāsīt khaṃ dyauśca narapuṅgava
| alles war eine Flut, auch Luft und Himmel, oh Mann-Stier.
|
| एवंभूते तदा लोके संकुले भरतर्षभ । | evaṃ bhūte tadā loke saṃkule bharatarṣabha
| Als die Welt genauso war, so aufgewühlt, oh Bharata-Prinz,
|
| अदृश्यन्त सप्तर्षयो मनुर्मत्स्यः सहैव ह ॥४२॥ | adṛśyanta sapta rṣayo manur matsyaḥ sahaiva ha
| waren die sieben Seher zu sehen (sowie) Manu und der Fisch zusammen.
|
| एवं बहून्वर्षागणांस्तां नावं सो ऽथ मत्स्यकः । | evaṃ bahūn varṣagaṇāṃs tāṃ nāvaṃ so 'tha matsyakaḥ
| Genauso hat viele Jahre lang der Fisch das Schiff
|
| चकर्षातन्द्रितो राजंस्तस्मिन्सलिलसंचये ॥४३॥ | cakarṣātandrito rājaṃs tasmin salilasaṃcaye
| gezogen, mit seinem Felsen, oh König, in dieser Wasserfülle.
|
| ततो हिमवतः शृङ्गं यत्परं पुरुषर्षभ । | tato himavataḥ śṛṅgaṃ yat paraṃ puruṣarṣabha
| Darauf hat er, wo vom Schneegebirge das entfernteste Horn ist, oh Mann-Stier,
|
| तत्राकर्षत्ततो नावं स मत्स्यः कुरुनन्दन ॥४४॥ | tatrākarṣat tato nāvaṃ sa matsyaḥ kurunandana
| dorthin das Schiff gezogen, der Fisch, oh Kuruabkömmling.
|
| ततो ऽब्रवीत्तदा मत्स्यस् तानृषीन्प्रहसञ्शनैः । | tato 'bravīt tadā matsyas tān ṛṣīn prahasañśanaiḥ
| Dort dann sprach der Fisch die Seher an mit freudigem Preisen:
|
| अस्मिन्हिमवतः शृङ्गे नावं बध्नीत माचिरम् ॥४५॥ | asmin himavataḥ śṛṅge nāvaṃ badhnīta māciram
| "An diesem Horn des Schneegebirges bindet das Schiff schleunigst an."
|
| सा बद्धा तत्र तैस्तूर्णमृषिभिर्भरतर्षभ । | sā baddhā tatra tais tūrṇam ṛṣibhir bharatarṣabha
| Schnell wurde es angebunden von den Sehern, oh Bharata-Bester,
|
| नौर्मत्स्यस्य वचः श्रुत्वा शृङ्गे हिमवतस् तदा ॥४६॥ | naur matsyasya vacaḥ śrutvā śṛṅge himavatas tadā
| das Schiff, als sie das Wort des Fisches hörten am Horn des Schneegebirges,
|
| तच्च नौबन्धनं नाम शृङ्गं हिमवतः परम् । | tac ca naubandhanaṃ nāma śṛṅgaṃ himavataḥ param
| und es heißt mit Namen "Schiffsgebinde", das entfernteste Horn des Schneegebirges.
|
| ख्यातमद्यापि कौन्तेय तद्व्िद्धि भरतर्षभ ॥४७॥ | khyātam adyāpi kaunteya tad viddhi bharatarṣabha
| Noch heute ist es bekannt, oh Kaunteya, das wisse, oh Bharata-Bester.
|
| अथाब्रवीदनिमिषस्तानृषीन्सहितांस्तदा । | athābravīd animiṣas tān ṛṣīn sahitāṃs tadā
| So sprach er, ohne zu blinzeln, zu den vereinigten Sehern:
|
| अहं प्रजापतिर्ब्रह्मा मत्परं नाधिगम्यते । | ahaṃ prajāpatir brahmā mat paraṃ nādhigamyate
| "Ich bin Prajāpati-Brahman, über mich hinaus gelangt niemand.
|
| मत्स्यरूपेण यूयं च मयास्मान्मोक्षिता भयात् ॥४८॥ | matsyarūpeṇa yūyaṃ ca mayāsmān mokṣitā bhayāt
| In Fischform seid auch hier von mir aus dieser Angst befreit worden,
|
| मनुना च प्रजाः सर्वाः सदेवासुरमानवाः । | manunā ca prajāḥ sarvāḥ sadevāsuramānavāḥ
| und aus Manu sollen alle Geschöpfe, Götter, Geister und Menschen,
|
| स्रष्टव्याः सर्वलोकाश्च यच्चेङ्गं यच्च नेङ्गति ॥४९॥ | sraṣṭavyāḥ sarvalokāśca yacceṅgaṃ yacca neṅgati
| hervorgehen und alle Wesen, seien sie beweglich oder unbeweglich.
|
| तपसा चातितीव्रेण प्रतिभास्य भविष्यति । | tapasā cātitīvreṇa pratibhāsya bhaviṣyati
| Und durch Askese überstark wird sein Glanz sein
|
| मत्प्रसादात्प्रजासर्गे न च मोहं गमिष्यति ॥५०॥ | mat prasādāt prajāsarge na ca mohaṃ gamiṣyati
| durch meine Gnade bei der Fortpflanzung, und er wird nicht in Verwirrung geraten."
|
| इत्युक्त्वा वचनं मत्स्यः क्षणेनादर्शनं गतः । | ity uktvā vacanaṃ matsyaḥ kṣaṇenādarśanaṃ gataḥ
| Mit diesen Worten sprach der Fisch und verschwand augenblicklich.
|
| स्रष्टुकामः प्रजाश्चापि मनुर्वैवस्वतः स्वयम् । | sraṣṭukāmaḥ prajāś cāpi manur vaivasvataḥ svayam
| Vom Wunsche, Nachkommen zu erzeugen, ist Manu, der Vivasvatide, selbst
|
| प्रमूढो ऽभूत्प्रजासर्गे तपस्तेपे महत्ततः ॥५१॥ | pramūḍho 'bhūt prajāsarge tapas tepe mahattamaḥ
| verwirrt geworden bei der Fortpflanzung, der Größte geriet in tiefe Brunst,
|
| तपसा महता युक्तः सो ऽथ स्रष्टुं प्रचक्रमे । | tapasā mahatā yuktaḥ so 'tha sraṣṭuṃ pracakrame
| (und) durch die Brunst gebunden, hat er zu zeugen fortgefahren,
|
| सर्वाः प्रजा मनुः साक्षाद्यथावद्भरतर्षभ ॥५२॥ | sarvāḥ prajā manuḥ sākṣād yathāvad bharatarṣabha
| Manu, alle Nachkommen offenbar, wie vorgesehen, Bharata-Bester.
|
| इत्येतन्मात्स्यकं नाम पुराणं परिकीर्तितम् । | ity etan mātsyakaṃ nāma purāṇaṃ parikīrtitam
| - Das also ist die nach dem Fisch benannte Sage, weitverbreitet,
|
| आख्यानमिदमाख्यातं सर्वपापहरं मया ॥५३॥ | ākhyānam idam ākhyātaṃ sarvapāpaharaṃ mayā
| erzählt ist die Geschichte, die alle Sünden vertreibende, von mir.
|
| य इदं शृणुयान्नित्यं मनोश्चरितमादितः । | ya idaṃ śṛṇuyān nityaṃ manoścaritamāditaḥ
| Wer diese hören wird, die unvergängliche, die Manusage, von ihr verzückt
|
| स सुखी सर्वसिद्धार्थः स्वर्गलोकमियान्नरः ॥५४॥ | sa sukhī sarvasiddhārthaḥ svargalokam iyān naraḥ
| wird glücklich, erfolgreich dieser Mann in den Himmel gelangen.
|